Robert Malone over het Narratief, Cancel en Woke

In de strijd tegen “Het Narratief” ga je vanzelf overdenken hoe het toch kan dat zoveel mensen zich vastklampen aan een rammelend pseudo-wetenschappelijk verhaal dat voornamelijk steunt op de autoriteit van degene die het verkondigt en de media en wetenschappers die tot diens beschikking staan. Vanmorgen postte vrijdenker Robert Malone een blog artikel dat het een en ander in perspectief zet, samen met synchrone fenomenen in de samenleving. Een verbredend en verdiepend perspectief dat niet mag ontbreken op virusvaria. Hieronder de vertaling. Het originele blog se puede encontrar aquí. Abonnement op zijn Substack is sterk aanbevolen.

Cancel, Woke en Genderdysforie Cultuur; Op zoek naar onderdak en bescherming

De wereld is een ruwe en turbulente plek. Er zijn meningsverschillen. Dat is goed.

Zoals velen ben ik diep verontrust door de alomtegenwoordige opkomst van “Cancel” en “Woke” cultuurtrends (waaronder overgevoeligheid voor genderdysfore voornaamwoorden en het pleidooi voor geslachtsveranderingschirurgie bij jeugdigen). Mijn zorgen gaan echter niet alleen over hoe deze trend de politiek, het publieke discours of onze scholen, kinderen, werkplekken en gemeenschappen schaadt, of hoe het ons allemaal verdeelt in verschillende groepen, stammen en belangen. Naast al het bovenstaande stoor ik me aan hoe deze golf van beledigden tot stand is gekomen. Waarom nu? Waarom deze problemen?

In mijn ervaring zijn dit soort sociale en culturele trends meestal zelfbeperkend en zelfcorrigerend. Dat gaat natuurlijk voorbij aan de effecten van “algoritmische” (computationele) versterking via legacy en sociale media die in toenemende mate de publieke dialoog en sociale trends beïnvloeden. Maar waarom nu, waarom dit?

Overweeg de volgende hypothese.

Als ik de huidige discussieruimte overzie, zijn degenen die pleiten voor Cancel en Woke culturele gedragspatronen mensen die beschutting en bescherming zoeken tegen de ruwe en turbulente wereld van menselijke culturele diversiteit en denken. En deze neiging om beschutting te zoeken tegen onaangename gedachten en ideeën zorgt voor de ontwikkeling van burgers met een zwakke geest en een slechte geestelijke gezondheid, die psychologisch broos zijn en slecht voorbereid op de ruwheid en turbulentie van het leven in de echte wereld.

Dat waren veel woorden. Laten we eens kijken of ik dat kan opsplitsen in subdelen. Hier is de logica achter dit idee.

1) Veel psychologen beschouwen “cognitieve dissonantie” als de belangrijkste oorzaak van de meeste psychologische pijn. Wat is cognitieve dissonantie? “Mentale stress of ongemak ervaren door een persoon die twee of meer tegenstrijdige overtuigingen, ideeën of waarden tegelijkertijd heeft” (Wikipedia).

2) In de afgelopen twee decennia is er een toename van “Crianza sobreprotectora“. Pamela Li, de oprichter en hoofdredacteur van “Crianza de los hijos para el cerebro“, definieert overbeschermende ouders als degenen die “bewakingsgedrag vertonen dat buitensporig is gezien de ontwikkelingsfase van het kind en het werkelijke risiconiveau in hun omgeving.”

· “De eenzijdige focus van overbezorgde ouders is het veilig houden van hun kinderen, niet alleen fysiek maar ook emotioneel.

· Deze ouders zijn geobsedeerd door de fysieke veiligheid van hun kinderen, ook al leven ze meestal in een relatief veilige omgeving. De beschermingsniveaus overschrijden het veel lagere niveau van het werkelijke risico.

· Ze zijn ook bezig met het behoud van het emotionele welzijn van hun kinderen door hen te helpen alle obstakels te verwijderen en de klap van het dagelijks leven op te vangen. “

3) Cancel, Woke en disforia de género-geassocieerde gedragspatronen delen allemaal een kernidee dat individuen een aangeboren recht hebben om geen feiten, ideeën of overtuigingen tegen te komen die niet in overeenstemming zijn met die van henzelf. De kernpositie is dat ze het recht hebben om alleen door de autoriteit goedgekeurde of goedgekeurde informatie en ideeën in hun dagelijks leven tegen te komen. In wezen draaien deze geloofssystemen om het idee dat mensen het recht hebben om beschermd te worden tegen het ervaren van cognitieve dissonantie en de psychologische pijn die dit mentale proces met zich mee kan brengen. Kortom, het argument dat ten grondslag ligt aan deze opkomende culturele geloofssystemen bestaat uit een beroep op autoriteit om als een overbeschermende ouder te dienen en het individu te beschermen tegen psychologische obstakels en hen te beschermen tegen zowel de klappen van het dagelijks leven als van alle andere individuen die anders denken.

