Ron Fouchier en de OVV houden ons veilig

De Onderzoeksraad voor de Veiligheid heeft een sprookjesboek geschreven onder toeziend oog van o.m. Willy Spaan, Alma Tostmann en Chantal Rovers. De laatste twee hadden zich al eerder onderscheiden (zie Los propagandistas del gobierno) en we overwegen om van Willy Spaan een bloemlezing samen te stellen die een indruk geeft van zijn inzichten.

Maurice geeft een indruk van de verbijsterende omissies van het rapport. ‘Veiligheid’ wordt kennelijk niet gemeten aan het aantal mensen dat overlijdt want daarover zien we niets terug in het rapport.

Wat (over)sterfte betreft: Herman Steigstra heeft een schat aan grafieken en analyses die de getallen van CBS en RIVM visualiseren. Dit vind ik bijvoorbeeld een mooie: zoek je eigen leeftijd op op de X-as en kijk hoe de oversterfte in jouw leeftijdsgroep zich verhoudt tot de normale, verwachte sterfte. De stippellijntjes geven een indruk van het verloop in pandemie- en vaccinatieloze jaren.

Nu heb ik het rapport zelf niet gelezen en ik ga daar ook geen tijd aan verkwisten. Ik ken de ‘analyses’ van Operatie Witwas inmiddels wel. Ik citeer daarom een mede-criticus, die het rapport wel bekeken heeft. Hij noemt drie zinnige punten waaruit ik opmaak dat het rapport conform mijn verwachting is:

1. Het totaal negeren van het feit dat de RIVM modellen er keer op keer volkomen naast zaten met hun voorspellingen. Eerdere paniek/code-zwart voorspellingen kwamen nóóit uit, de werkelijkheid kwam nooit zelfs maar dicht erbij in de buurt. En als ik het me goed herinner was het verhaal van RIVM/OMT en companen in de zomer van 2021 en tot dik in de herfst: het lek is nu boven hoor, er zijn nu zoveel mensen gevaccineerd, de bescherming ervan is zo goed, dat we deze winter niet meer in de problemen gaan komen!
   En toen ineens in november 2021 bleek het aantal besmettingen weer sterk toe te nemen en veranderde plots het verhaal, én de RIVM voorspellingen. Naar welke voorspelling van het RIVM hadden we dan precies moeten luisteren? De belangrijke les zou juist moeten zijn: die voorspellingen, daar deugde keer op keer niks van.
2. Dit stuk suggereert alsnog dat de strenge maatregelen eigenlijk wel heel erg nodig, en terecht waren; en dat we als we eerder waren geweest met maatregelen het minder streng had gekund. Maar daar is geen enkele aanwijzing voor. Het viel ook nu weer reuze mee met hoe erg het ging zijn in de ziekenhuizen, en dat had men kunnen weten. Inderdaad door o.a. de informatie over omikron, maar ook omdat het élke keer meeviel, na de eerste golf. Nu wordt wéér het verhaal geaccepteerd: het viel mee DANKZIJ de maatregelen.
   Dit doet mij sterk denken aan de UK Covid Inquiry, waar ook het verhaal van de SAGE zeloten is: de strenge maatregelen waren nodig en goed; en als we eerder ietsje strenger waren geweest, dan had het ietsje later minder streng kunnen zijn want hadden we het eerder de kop in kunnen drukken. ‘En dus moeten we volgende keer eerder ietsje harder ingrijpen (goed hoor dat we nu de gereedschapskist v.d. WPG hebben!), we moeten juist eerder en beter naar “de wetenschap” luisteren’.
   Volgens mij is juist de les: de golven komen zoals ze komen, maatregelen of niet. En in termen van ziekenhuis-opnames wordt het bij elke golf iets minder erg. Door groeiende groeps-immuniteit; en die lijkt vooral gedreven door opbouwende NATUURLIJKE immuniteit. En wellicht een beetje doordat het virus muteert naar wat mildere varianten (wat ook gebruikelijk is).
3. Het totaal negeren van het feit dat het sterk oplopen van besmettingen eind 2021 het oorspronkelijke verhaal dat de vaccins feitelijk ‘steriliserend’ zijn (“na vaccinatie 95% beschermd tegen infectie”) volledig onderuit haalt. En dat er dan toch weer heel strenge maatregelen zijn, zegt ook dat men niet meer gelooft in het verhaal, geheel 2021 en alle jaren daarna herhaald, dat de vaccinatie zeer goed beschermt tegen ziekenhuis-opname en ernstige ziekte.
   Waarom al die maatregelen als die vaccins zo geweldig werken, en 85% v.d. bevolking volledig gevaccineerd is (basisserie i.e.g.) en 93% van de ouderen en kwetsbaren? Oh, ik begrijp het al, niet ‘up to date’, te laat met de “booster”, en eigenlijk niet zo verrassend dat zo’n “booster” (oh nee, nu is het “jaarlijkse oppep-prik”) nodig is? Lekker dan, dit is een heel ander verhaal dan al die tijd is verteld. Dit hadden de wetenschappers en artsen dan eerder ook wel mogen vertellen.

Je mag zelf invullen wie de schapen zijn in bijgaande cartoon.
(Idee van ©Jim Benton, tekstaanpassing van mij.)

Hoe houden we ons veilig bij een volgende pandemische crisis?

