Es peor de lo que piensas

Wie het virusvaria-artikel van vorige week “La virología por goteo, la zoonosis y las medidas desproporcionadas encajan a la perfección” heeft gelezen, kan naar punt 4 doorskippen. Maurice benadrukte de aerosol-gerelateerde punten in “De adembenemende verbinding tussen aerosolen en lablek“. Er zit nog een laag onder.

1. De zoönose smoes

De zoönosetheorie moet het lablek verhullen. Betrokkenen bij het lablek houden maar vol dat virus het uit de natuur (de markt) is overgesprongen op de mens, terwijl het tegendeel al geruime tijd duidelijk is. Vanwaar die krampachtige vasthoudendheid? Lableaks zijn al vaker voorgekomen. Die werden netjes gerapporteerd, inclusief de veroorzaakte ziekte en sterfgevallen.

Deze keer is er blijkbaar iets anders aan de hand want niet alleen ontbrak de rapportage. Het was erger: de databases met onderzoeksinformatie uit het lab werden off-line gehaald door de Chinezen. De hele voorgeschiedenis was ineens foetsie. Ook dat is afwijkend gedrag, dat erop duidt dat er deze keer meer mee gemoeid is.

Wat absoluut niet naar buiten mocht komen worden, wat werkelijk ‘Classified’ was, waar het Staatsbelang mee is gemoeid, dat was helemaal niet dat er een ongelukje was gebeurd in een lab met een virus dat een bijzonder nare griep veroorzaakt. Voor de betrokken virologen was het blootleggen van hun onverantwoordelijke en zelfs verboden langjarige onderzoeken problematisch maar ook dat is ondergeschikt.

Het werkelijke probleem is dat er via slinkse wegen Amerikaans belastinggeld naar Amerika’s grootste bedreiging (China) gaat, waar vervolgens kennis over steeds gevaarlijker aerogene virussen wordt gedeeld. En zoals we weten zijn, zeker in China, wetenschap en leger geen strikt gescheiden containers, al helemaal niet als het gaat om potentieel als biowapen inzetbare technieken. (Denk bijvoorbeeld aan een virus & vaccin pakket, vergelijkbaar met gifgas en gasmaskers.)

Illegaal en onverantwoord virologisch onderzoek naar aerogene virussen, in de U.S. afgekeurd en zelfs verboden, werd in China gewoon toch uitgevoerd. En wel gefaciliteerd en betaald door de U.S. autoriteiten via ontheffingen en omwegen van geldstromen en falend toezicht. Veel beangstigender kun je het niet bedenken.

2. Het zijn maar druppels

Hetzelfde geldt voor de druppeltheorie. Virologen geven niet graag toe dat er gevaarlijk virologisch onderzoek op een te laag veiligheidsniveau wordt uitgevoerd. Door ‘druppelbesmetting’ vol te houden, rechtvaardigen ze het gehanteerde lage beveiligingsniveau bij het leeuwendeel van hun onderzoeken. Althans, het beveiligingsniveau is te laag voor onderzoek van onbekende aerogene virussen of voor experimenteel gesleutel aan virussen. Dat moet op BSL-3 niveau. Het verkoudheidsvirus daarentegen mag wel onderzocht (‘gekarakteriseerd’) worden op BSL-2 niveau maar als eraan wordt gesleuteld wordt het een ander verhaal, dan komt ook Gain-of-Function problematiek in beeld.

Die overheidsbelangen wegen vele malen zwaarder dan de reputatiekwestie van virologisch onderzoek. Laat staan dat een schuldvraag op het niveau van “welke labmedewerker heeft precies het buisje stuk laten vallen?” ertoe doet. Het gaat om de onttakeling van de falende systemen van de grootste machten op deze planeet, die werken aan technieken die desastreuze gevolgen kunnen hebben – en zullen krijgen, want ze gaan ermee door tot het voorgoed afloopt. Juist bij die partijen zit het meeste geld, de meeste connecties met het rechtssysteem, met de media, daar zitten de politici met onschendbaarheid en ongelimiteerde middelen. Miljarden nodig? Miljarden op tafel. Iedereen die subsidies ontvangt, ook wetenschappers, beschouwt zich onderdeel van dat kamp. Het is de vraag of het nog te stoppen is.

