Trop peu de décès après la vaccination

Claim: van de doden na vaccinatie wordt nog geen 10% gemeld. Hierdoor wordt niet voldaan aan de eisen gesteld in de voorwaardelijke toelating van de Covid-19 vaccins. Re-post van 4 juli, gemodereerd en aangevuld met berekeningen.

Gebruik van het nog niet goedgekeurd Pfizer-BioNTech COVID-19-vaccin, uitsluitend geautoriseerd voor gebruik in noodgevallen*, is toegestaan onder voorwaarde dat de vaccinatieverstrekker verantwoordelijk is voor de verplichte melding van ernstige bijwerkingen, inclusief overlijden, ongeacht de toeschrijving aan vaccinatie.

bron: Pfizer Fact sheet *Vertaling dd. 20 augustus. Later is Comirnaty in Amerika door de FDA goedgekeurd, onder dezelfde voorwaarden. In Nederland dd 13-9 nog steeds onder voorwaarden goedgekeurd. Voor exacte status per leeftijdsgroep, klik op de dangereux.

Of er voldaan wordt aan een “noodgeval” valt te betwisten want grote groepen worden momenteel vrijwel symptoomvrij natuurlijk geïmmuniseerd. “Informed consent” is een andere voorwaarde waarover de nodige discussie is. Dit artikel gaat alleen over de meldingsplicht van bijwerkingen en dan met name de verplichting: melding van overlijden na vaccinatie, ongeacht de toeschrijving aan vaccinatie.

Wanneer wel en wanneer niet melden?

De uitrol van vaccinaties moet informatie opleveren die uit de korte trials niet naar voren kon komen, met name over bijwerkingen. Voor het opbouwen van een waardevolle database zouden aandoeningen of overlijdens binnen enkele weken -een veel gehanteerde termijn is 28 dagen- na vaccinatie ALTIJD gemeld moeten worden, ongeacht of een relatie met de vaccinatie waarschijnlijk of zelfs mogelijk wordt geacht. Dit is dan ook een voorwaarde voor de toelating van de vaccins, een voorwaarde die niet wordt nageleefd. Dat is te zien aan het lage aantal meldingen.

Natuurlijk is alles achteraf goed in kaart te brengen door bijvoorbeeld overlijdens te koppelen aan vaccinatiedatabases – maar dan is het veel te laat! Daarom is directe melding verplicht: om op tijd in te kunnen grijpen. Maar Lareb functioneert als een klachtenloket met als voornaamste taak: het afstoppen van lastige klanten.

In het kort: Als de hele ouderenpopulatie van ca 3,5 miljoen 65-plussers is gevaccineerd en elk overlijden na vaccinatie was gemeld, dan hadden er vele duizenden, misschien wel tienduizenden meldingen van sterfte bij het Lareb moeten zijn. Het zijn er momenteel zo’n 500. Dus zelfs de ergste mogelijke bijwerking, overlijden, wordt nauwelijks gemeld.

Voor goed begrip: het gaat dus niet om overlijdens en raison de de vaccinatie. Het gaat om mensen die overleden zijn après ze gevaccineerd werden. Instanties zoals het Lareb hebben als taak om aan de hand van de meldingen uit te zoeken of er patronen te vinden zijn in doodsoorzaken en of er mogelijke verbanden met het vaccin zijn. Maar als er slechts een handjevol en dan ook nog willekeurige meldingen zijn, worden er geen patronen zichtbaar.

De cijfermatige verantwoording volgt in de uitklapper hieronder, op basis van data van het CBS, het rivm en enkele wetenschappelijke artikelen.

Berekening: gemeld versus daadwerkelijk overlijden na vaccinatie

Berekening: gemeld versus daadwerkelijk overlijden na vaccinatie

Is 28 dagen wel een reële termijn om aan te houden voor mogelijke bijwerkingen? In onderzoeken naar eerdere vaccin-bijwerkingen in elk geval wel, zelfs als het om conventionele vaccins gaat. Een greep, ook van het rivm:

Les chiffres

Wekelijks sterven er ruim 2.500 65-plussers. Zie tabel 1; het totaal aantal minus de groep van 0-65 jaar.