“We moeten niet de fout maken om alleen van het verleden te willen leren”, aldus Ron Fouchier. Hij zegt letterlijk: “Waar ik me het meest zorgen over maak, is dat we ons altijd op iets voorbereiden op basis van onze historische ervaringen.”

Als je niet beter wist zou je denken dat het een voorzetje is voor een subsidie-aanvraag: virologisch onderzoek moet ongetwijfeld de juiste weg wijzen. Virologen hebben het immers haarscherp in de gaten: gevaren die zij zien aankomen, worden zomaar ineens bewaarheid, kijk maar naar het onderzoek in het Wuhan-lab: centrum van onderzoek naar coronavirussen. En wat breekt er uit? Een coronavirus. Dat hadden ze dus goed gezien.

Ook Peter Daszak, die Amerikaanse fondsen via stichting ‘Eco Health Alliance’ naar Wuhan sluisde, claimde in maart 2021 nog dat ze herhaaldelijk gewaarschuwd hadden voor een vleermuiscoronavirus-uitbraak in China. Dat wisten ze van de risicobeoordelingen die ze deden in China. Hij houdt zich al enige tijd gedeisd.

In dat kader van voorspellingen is het beangstigend dat Fouchier problemen voorziet met virussen die neurologische schade aanrichten. Hij beklaagt zich in een interview dan ook over de beperkingen die hem worden opgelegd. Hij noemt de “risicobeoordelingen” die worden gedaan op basis van Gain of Function-onderzoek. Er worden in GoF-onderzoek mogelijke toekomstige evolutionaire ontwikkelingen in gang gezet door het mixen van gevaarlijke viruseigenschappen. Onder meer via serial passaging (een reeks dier-tot-dier besmettingen) kunnen de labcreaties zich aan zoogdieren aanpassen. Besmetting van mensen komt dan ook dichterbij, zeker met aanvullend geknutsel dat zich richt op menselijke receptoren. Op basis hiervan kan worden beoordeeld hoe bedreigend die ’toekomstige’ virussen voor de mens(heid) kunnen zijn.

Denk bijvoorbeeld aan de besmettelijkheid van omikron en de schade van polio. Daarvan zou Fouchier graag een risicobeoordeling zien maar dat kan hij pas als het virus bestaat. Daarvoor moet het eerst gefabriceerd worden.

Kortom: méér virus-experimenten moeten ons veilig houden in de toekomst.

De laatste zin is letterlijk: “We can still do it in Europe or in Asia, but in the US it’s a little bit tricky at the moment.”

Hij zegt dus niet dat het verboden in de VS, of dat het niet mogelijk is of niet wordt uitgevoerd. Hij beschrijft het onderzoek dat daar wordt gedaan als “tricky”. Het gaat hem niet om de gevaren die zulk onderzoek met zich meebrengen. “Tricky” betekent dat je ergens omheen moet werken, dat die research in de VS riskant is, dat het heel nauw luistert, in tegenstelling tot in China en Europa. Ze moeten kortom extra oppassen bij het uitvoeren van dat onderzoek in de VS.

Zijn de labs daar dan minder goed beveiligd? Welnee; het is er simpelweg verboden. De virologen worden daarom gedwongen om hun research stiekem te doen en dat vinden ze best storend. In China gaat alles veel makkelijker, zoals we hebben gezien.

Mogelijk ontglipt hem dat woord ’tricky’ omdat het niet altijd lukt om in een tweede taal direct het juiste woord te vinden. Het weerspiegelt hoe dan ook precies de nonchalante stoerheid waarmee hij over dat levensgevaarlijke onderzoek spreekt. Wie wil er graag een ‘risicobeoordeling’ van een virus dat zware, neurologische -dus meestal onherstelbare- schade veroorzaakt, met de besmettelijkheid van omikron? Voor virologen betekent het werk. Voor militaire strategen opent het nieuwe mogelijkheden, mits er een deugdelijk vaccin bij wordt geleverd. Maar verder, qui bono?

“We moeten niet de fout maken om alleen van het verleden te willen leren.”

Ron Fouchier over het nut van Gain of Function onderzoek

Lessen voor de toekomst…?

In Wuhan waren ze al decennia bezig met het “onderzoeken van toekomstige evolutionare ontwikkelingen”, een eufemisme voor Gain-of-Function onderzoek. Dat is een heel circus met zware veiligheidsmaatregelen, continue aan- en afvoer van proefdieren en speciale PCR-testen om te kijken wanneer welke dieren besmet zijn.

Dat is dus het onderzoek waar we beter van zouden kunnen leren dan van het verleden. Het verleden had geleerd: doe geen lockdowns, handen wassen helpt niet, zorg voor schone lucht, gebruik antibiotica tegen bacteriële co-infecties. Al die kennis is overboord gegooid. Tot zover kan Fouchier tevreden zijn.

Dan is het toch jammer dat de Chinese databases met cruciale kennis over die aangebroken toekomst onmiddellijk off-line werden gehaald en dat een Duitser op basis van Twitter-berichten snel een eigen PCR-test in elkaar moest flansen.

Kortom: Wat Ron Fouchier hier probeert te verkopen, heeft bewezen voor geen meter te werken. Je kunt je afvragen of dat anders was geweest als corona wél een zoönotische oorsprong zou hebben gehad.