Maurice de Hond maakt een hoop stampei en dat is niet voor de eerste keer. Wat dat betreft is hij voor velen de ongeloofwaardige figuur die al drie keer onterecht ‘Wolf!’ riep. Hij begon daardoor met een achterstand en moest een hoop kabaal maken om überhaupt aandacht te krijgen. Dat lukt hem steeds beter en inderdaad: de wolf is er deze keer wel degelijk.
In de strijd tegen het ondoelmatige -om niet te zeggen moorddadige- coronabeleid kreeg ik Maurice in het vizier bij zijn eerste optreden in tv-talkshow Op1. Hij had een theorie over uitbraken die veroorzaakt werden door een bepaalde luchtvochtigheid – dat is althans wat bij mij bleef hangen. Te ingewikkeld en niet aansprekend voor zo’n talkshow. Inmiddels is die discussie verschoven naar druppels versus zwevende microdruppels, wat beter te begrijpen is. Bij terugkijken van die uitzending had Maurice de hypothese wel al rond, alleen het narratief zat nog niet goed. Als hij het toen had toegespitst op aerosolen en ‘binnen versus buiten’, had hij een betere eerste slag kunnen maken. Bewaar die luchtvochtigheden (relatief vs. specifiek) maar voor de kritische vragen.
De kritische journalistiek deed enorm haar best dus probeer daar maar eens iets aan uit te leggen:
Waarom lukte het Maurice niet om Beau te overtuigen?
Sindsdien is Maurice door de ‘mainstream’ media geweerd. Hij is twee maanden later (Ab Osterhuis zit er zowat dagelijks/wekelijks!) weer bij Op1 geweest maar hij kreeg toen geen gelegenheid voor een uiteenzetting. en 1x bij Beau die afsloot met het dodelijke “Ik ben niet overtuigd”. Het zou ook gek zijn als je je in een paar minuten zou laten overtuigen. Je bent immers al maanden bezig om met hart en ziel het regeringsbeleid te propageren terwijl dat veel onnodig lijden en sterfte veroorzaakt. Om dat te beseffen heb je meer tijd nodig. De spijt komt nog wel.
Bij Beau zat Maurice samen met twee andere intelligente, kritische en bezorgde geesten die met enkele blatante onwetenschappelijke statements hun geloofwaardigheid vermorzelen. Dat hoeven er maar enkele te zijn om een zinnig verhaal onderuit te halen. Maurice werd jammerlijk meegesleept in die val. Alsof er drie aluhoedjes op een rij zaten.
Maurice strikes back
De kritiek op Maurice is tweeërlei: hij is geen “deskundige” en (dus) zijn zijn uitspraken niet gestoeld op wetenschap. De misvatting daarin ligt in het feit dat een deskundige uitgaat van zijn kennis en een wetenschapper blijft onderzoeken. Maurice is in die zin een betere vertegenwoordiger van de wetenschap.
De wedervraag aan het RIVM was: “Op welke wetenschap is de anderhalvemeter samenleving dan gestoeld?” Dat bleek nota bene een vuistregel te zijn uit een handboek uit de jaren 30, waar geen enkele deskundige sindsdien reden heeft gehad om aan te twijfelen. Dat het RIVM zo’n onderbouwing voor zichzelf accepteert spreekt al boekdelen over het meten met verschillende maten en de starre tunnelvisie waar ze zich aan vastklampen.
Een wetenschapper as Maurice de Hond ziet echter wél reden om daaraan te twijfelen. Hij gaat zelf op zoek naar de bron die de deskundigen van het RIVM aanhalen. In dat standaardwerk van de medische wetenschap, een medisch handboek van W.F. Wells waarin o.m. het gedrag van grote druppels wordt beschreven. Maurice de Hond weet dat boek op te duikelen en spit het door. Het belangrijkste thema van dat boek is:
Droplet infections are primarily airborne: airborne epidemics are absent from an ecological population with adequate air hygiene”.
Airborne droplets:𝗔𝗲𝗿𝗼𝘀𝗼𝗹𝘀 dus, waarbij epidemieën kunnen worden voorkomen door goede ventilatie.
𝗘𝘅𝗶𝘁 𝟭,𝟱𝗺 𝗿𝗲𝗴𝗲𝗹!
Lees het artikel van Maurice hierover: https://www.maurice.nl/2020/06/18/game-set-het-zijn-de-aerosols/