28 dagen is vier weken. In 28 dagen na vaccinatie heeft dat dus tot 4×2.500 = ca. 10.000 gevallen van ‘dood na vaccinatie’. geleid. Onthoud dat getal:

Er overlijden 10.000 65-plussers per maand in Nederland.

(Iets anders berekend: 4/52 * jaarsterfte in die groep = te verwachten maandsterfte. In cijfers: 4/52 * 135.000 = 10.385. Dat komt dus min of meer overeen. Je kunt ook zeggen dat van een willekeurige groep 65-plussers maandelijks 0,29% overlijdt. Dat wordt dan wat ingewikkelder maar reken maar na: klopt ook.)

Bovenstaande gaat uit van alle 65-plussers. Men zal tegenwerpen dat dat in elk geval niet realistisch is want ze zijn niet allemaal gevaccineerd. De vaccinatiedekking is dus lager, maar hoeveel lager? Het meest voordehandliggend is dan om naar het aantal gevaccineerde 65-plussers te kijken en dat te vergelijken met de grootte van die hele leeftijdscategorie in de populatie.

Bij het CBS, Tabel 2, is te vinden dat er ca. 3,4 miljoen 65-plussers zijn in Nederland (stand 2020). Om precies te zijn:

3 419 268 est le nombre total de plus de 65 ans aux Pays-Bas

Dans le jaune Table 3 heb ik de “65-plussers, tweede dosis” bij elkaar opgeteld: 2,8 miljoen. Om precies te zijn:

2 774 628 personnes de plus de 65 ans ont été vaccinées 2x

• 2.774.628 / 3.419.268 = 81% van de 65-plussers is gevaccineerd.
• Per maand sterven er 10.000 65-plussers.
• In de eerste maand na vaccinatie zou je dus 8.100 meldingen bij Lareb verwachten, als aan de voorwaarden voor toelating van het vaccin zou zijn voldaan. Het zijn er slechts 500.

Of je ze allemaal op dezelfde dag prikt of 100 per dag of 100.000 per dag, dat maakt niet uit. Als je een willekeurige groep 65-plussers neemt, zal maandelijks gemiddeld 0,29% daarvan overlijden.

Alleen al van de 65-plussers zijn er statistisch 8.100 overleden binnen 28 dagen na hun vaccinatie. Er zijn er 461 gemeld.

Bronnen: Lareb, CBS [medio augustus]

Waar hebben we dan nog géén rekening mee gehouden?

• Hier en daar zijn wat cijfers naar beneden afgerond. Het waren er in die periode eigenlijk 2.700 per week, geen 2.500. Dat verhoogt het getal van 8.100 naar 8.748 overlijdens na vaccinatie. (Nu zitten we trouwens wat lager: rond de 2.400, 2.500).
• Er zijn per persoon twee prikken gegeven, niet één. Dat verdubbelt de termijn waarover niet is gemeld. Je gaat dan misschien wel richting 16.000. Eerste prikken waren er méér dan tweede prikken, de tussentijdse overlijdens moeten er dan weer af… ik ga dat niet opnieuw uitrekenen. Het idee is duidelijk.
• We hebben alleen de 65-plus groep genomen omdat die nagenoeg volledig gevaccineerd is. Nemen we de 50 plussers erbij, dan worden de cijfers nog hoger. Of je neemt alle leeftijden. Het nadeel daarvan is: hoe jonger, des te lastiger het rekenen wordt vanwege de gaten in de vaccinatiedekking. Toch zit bij de jongere groepen ca 15% van de totaalsterfte.

Het gaat niet eens om de exacte getallen maar om de ordegroottes. Het is absurd om voor te kunnen rekenen dat er 5.000, 10.000 of 15.000 mensen zijn overleden na vaccinatie, dat er daarvan nog geen 500 zijn gemeld en dat uit die ondermeldingen vervolgens wordt geconcludeerd dat het goed gaat.

