Voordat MSM ermee aan de haal gaat, moet je weten dat Norman Fenton en Martin Neil een artikel reviewden (zeg maar rustig: debunkten) dat stelt dat de vaccins 14,8 miljoen levensjaren zouden hebben gered. De pre-print van dat paper kun je hier als PDF downloaden. Het gaat onherroepelijk weer leiden tot jubelende verhalen in NRC en Volkskrant, omdat hun primaire taak nu eenmaal ligt in het tot kalmte manen van het volk in periodes van grote angst. Kritische journalistiek past nu eenmaal niet zo goed bij het managen van de massa, die gaat dan zelf nadenken en dat moeten we natuurlijk niet hebben volgens de Klok-doctrine.
In het paper wordt gerekend met VE, IFR en besmettingsgraden alsof het niks is maar we weten inmiddels hoe moeilijk de VE te meten is, dat het nogal onzeker is hoeveel mensen er daadwerkelijk met het virus in aanraking zijn gekomen en dat je moet weten hoeveel geregistreerde Covid-overlijdens er zonder Covid niet zouden zijn geweest. De VE die ze willen kwantificeren zit al als aanname in de formule waarmee ze rekenen!
De Besmettingsprognoses met en zonder vaccinatie zijn sowieso schattingen.
Opmerkelijk is verder dat de vaccinatiesterfte op nul wordt gesteld. Die doet even niet mee, voor het gemak. Dat geldt ook voor de vaccinatieschade, terwijl beide toch effect zouden kunnen hebben op die 14,8 miljoen geredde levensjaren (of met vaccinatieschade om te rekenen tot QALY’s.)
Een merkwaardig zinnetje was ook: “Het aantal levens dat tijdens de Omicron-periode werd gered, bleek iets hoger te liggen dan het aantal levens dat vóór de Omicron-periode werd gered.” (Dus toen er dankzij Omikron bijna niemand meer aan Covid overleed, ook niet in nauwelijks gevaccineerde gebieden, redde het vaccin meer levens. Yeah right.)
De daaropvolgende uitleg overtuigt ook al niet. Maar lees vooral zelf.
Hieronder de complete vertaling van het Engelstalige artikel van Fenton en Neil.
John Ioannidis gebruikt circulaire aannames over ‘veilige en effectieve’ vaccinatie in een model om aan te tonen dat vaccin miljoenen levens heeft gered.
Stel je voor dat we de bewering willen testen dat een speciaal dieet – laten we het D noemen – dat bestaat uit het consumeren van 10.000 calorieën per dag zonder enige lichaamsbeweging, zal leiden tot een gewichtsverlies van 25 kilo in 5 weken. Om zo’n boude bewering te doen zou je verwachten dat we het bewijs onderzoeken door het geregistreerde gewicht van mensen voor en na het volgen van het dieet te vergelijken.
Maar stel dat ons ‘bewijs’ niets anders is dan het volgende wiskundige model:
- Gewichtsverlies na n weken in kilo’s = n x efficiëntie_D
waarbij efficiëntie_D het gemiddelde wekelijkse gewichtsverlies van dieet D is. - Stel verder dat we aannemen
efficiëntie_D = 5 - Met deze aannames berekenen we dan
Gewichtsverlies na 5 weken in kilo’s = 5 x 5 = 25
QED! We kunnen nu vertrouwen op de bewering dat het speciale dieet D inderdaad leidt tot gewichtsverlies van 25 kilo in 5 weken. Daar is geen speld tussen te krijgen (hand op het hart).
Zou jij overtuigd zijn door dit argument? Of zou je je erg ongemakkelijk voelen en sterk vermoeden dat er hier sprake is van goochelarij? Als je bedenkt dat het doel van de studie het testen van de bewering is, vind je het dan niet vreemd dat de belangrijkste aanname in het model (namelijk efficiëntie_D = 5) in wezen precies de bewering is die we proberen te testen?!
Is het niet allemaal een beetje circulair en doelgeredeneerd?
Welnu, het blijkt dat een onderzoek dat beweert de bewering te testen dat het Covid-vaccin miljoenen levens heeft gered (net als een eerder onderzoek van Imperial College) niet is gebaseerd op een vergelijking van empirische sterftecijfers tussen populaties gevaccineerden en niet-gevaccineerden, maar eerder op de bovengenoemde ‘wetenschappelijke’ methodologie.
Deze wetenschappelijke studie paste dezelfde zeer geraffineerde logica en vergelijkbare cirkelvormige aannames toe die gebruikt werden om de beweringen over het speciale dieet, D, te testen, namelijk dat:
- Zonder vaccinatie infecteert en doodt Covid veel mensen.
- Het vaccin is effectief; mensen die het vaccin niet krijgen, hebben vier keer meer kans om covid te krijgen dan mensen die het wel krijgen.
- Het vaccin is volkomen veilig, d.w.z. niemand sterft als bijwerking van het vaccin.
Hieronder de kop van het artikel. Let vooral op de identiteit van de eerstgenoemde auteur:
De eerste auteur van este artículo is niemand minder dan een van de meest gerespecteerde wetenschappers ter wereld, John Ioannidis van Stanford University, die in 2020 real world data gebruikte om aan te tonen dat Covid helemaal niet zo dodelijk was als werd beweerd.
