Gecalculeerde risico’s

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

Ik wacht nog even met vaccineren, zeker tot na de zomer

Ik ben twee weken geleden mijn Astra-prik dus inderdaad niet gaan halen. Dat leidde tot verschrikte en zelfs verontwaardigde reacties in mijn vriendenkring. Daaronder een aantal artsen, trots dat ze zelf wel al een prik hebben, en andere verstandige en onderlegde vrienden die zich zorgen over mij maken en mij wijzen op de statistieken. Ik wil toch even delen hoe ik erin sta. Ik ben ook bezorgd, maar dan over hun angst en hoe ze onderdeel zijn geworden van de staatspropaganda.

[edit dd 15 mei: Dit artikel in de Lancet sterkt mij in mijn overwegingen]

“De statistieken geven je ongelijk: het virus is gevaarlijker dan het vaccin”

Er gaan natuurlijk minder mensen dood aan vaccinaties dan aan Covid-19, dat is waar. Als ik vervolgens vraag hoe dat dan per leeftijdscategorie zit dan wordt het meestal al lastiger – zo ver zijn de meesten eigenlijk nooit gekomen en sommigen vinden dat dan eigenlijk al te ‘wappie’. Zulke kritische vragen stel je niet. Maar dat slechts 1% van alle overlijdens jonger is dan 50 jaar weet men niet en de mededeling op zich doet ook niet zoveel, dat rekenen de meesten niet zomaar even door. Nu ben ik zelf ouder dan 50 maar het gaat ook niet alleen om mij, ik denk ook aan ‘de ander’.

Prikken of niet is een persoonlijke afweging. Wat voor mij zwaar weegt is dat de kans om besmet te raken voor mij vele malen kleiner is dan voor de gemiddelde Nederlander. Die weet namelijk niet hoe hij zich moet beschermen tegen corona. Sterker nog: hun bescherming werkt averechts. Mensen wanen zich veilig met mondkapjes, gedesinfecteerde handen en/of anderhalve meter afstand. Dat leidt tot ongelukken, alsof je mensen wijsmaakt dat ze rustig de snelweg kunnen oversteken als ze ruitjessokken dragen en een dubbeltje in hun rechterbroekzak hebben. Dat gaat fout – en dat zien we dan ook terug in alle curves.

Het hele traject overziend moet je immers eerst besmet zien te raken. Daarvoor moet je je ergens laten besmetten door enige tijd in de aura van een besmette persoon te staan praten ofwel gedurende langere tijd in een slecht geventileerde ruimte te vertoeven waar besmette lucht hangt. Beide doe ik niet. Besmetting is daarmee al zo goed als uitgesloten.

Om ziek te worden van een besmetting heb je bij voorkeur nooit aan je Vitamine D inname gedacht -laat staan Zink- en je BMI is (veel) te hoog, misschien ga je wel richting diabetes. Je eet niet graag groente en als fruit neem je het liefst druiven in gegiste vorm tot je. Dat mensen nog steeds besmet worden komt vooral omdat ze de regels respecteren en hun weerstand niet serieus nemen.

Maar goed, als de gemiddelde Nederlander dan toch besmet raakt, wordt hij ondanks alle bovenstaande risicoverhogende kenmerken in zo’n 85% van de gevallen nog steeds niet ziek! De hoeveelheid virus moet een drempelwaarde van iemands individuele weerstand overschrijden. Als dat bij 85% van de argelozen al niet gebeurt, hoe zit het dan wel niet als je zowel je omgeving als je weerstand in acht neemt? Ik schat dat minimaal. Ja, je kunt natuurlijk pech hebben maar dat kan ook als je gevaccineerd wordt.

Vervolgens moet je zó ziek worden dat je naar het ziekenhuis moet, ook dat is een kleine kans (ca. 15%), en daar moet je toestand verergeren zodat je naar de IC moet. Dat is ook maar weer een klein, veelal obees en Vitamine D-deficiënt gedeelte maar dat wil je natuurlijk echt niet. De kans dat je daar belandt is dus gelukkig erg klein, de kans dat je er overlijdt nóg kleiner (nu ca. 25%, er komen tegenwoordig ook best veel mensen levend uit de IC).

