Naar aanleiding van een artikel in NRC op 11 september over het nut van de coronatest
Die Niki Korteweg zit bij de NRC ook maar wat te tikken. Ik herinner me eerdere artikelen waarin pertinente onjuistheden van het OMT werden gepapegaaid. Ze checkte die op de RIVM-site! đ Wetenschapsjournalistiek is tegenwoordig “schrijven over wetenschappelijke onderwerpen”. Dat mag onoordeelkundig en zonder fact checks, eigen research of kritische vragen. Misschien zelfs zonder degelijke opleiding. En iets als ‘misquoten’ is ook geen probleem om de goede zaak te steunen. Misschien opdracht van de hoofdredactie?
Nu, medio september 2020, een bericht over de situatie waar we al zeker drie Ă vier maanden in zitten (houdt u ook zo van een hap mosterd na de maaltijd?): bij een positieve coronatest is de kans op een verkeerde uitslag groter dan de kans dat je inderdaad een van de zeldzame geĂŻnfecteerden bent. Dat had ze dus nog niet in de gaten.
De openingszin is “Mogelijk honderden mensen per week zitten na een positieve testuitslag in quarantaine zĂłnder dat ze daadwerkelijk het coronavirus bij zich dragen.” Dat zou dan zijn op basis van een test die misschien wel 30% ‘vals positieven’ genereert. Laat zeggen dat dat er dagelijks 200 zijn en dat is heel laag ingezet. Maal 14 dagen quarantaine: is dat 2.800. Dan zitten er dus ELKE DAG DUIZENDEN mensen onterecht in quarantaine, niet honderden per week, dus rekenen kan ze ook niet.
Hoe klakkeloos Niki ook nu weer typische doktersuitspraken in de krant zet om de test toch nog enigszins recht te praten: “Hoe meer het virus circuleert, hoe minder mensen onterecht thuis zitten.â Aha! Natuurlijk! De test wordt volkomen terecht ingezet, alleen dat stomme virus laat het afweten!
Bij een positieve coronatest is de kans op een verkeerde uitslag groter dan de kans dat je inderdaad een van de zeldzame geĂŻnfecteerden bent.
De situatie sinds juni 2020. Wetenschapsnieuws in de NRC: medio september.
Verder geeft het blijk van weinig inzicht in kansberekening. Die uitspraak klopt immers ook voor het gooien met een dobbelsteen: hoe vaker je gooit, hoe vaker een zes. Hoe meer zieken, hoe vaker je het goed hebt dat iemand besmet is. Het geldt zelfs als je tout le monde in quarantaine zet: hoe meer mensen daadwerkelijk ziek zijn, hoe minder er onterecht thuis zitten.
Kortom: Waarom schrijft ze dit? Wat is nou de informatieve waarde van zo’n loze uitspraak? Ik verwacht daar een kritische vraag bij van iemand die zich de titel ‘wetenschapsjournalist’ aanmeet. En waarom zo obsessief testen als er zich ĂŒberhaupt nauwelijks zieken melden bij het ziekenhuis? Het is nu al worstelen met de capaciteit. Heeft iemand er al eens over nagedacht wat dat gaat betekenen als iedereen weer verkouden wordt komende maanden?
Lichtpuntje: dit bericht past niet goed meer in het catastrofale RIVM-narratief. Ik ben benieuwd hoe zich dit verder ontwikkelt. Het wordt sowieso steeds stiller op de RIVM-tribune.