3. Chinese methodes van de WHO

De verstrengeling van U.S. en China heeft ook zijn impact gehad op de politiek-medische besluitvorming. Ook daar vertoonde de top afwijkend gedrag. De tirannieke lockdowns waren strijdig met alle kennis die er was opgedaan en gingen lijnrecht in tegen de toenmalige richtlijnen van de WHO, waarin voorop stond dat de samenleving niet te zeer verstoord mocht worden. Maar China heeft een invloedrijke positie binnen de WHO; de WHO hing aan de lippen van de Chinezen. De WHO voer zelf blind want alle data waren weggemaakt en alleen de Chinezen wisten er van alles van. Die hadden tevens andersoortige oplossingen voor het ontstane probleem met minder oog voor het individu en de dynamiek in de samenleving. De zienswijze was dermate afwijkend dat die in maart 2021 leidde tot een oproep aan de Federale overheid in de U.S. om eens te onderzoeken waar al die maatregelen vandaan kwamen en of ze niet juist bedoeld konden zijn om schade aan te richten.

Hieronder de belangrijkste punten die niet te rijmen waren met de stand van de wetenschap of pandemie protocollen.

Maatregelen zijn doorgevoerd zonder deze twijfels ook maar te bespreken, laat staan weg te nemen. Waarom zouden ze dat doen, maatregelen afkondigen die zó ver gaan, waarvan we eigenlijk al wisten dat ze grote schade zouden berokkenen? Nou, daar gaan we weer: het ging veel verder dan volksgezondheid. Het (Amerikaanse) Staatsbelang was in het geding. De druk werd er maximaal op gezet.

China en de VS, twee supermachten, hadden gecollaboreerd. Er was samengewerkt aan technologie die biowapens kan produceren: een dodelijk virus met een bijpassend immuniserend vaccin. Ergens tijdens dat ontwikkeltraject was er iets gelekt – wat precies wisten ze in het begin ook niet, het was nog niet eens op mensen getest. Er was de WHO alles aan gelegen om zowel China als de U.S. te vriend te houden. Dus werd elke denkbaar middel van stal gehaald om het zo klein mogelijk te houden.

De positie van de WHO laat twee opties open. De eerste is dat de top heel goed wist wat er al jaren aan de hand was en dus als medeplichtige moest meespelen, al was het maar om zichzelf in stand te houden. Tweede optie: De WHO is een clubje useful idiots dat danst naar de pijpen van de financiers. De B&M Gates Stichting is niet voor niets een van de grootste bijdragers. Voorzitter Tedros riep het op de eerste persconferentie nog uit: “It’s airborne! Corona is airborne!”, werd daarin ter plekke gecorrigeerd en zwakte het onmiddellijk af met iets van “niet in militaire zin”. Hij zei maar wat, kennelijk bereid om zijn belangrijke en nadrukkelijke waarschuwing onmiddellijk te laten vallen. Niet duidelijk beargumenteerd, maar het had iets met het leger te maken. “Oh ja: we hadden afgesproken dat we niets van het virus wisten.”

Toen de draconische aanpak bleek te mislukken, konden ze niet zeggen ‘dan laat maar, foutje…’. En waarom zouden ze, eindelijk hadden ze grip. Als ze nu doorpakten zouden ze alle ellende uit de wereld kunnen wegvaccineren, meneer Gates had het zelf gezegd… Dus gingen we jarenlang gebukt onder een dwangregime, separatisme en nieuwe opportunities voor sommigen, van de WPG tot en met prinses Maxima met haar aan een Digital Identity gekoppelde CBDC van de EU. Power grabs lagen voor het oprapen.

4. Alleen het vaccin kan ons redden

Geneesmiddelen met vermoedelijke werkzaamheid tegen corona werden verboden, ook antibiotica werd veel minder voorgeschreven. Off-label medicatie werd als misdaad beschouwd. Dat was allemaal verre van normaal. Bij een beginnende ernstige griep-epidemie is er nooit een spoor geweest van dat soort regels. Hoe raakte men zó overtuigd van het feit dat we vrij snel een vaccin zouden hebben dat alles zou oplossen?

Het verkoopverhaal van het mRNA-platform was dat farmaceuten in de toekomst met een druk op de knop een 100% passend vaccin op eender welk virus konden bouwen. Dat zou ideaal zijn om het hele probleem grondig op te ruimen. Alleen, dat platform was nog niet helemaal af, de mRNA-injecties nog niet getest. Maar er moesten snel besluiten worden genomen, de druk liet geen uitstel toe – en de oplossing zat aan tafel bij de eerste ring betrokkenen: de vaccinproducenten. Die kregen dus een opdracht. Weliswaar een once-in-a lifetime-opportunity maar de risico’s wilden ze niet zelf nemen.