Van de sterfgevallen die er na dat hele proces uiteindelijk overblijven is 1 op de honderd jonger dan vijftig jaar, daarboven lopen de percentages op. 90% is boven de 70 jaar. Driekwart van de corona-overlijdens vervroegen de verwachte sterfdatum met hooguit enkele maanden.

“Het is wel een dodelijk virus hoor”

De sterfte is niet meer zo hoog als bij het uitroepen van de pandemie. Het is eigenlijk verwonderlijk dat voor een griep-achtige ziekte van deze ernst het dagelijkse leven nog steeds wordt stopgezet. In onderstaande grafiek zie je dat in het najaar en in het voorjaar de sterfte lager is dan in de winter, in verhouding tot de ziekenhuisopnames. Dat zou met de lagere doses te maken kunnen hebben en gelukkig worden de behandelingen in ziekenhuizen ook steeds beter. Als we ooit nog landelijk bezig kunnen met ondersteunende medicatie als Ivermectine, blijft er hopelijk niet zoveel over van dit killervirus.

Het mooie voorjaar laat weliswaar even op zich wachten maar nog een weekje of twee en dan zakken alle lijntjes weer richting nul. Pas in september/oktober trekt de boel weer aan: Covid-21. Dan maar hopen dat het Covid-19 vaccin nog steeds even effectief is.

Dus om me nou, alleen voor de komende zomer, te laten injecteren met een paar maanden oud, voorwaardelijk toegestaan vaccin, terwijl het na de zomer misschien niet meer werkt… ik wacht nog even. In elk geval voor mezelf. Wie weet komt er nog interessante data naar buiten komende maanden.

“Je doet het ook voor een ander”

Het AstraZeneca vaccin beschermt voor 60%. Pfizer beschermt meer dan de helft(!) beter: voor 95%. In de zomer valt er niet veel te beschermen. Het is dus, ook voor ‘de ander’, beter om tot het najaar op Pfizer te wachten. Het komt wat nutteloos over om vlak voor de zomer een Astra-griepprik te nemen die maar voor 60% beschermt – als hij überhaupt nog effectief blijkt, komende winter. De persistente mutanten zijn immers niet aan te slepen.

Nog meer risico-afweging

In welke leeftijdscategorie val ik zelf? Ik kan niet ontkennen dat ik 62 ben. Nu valt de 60-plusser in een hoge risicocategorie en als ik naar mijn leeftijdsgenoten kijk, begrijp ik dat ook wel. Vrijwel allemaal (veel) te dik, op zijn minst een flinke buik. In mijn eigen kring zijn het ook nog vaak van die straighte types, wars van voedingssupplementen. Levensgenieters, sommigen mijden groente… Er wordt goed wijn gedronken en hier en daar nog wel wat gerookt maar dat was vroeger erger.

Dat is dan alleen in mijn kennissenkring. Gisteren keek ik eens rond op de markt in Amstelveen. Ik snap heel goed hoe het kan dat het risico een stuk hoger wordt in mijn leeftijdsgroep: je ziet erg veel onsmakelijk dikke mensen die (dus) slecht eten. Een groeiend aantal begrijpt de schijf van vijf niet, heeft nog ooit van de koude grond gehoord, velen hebben een huid die geen Vitamine D maakt en moeten regelmatig in groepen elkaars adem delen in ruimtes waar ze soms allemaal tegelijk spreken of zingen en zo hun eventuele bacillen kunnen rondstrooien. En dat allemaal terwijl op die leeftijd je immuunsysteem zijn onverwoestbaarheid toch echt begint te verliezen. Ze zijn afhankelijk van de bangmakerij in laagdrempelige media (‘fear sells’).

Ik reken mijzelf zo dus een flink stukje rijker: geen overgewicht, Vitamine D en Zink op peil, uitstekende eetgewoontes dankzij mijn hobbykokkende echtgenote. Ik begrijp hoe besmettingen werken en neem overal mijn CO2-meter en ionisator mee naar toe. Dat lijkt soms overdreven en hopelijk wordt dat overbodig. Als ik het binnenklimaat nu ergens niet vertrouw en raam/deur kunnen niet open (bekend voorbeeld: potdichte spreekkamers bij artsen) dan ben ik snel weer weg.