EMA zelf eist o.m. een robuust risico-management- en veiligheidsbewakingssysteem:

Qu’est-ce que le rapport post-rapport

Lareb trekt hierover niet aan de bel, De Jonge zwijgt hierover in alle talen. Het aantal meldingen van overlijden bij Lareb is dus nog geen 10% van de statistisch verwachte overlijdens na vaccinatie – en dan bereken ik het echt héél voorzichtig. Zijn er bij die overige 90% misschien ongebruikelijk veel hart- of hersenaandoeningen? We zullen het pas weten als het zó ernstig is dat er iets in de CBS- of andere overlijdensstatistieken zichtbaar wordt. Dat is dan in ieder geval te laat om in te grijpen.

Gericht onderzoek kan pas dan misschien aantonen dat er meer hersen- / bloed- en hartgerelateerde overlijdens zijn geweest dan normaal. Is het dan te laat voor obducties? En als overlijdens al niet worden gemeld, hoe zit het dan met minder ernstige aandoeningen?

Als er veel meldingen uit bijvoorbeeld de jongere leeftijdscategorie komen (wat bij sommige aandoeningen het geval is), zou ik daaruit vooral opmaken dat het bij ouderen eerder ‘normaal’ gevonden wordt als iemand die aandoening krijgt. Dat is het enige wat de melding zegt. Lareb rapporteert dat het ‘bij jongeren vaker voorkomt’ terwijl er uitsluitend ‘meldingen’ zijn er nog geen medische grond is om dat aan te tonen. Dat geldt bijvoorbeeld voor trombose en in extremo voor overlijden. Het alleen vrijwillig melden van ‘vermoedelijke’ bijwerkingen (dus “onverwachte” aandoeningen gezien bijvoorbeeld de leeftijd) gaat hoe dan ook ten koste van de meldingszuiverheid en is bovendien niet conform de voorwaarden van toelating.

Veel artsen en verzorgingstehuizen zullen de koppeling tussen overlijden en vaccinatie niet graag maken. Het is én extra veel werk én het verlaagt de vaccinatiebereidheid – en het zou als een foute handeling opgevat kunnen worden met alle aansprakelijkheid vandien. Én de bijwerkingen zijn dermate zeldzaam dat al snel wordt ingeschat dat het wel geen bijwerking zal zijn, zeker bij ouderen. Een aandoening of een vermoedelijke doodsoorzaak (een huisarts doet geen obductie) staat misschien niet eens op de lijst met bijwerkingen – en je hoefde toch alleen bijwerkingen te melden…?

Waarom eigenlijk ‘bijwerkingen’?

Wij spreken in het Nederlands over: ‘Verplichte melding van ernstige “bijwerkingen”, ook als je ze non toeschrijft aan vaccinatie’ – maar hoezo zijn het dan bijwerkingen? Waarvan zijn het dan bijwerkingen; als je ze niet toeschrijft aan het vaccin, waar schrijf je ze dan aan toe? Spontane herseninfarcten, trombose, hartfalen, onregelmatigheidsklachten, vallen die onder “bijwerkingen”? Het wekt allemaal geen zorgvuldige indruk en juridisch lijkt het alle ruimte te bieden voor het zaaien van twijfel. In het Engels hebben ze daar al over nagedacht gezien hun “adverse events”.

Misschien kan ooit de privacy-horde worden genomen om drie (of twee?) databases te koppelen: datum van overlijden, patiëntendossier (medische voorgeschiedenis) en datum van vaccinatie. Dat zou geanonimiseerd geen probleem moeten zijn en dan weet je ineens een heleboel meer. Maar Lareb (dus overheid) sust onrust met de mededeling dat er maar weinig meldingen zijn. Soms zeggen ze zelfs “minder dan verwacht”, waaruit dan weer wordt geconcludeerd dat het betreffende vaccin kennelijk werkt tegen die specifieke symptomen… Dataverzameling en -analyse blijft een enorm pijnpunt maar niemand kan dat beter dan het rivm, vinden ze bij het rivm.