4) Deze gedragspatronen worden vaak geassocieerd met een persoonlijk gevoel van slachtofferschap als het individu iemand tegenkomt die psychologische stress of cognitieve dissonantie veroorzaakt als gevolg van het niet delen van het geloofssysteem van de persoon die zichzelf als slachtoffer definieert.

5) Er is een aanzienlijke overlap tussen de kenmerken van kinderen die zijn opgegroeid onder overbeschermende ouders en wat ik zie in de uitspraken en gedragingen van mensen die verstrikt zijn geraakt in deze huidige culturele trends (Cancel, Woke en gerelateerde gedragspatronen). Eigenschappen van kinderen die zijn opgevoed door overbezorgde ouders (per Pamela Li) zijn onder meer:

a.Cuidadoymiedo

b. Gebrek aanhabilidades de afrontamiento

c.Ansiedad socialyfobia

d.Miedo al fracaso

e.Depresiónysensación dañada de bienestar

f.Sensación bajayautomotivación

g.Mala gestión de conflictosyhabilidades psicológicas de autodefensa

h. Besluiteloosheid

i.Sensación derecht endesadaptativonarcisismo

j.Síntomas somáticos funcionaleszoals pijn, vermoeidheid en gastro-intestinale nood

k.Delinquentie, depressie en persoonlijkheidsstoornissen

Ik laat aan jouzelf over om te bepalen welke van deze eigenschappen van kinderen en adolescenten je waarneemt bij degenen die de tekenen van Cancel, Woke en gerelateerd gedrag en communicatiepatronen vertonen. Ik stel in elk geval dat veel van deze onvolwassen en disfunctionele gedragingen van overbeschermde kinderen ook worden waargenomen bij volwassenen, met name jonge volwassenen, die zwaar investeren in cancel en woke culturele praktijken.

Ik ben ook gaan geloven dat de drang naar censuur en propaganda gedeeltelijk voortkomt uit dezelfde behoefte om te worden beschermd tegen onaangename informatie, opmerkingen en gedachten die cognitieve dissonantie en een zekere mate van psychologische pijn kunnen veroorzaken.

Er zijn zeker velen die actief censuur, propaganda en laster gebruiken als instrumenten om hun politieke of sociaaleconomische agenda’s te bevorderen, en deze zelfde mensen of organisaties kunnen merken dat propaganda en censuur zeer complementair zijn met andere autoritaire methoden voor politieke controle van bevolkingsgroepen.

Maar ik ben er steeds meer van overtuigd dat een groot deel van de bevolking juist op zoek is naar leiderschap dat het comfort en de veiligheid biedt van autoritaire ouderlijke vervangers. Velen willen niet vrij zijn; ze willen te horen krijgen hoe de wereld is, wat ze moeten denken en wat ze moeten doen. En voor deze velen kunnen propaganda, censuur en autoritair gedrag in hun leiders voldoen aan wat in wezen een onvolwassen, kinderlijke behoefte is aan onderdak en bescherming tegen een verwarrende en snel veranderende wereld met zijn inherente diversiteit aan gedachten, informatie en meningen. En de multigenerationele druk van zoveel ouders om hun dierbare kinderen te beschermen tegen de risico’s en grillen van het leven (en het milieu) kan hebben bijgedragen aan de toename van cancel en woke culturele praktijken. Onze beschutte kinderen zijn maar al te vaak uitgegroeid tot volwassenen die de stress en angst die inherent zijn aan een wereld van uiteenlopende meningen en gedachten niet kunnen verdragen. Ze willen zich gewoon veilig voelen, zoals toen ze een kind waren.

Nogmaals citerend uit het artikel over overbeschermend ouderschap door Pamela Li:

“Om veerkrachtige kinderen op te voeden, bieden ouders een veilige haven in tijden van stress en tijdens periodes van rust. Stel grenzen, maar houd ook rekening met aanpassingsvermogen.Alleen als kinderen de mogelijkheid hebben om effectief met de buitenwereld om te gaan, kunnen ze zich ontwikkelen tot capabele, veerkrachtige en sociaal reagerende toekomstige generaties."