Ik sluit niet uit dat ik toch ziek word maar die kans is naar mijn idee wel vergelijkbaar met de bijwerkingen van een inspuiting met een goedje waar over twee jaar de onderzoeksresultaten van beschikbaar komen.

Als je rekent met absurd hoge besmettingsrisico’s ziet het plaatje er natuurlijk anders uit. Hier wordt gerekend met een “coronavirus incidence” van 20 per 10.000, wat vergelijkbaar zou zijn met de top van de tweede piek in de UK. Die piek lag (qua sterfte) 15 keer hoger dan de huidige situatie in Nederland dus daar de gaat de vergelijking een beetje mank. Deel alle blauwe bolletjes maar door 15. Verder wordt de indruk gewekt dat we de “serious harms” van vaccinatie strak in het vizier hebben. Die indruk heb ik helaas niet, bijvoorbeeld door uitspraken als de volgende.

De bijwerkingen volgens de EMA

“We hebben geen data over bijwerkingen op langere termijn dus we maken ons daar geen zorgen over. ”

Een woordvoerder van de EMA bij Patrick Lodiers op Radio 1, 30 april.

Eigenlijk zei hij het niet letterlijk zo. Hij zei: “We hebben geen data die ons aanleiding geven om ons zorgen te maken over de bijwerkingen van het vaccin.” Je kunt mijn parafrase flauw vinden maar hij is inhoudelijk correct. Deze ‘misquote’ is dus opzettelijk, om de impliciete betekenis bloot te leggen en stelt helemaal niets voor bij de vernietigende desinformatie die dagelijks over ons wordt uitgestrooid.

Kern van het zinnetje is: “Wij hebben geen data.”

Welke data heeft de EMA dan wel?

Op de statistieken zelf is wel een ander aan te merken. Je gaat er ten eerste vanuit dat de cijfers kloppen. Maar er zijn nog nauwelijks cijfers over bijwerkingen, behalve de onderzoeken die door de fabrikanten zijn gedaan. Het track record van de farmaceuten is wat dat betreft niet indrukwekkend. Als het goed ging, is het goed gegaan, ging het fout dan waren de onderzoeken vooraf net zo geruststellend.

Bij de onderzoeken worden groepen uitgesloten zoals zwangere vrouwen, mensen met comorbiditeiten, kwetsbaren. Over het algemeen zijn de proefpersonen bij die trials dus gezond en in de kracht van hun leven, ook als de te bestrijden zieken voornamelijk patiënten in de laatste levensfase zou betreffen – wat bij corona zo is. De onderzoekspopulatie van modelburgers zal vaccinaties goed kunnen verwerken – net als coronabesmettingen trouwens.

Over bijwerkingen op langere termijn weten we nog helemaal niets, daarvoor bestaan de vaccins gewoon te kort. Proefpersonen die een placebo hadden gekregen zijn inmiddels om ethische redenen ook gevaccineerd dus het vergelijken van die twee groepen is afgelopen. Zeker bij zo’n nieuwe mRNA-methode is dat best een gokje. Het effect onder de bevolking zullen hierover uitsluitsel moeten geven.

De vaccins mogen dan ook alleen “onder voorwaarden” worden toegediend. Een van die voorwaarden is strikte monitoring.

De toegezegde status is “Conditional marketing authorisation”. Je kunt hier lezen welke voorwaarden daaraan verbonden zijn.

Een belangrijke voorwaarde:
“Facilitating the conduct of high quality, multi-centre, independent post-authorisation safety
studies (PASS) with a focus on observational research”

Ik heb niet de indruk dat Nederland zich erg strikt houdt aan die focus op observationele research. Daarvoor moet toch on elk geval de registratie en verslaglegging op orde zijn. Onze samenleving is gelukkig transparant genoeg om te kunnen weten dat dat niet het geval is.