En hier is, in zijn geheel, het wiskundige model in het artikel dat werd gebruikt om te beweren dat 14,8 miljoen levensjaren werden gered door het vaccin:
Voor elke leeftijdsgroep van de bevolking is het aantal geredde levens in die leeftijdsgroep L:
L = N x PI x IFR x VE
Waarbij:
- N: aantal mensen in die leeftijdsgroep
- PI: aantal mensen in die leeftijdsgroep die (zonder vaccin) besmet zouden zijn met covid
- IFR: fataliteitspercentage van de infectie in die leeftijdsgroep (d.w.z. het percentage geïnfecteerden dat overlijdt)
- VE: de werkzaamheid van het vaccin in die leeftijdsgroep (dat is één min de verhouding tussen het percentage gevaccineerden dat covid krijgt en het percentage niet-gevaccineerden dat covid krijgt).
Met uitzondering van N, zijn alle werkelijke waarden die in de vergelijking worden verondersteld fantasievol, gebaseerd op een groot aantal onbewezen aannames, zoals dat de aantallen Covid-gevallen accuraat waren. Specifiek:
- PI wordt verondersteld 20% te zijn (d.w.z. bij afwezigheid van het vaccin wordt verondersteld dat 20% van de bevolking Covid heeft gekregen).
- IFR in elke leeftijdsgroep is gebaseerd op het werk van Ioannidis dat aantoonde dat ouderen een veel hoger risico liepen; maar de waarden zijn nog steeds gebaseerd op de (onjuiste) aannames dat degenen die geclassificeerd zijn als Covid-gevallen de ziekte ook daadwerkelijk hadden en dat degenen die stierven inderdaad stierven aan de ziekte van Covid.
- De VE is gebaseerd op de aanname dat degenen die geclassificeerd zijn als Covid-gevallen de ziekte inderdaad hadden. Nog belangrijker is dat de gebruikte gegevens gebaseerd zijn op onderzoeken waarvan we hebben aangetoond dat ze systematisch tekortkomingen vertonen. Het artikel gaat er ook van uit (pre-Omicron) dat VE = 75%, d.w.z. dat een niet-gevaccineerd persoon vier keer zoveel kans heeft om covid te krijgen dan een niet-gevaccineerd persoon. Dit is onzin.
Hoewel een aantal mensen publiekelijk kritiek heeft geuit op het artikel, is er één punt dat niemand lijkt te hebben aangekaart en dat is dat het, onbewust, een uiterst belangrijk punt aantoont, namelijk:
Aangezien er geen gegevens uit de echte wereld zijn die aantonen dat de vaccins levens hebben gered, weten we dat de schattingen van de effectiviteit van de vaccins – zoals de 75% die in de studie werd aangenomen – empirisch onjuist zijn.
Misschien was dit in werkelijkheid de heimelijke conclusie die Ioannidis hoopte af te leiden uit het artikel? Zo niet, waarom zou hij dan geassocieerd willen worden met rommelwerk dat zich voordoet als echt ‘onderzoek’? Dat is onverklaarbaar, of op zijn minst mysterieus.
Op de voorkant van het artikel staat dat er geen financiering of belangenverstrengeling was verbonden aan het artikel, hoewel er staat: “Het werk van John Ioannidis wordt ondersteund door een onbeperkte gift van Sue en Bob O’Donnell aan de Stanford Universiteit”.
Hoewel dit artikel van Ioannidis nog niet is beoordeeld door vakgenoten, wordt het al gebruikt als ‘overweldigend bewijs’ van hoe geweldig de vaccins waren. Het Imperial artikel uit 2022, waarin werd beweerd dat er 20 miljoen levens waren gered door het vaccin, werd gepubliceerd in niet minder dan de Lancet, ondanks het feit dat het gebaseerd was op vergelijkbare cirkelvormige belachelijke aannames. Het is sindsdien gebruikt in meerdere rapporten en forums op hoog niveau als rechtvaardiging voor de motivatie om door te gaan met de uitrol van het vaccin.
Zoals in deze korte video wordt uitgelegd, kunnen we zulke onzin niet gewoon negeren of erom lachen:
Vermoeiend, Anton. Had het voorbij zien komen op Substack. Wat is er met Ioanidis gebeurd? Hij doet een Agemaatje.
Ioanidis was inderdaad een van de mensen, en nog wel een vooraanstaande wetenschapper die gehakt maakte van de angstaanjagende IFR zoals die door de WHO werd uitgevent.
Hoe kan het dat mensen opeens aan de andere kant van het verhaal staan? Er lijkt nog steeds een enorme push gaande om het pandemie verhaal te propageren (dodelijk virus, dappere wetenschappers en scherpe politici die hebben voorkomen dat het uit de hand liep. Vaccinatie in korte tijd beschikbaar). De enige hoop is dat Kennedy in de VS het verhaal om kan draaien. Maar dat betekent waarschijnlijk dat de meeste Europeanen Amerika nog harder gaan schetsen als een land dat de weg kwijt is. Langzamerhand tijd om te emigreren lijkt het.
Eerder deze week het verhaal van Rob Elens gezien. Dat iedereen die MET Covid werd opgenomen zo ongeveer kwam te overlijden. Omdat vroegbehandeling niet binnen de protocollen viel. Alleen de mensen die wel voortijdig werden behandeld herstelden snel. En de mensen die dat regelelden worden beboet, en voor de rechter gesleept. Dat is EEN huisarts. Hoeveel mensen zijn er compleet onnodig omgekomen in ziekenhuizen en verzorgings huizen omdat ze niet de juiste behandeling kregen? De iatrogenische gevallen dus, waar Fenton en Neil het ook uitgebreid over hebben gehad.
Dat lijkt me een stuk interessanter dan het giswerk naar het aantal door vaccins geredde levens.
Vrees dat we daar nooit iets van gaan horen.