Fascinerend om te zien hoe grote angsten door een crisisverhaal worden geweven en hoe gretig mensen verklaringen oppikken die in hun kraam te pas komen. Zolang het hun ontslaat van verantwoordelijkheid tenminste: anderen krijgen natuurlijk ‘de schuld’.
Onderstaand plaatje spelen mensen al maanden aan elkaar door ten bewijze van de 5G-chip in Covid-vaccins. Het is een sophisticated ding; er zit zelfs een volumeregelaar op, zodat de boodschappen van Bill Gates beter te verstaan zijn. (Het is gewoon een schema van een gitaar-effectpedaal, vast begonnen als grap)
Het geeft maar aan: bied mensen houvast in een verhaal dat hun wantrouwen bevestigt en ze zijn voor elk karretje te spannen, zeker als ze machteloos staan bij tegenspoed. Bewijsvoering die ze eigenlijk niet begrijpen -het diagram kun je zien als symbool voor iets met ‘wetenschap’- is geen enkel probleem: het is er en zorgt voor een ‘Zie je wel, ik heb het altijd al geweten’-effect – en hopla: je hebt ze mee. Wantrouwen in nieuwe technologie is er immers altijd, net als wantrouwen tegen mensen die het beter doen (soms véél beter) dan wijzelf.
Of het nou 5G is, de machtswellust van Bill Gates, de sciencefiction-verhalen rond nanochips of het misbruik door een groep van rijke, liegende en profiterende uitbuiters, mensen zitten er gewoon op te wachten en vreten het. Met name dat laatste verhaal: de schuld geven aan een succesvolle groep mensen, dat bleek 65 jaar geleden een succesvolle strategie, met het verschil dat het toen nog werd gekoppeld aan afkomst. Dat kan dus echt niet meer tegenwoordig.
Zijn we toch een klein beetje opgeschoten.