Bewindslieden met verantwoordelijkheid voor volksgezondheid klampten zich vast aan de sales speak van de farmaceuten, terwijl ze tegelijkertijd de koopcontracten tekenden waarin diezelfde farmaceuten expliciet omzetgarantie bedongen op een product dat waarschijnlijk niet zou werken, bijwerkingen zou kunnen hebben en lange termijn-effecten zou kunnen opleveren.

Men vertrouwde op de belangenverstrengelde NIH en de FDA, tekende en moest miljoenen vaccins zien weg te spuiten. Met een overtuigend ‘safe and effective’ bestreden de insiders hun cognitieve dissonantie. Ondanks degenen die bovenstaand contract kenden. Die hielden hun mond. Er was geen weg terug. Mensen die lont roken bij de leugen ‘safe and effective’ werden gechanteerd met de leugen ‘je doet het voor een ander’, met de toelichting dat vooral jouw naasten en geliefden het zouden moeten ontgelden.

Of dit ook zo gelopen was bij een pandemie van natuurlijke oorsprong, zonder China/VS-affaire weten we niet – het is in elk geval nooit eerder zo gelopen, terwijl we in het verleden toch best al wat pandemieën en zelfs lab-uitbraken hebben gehad.

Terugkijkend op de paniek

Topvirologen en eerstelijns verantwoordelijken bij de overheden hadden een gemeenschappelijk doel: deze uitbraak moest hoe dan ook in de kiem gesmoord worden, ten koste van alles. Behalve het Staatsbelang stond op de achtergrond natuurlijk ook de reputatie van de Virologie-farmaciesector op het spel, vooral belangrijk voor sommige functionarissen.

Om de draconische ingrepen te verantwoorden werden er leugencampagnes uitgerold en de nieuwsdiensten vulden dat graag aan met doodvallende mensen op straat en legercolonnes met grafkisten. Media kregen subsidie voor hun communicatiehulp aan de overheid. Het leverde immers veel extra werk op en het was in het landsbelang dat mensen goed werden voorgelicht dus daar maak je afspraken over.

De zorgindustrie haakte gretig in op de nieuwe protocollen. Ze zorgden voor dodelijke intubaties bij wanhopige Covid-patiënten die geen antibiotica kregen, op IC’s die dan weer met graagte werden gefilmd en geframed als de verschrikkingen van deze epidemische ziekte.

Misschien wisten de virologen zelf ook niet precies welk sample nou was ‘ontsnapt’ of hoe dat zou uitpakken bij mensen en namen ze het zekere voor het onzekere, wie zal het zeggen. Zijzelf vermoedelijk niet. Het virus was immers ook nog niet klaar, anders was de productie van het vaccin ook wel voortvarender ter hand genomen.

De WHO verspreidde de angstpropaganda, mede na aansporing van de ruimhartig sponsorende Chinezen. Na zo’n veel te zwaar aangezet horrorverhaal kunnen experts en autoriteiten natuurlijk niet terugkomen met “Oh dat? Ja dat was misschien wat overdreven toen. We moesten 100% van de beslissingen nemen met 5% van de kennis want die andere 95% hadden de Chinezen achter slot en grendel gezet.”

Wereldwijd was topambtenaren dusdanig angst aangejaagd dat die met hun eigen paniek aan de haal gingen en alles nog zwaarder aanzetten om het politieke gewicht in hun eigen parlementen duidelijk te maken dat ze vooraan moesten staan bij alles wat bij de WHO vandaan zou komen. Met leiders als Trudeau en Netanyahu (die zijn eigen volk als proefkonijnen aanbood) voorop bij het uitdelen van de vaccins. Dat draai je allemaal niet meer terug.

La secuela

Het geldt niet alleen voor politici maar vooral voor OMT-leden en aanverwanten: wie daarin is getrapt en het na een half jaar nog steeds volhield terwijl tegenbewijs zich opstapelde, zowel qua aerosolen, zoönose, maatregelen als later bij de vaccins, was ofwel incompetent ofwel medeplichtig en heeft zich op een terrein begeven waar strafbare feiten zijn gepleegd zoals nalatigheid, onzorgvuldigheid, datafraude, valsheid in geschrifte, belangenverstrengeling, samenzwering, desinformatie – met voorkombare doden tot gevolg. Poging tot doodslag.

Nóg meer reden om de deksel op de pot te houden dus. Ik wens de leden van de parlementaire enquêtecommissie veel sterkte en wijsheid toe maar vooral: onzelfzuchtigheid.