[Edit: het gedeelte hieronder heb ik op 20 augustus geactualiseerd in https://virusvaria.nl/lareb/, ook geplaatst op maurice.nl ]

Kijk bijvoorbeeld naar de overlijdens na coronavaccinatie. Die zijn van belang, daarom worden ze ook genoemd op de updates van Lareb (de laatste dateert van 25 april):

“Tot nu toe zijn er 286 meldingen van overlijden na coronavaccinatie.”

Lareb.nl 2 mei 2021

Toelichting Lareb: ,,Dat zijn heel complexe meldingen. Als iemand ouder is, is er vaak sprake van onderliggende ziektes en weet je vaak niet precies waar iemand aan overlijdt. Wat speelde er medisch voor de vaccinatie, en wat erna? Is er een patroon te ontdekken? Is er in andere landen zoiets gemeld? Dat zijn allemaal vragen die onze mensen, artsen en apothekers, dan nagaan. Ook denken ze na of de werking van het vaccin kan verklaren wat er gemeld is.”

Het is wel prettig dat er zo genuanceerd onderscheid wordt gemaakt tussen overlijden MET of AAN een vaccin. Dat gebeurt bijvoorbeeld met griep niet. Dan wordt de hele winter-oversterfte in één veeg aan griep toegeschreven. En bij corona worden er zelfs moeiteloos twee seizoenen bij elkaar opgeteld.

Maar slechts 286 overlijdens na vaccinatie gemeld, dat is niet veel! Dat is dus goed nieuws? Toch? Minder dan verwacht waarschijnlijk? Laten we eens kijken.

Ruwweg gaan er elke week ca. 2.500 60-plussers dood. In twee weken zijn dat er 5000.

Er zijn 4,5 miljoen zestig plussers in Nederland. Die zijn grotendeels gevaccineerd, velen inmiddels twee keer.

Als je je alle 4,5 miljoen vaccineert, horen er dus ca. 5000 binnen twee weken na vaccinatie te overlijden. Ga je uit van twee prikken dan zou je zelfs op 10.000 kunnen uitkomen, afhankelijk van je rekenmodel. Als het Lareb nu zegt dat er 286 meldingen zijn van ‘dood na vaccinatie’, wat kunnen we daar dan uit opmaken? Zelfs al zou je alleen de overlijdens binnen 1 week na vaccinatie melden, dan is het nog maar een fractie van wat er werkelijk gebeurd moet zijn. Daar lijkt toch iets fout te gaan met de “focus on observation”.

Agnes Kant (van bijwerkingenmeldpunt Lareb) zei pas op TV het ook allemaal niet precies te weten. Dat kan ook niet want als je nog geen 10% van de meldingen binnenkrijgt, zul je nooit tijdig een patroon herkennen.

Toch moeten we het als goed nieuws opvatten dat er slechts 286 meldingen van bijwerkingen zijn gedaan van “Overlijden na vaccinatie” terwijl we weten dat dat getal in de duizenden had moeten lopen.

Een kritische journalist zou in paniek kunnen raken van zo’n bericht. Het maakt duidelijk dat het fenomeen “overlijden na vaccinatie” NIET gemeld, gemonitord laat staan nauwlettend onderzocht wordt. Patronen waarvan iedereen denkt ‘dat is toeval’ komen niet tijdig aan het licht. Na verloop van tijd gebeurt dat misschien alsnog, aan de hand van de sterftecijfers. Hopelijk hebben we geluk en valt het mee. Maar opnieuw is dit iets wat mijn vertrouwen in de vaccinpush ondermijnt.

Dat er op een dergelijke nonchalante manier wordt geëxperimenteerd met de bevolking ligt volledig in de lijn met hoe we worden gekoeioneerd met de avondklok, de mondkapjes, de anderhalve meter etc. etc. Men probeert maar wat. Men doet maar wat.

Al met al: ik wacht liever nog even.

P.S.: Leestip: https://stopdelockdown.wordpress.com/2021/05/02/veel-meer-jongeren-op-ic-totale-onzin-bekijk-de-cijfers-niet-de-hype/