Het Artsen Covid Collectief meldt in haar brochure, waar ik mij verder helemaal in kan vinden, dat één op elke 250 kinderen (0,4%) een ernstige bijwerking zal krijgen van een vaccinatie. Verpleegkundig specialist GGZ Martin Voerknecht postte het en ik zag het bij meer doorgaans betrouwbare ‘bronnen’ opduiken. De echokamer. Ik heb het zelf ook nog gedeeld op Facebook maar las daarna het Pfizer rapport en kwam erachter dat het toch wel onvolledige en daardoor misleidende informatie is. Bij deze mijn rectificatie.
Eerder deze week was er een update van het Pfizer document bij het COVID-19 vaccin (oftewel de officiële ‘bijsluiter’). Daarin staat inderdaad dat 0,4% van de kinderen een “ernstige bijwerking” kan verwachten van vaccinatie. Op een school van 1000 leerlingen zouden dus vier leerlingen erg ziek worden. Oftewel: Van elke acht klassen krijgt één leerling iets ernstigs. Dat kan zijn:
- Ziekenhuisopname (of verlenging daarvan)
- Een levensbedreigende aandoening
- Uitval, handicap of invaliditeit (“Een aanhoudende of significante onmogelijkheid of substantiële verstoring van het vermogen om normale levensfuncties uitvoeren”).
(Overlijden en geboortedefecten heb ik er uitgelaten want daar is vooralsnog geen sprake van bij jongeren, noch in de onderzoeken, noch in de vaccinatiecampagnes.)
Het lijkt erger dan het is
Eén op elke 250 kinderen een ernstige bijwerking: hoe kan de Gezondheidsraad dat goedkeuren vraag je je af. Totdat je verder leest in het document:
Serious Adverse Events
In Study 2, among participants 16 through 55 years of age who had received at least 1 dose of vaccine or placebo (Pfizer-BioNTech COVID-19 Vaccine = 10,841; placebo = 10,851), serious adverse events from Dose 1 through up to 30 days after Dose 2 in ongoing follow-up were reported by 0.4% of Pfizer-BioNTech COVID-19 Vaccine recipients and by 0.3% of placebo recipients.
Het percentage ernstige bijwerkingen is inderdaad 0.4% bij de gevaccineerden maar bij de controlegroep was het 0.3%. Dat valt dan dus mee. Kennelijk is er een achtergrond van 0.3% ernstige aandoeningen die vergelijkbaar zijn met de als bijwerkingen opgevatte symptomen. Dat betekent dat er op een school van 1.000 leerlingen altijd wel drie leerlingen ernstig ziek zijn, wat mij trouwens erg veel lijkt. We gaan er daarbij vanuit dat die 0,4% ook geldt voor de jongeren vanaf 12 jaar.
Laten we aannemen dat dit zo is, dan blijft er 0.1% verschil over tussen wel/niet gevaccineerd. Dat is 1 op de duizend – en dat komt uit een relatief kleine studie dus of het representatief of significant is, is ook maar helemaal de vraag en eigenlijk weet ik het antwoord al.
In totaal deden er ook 2,260 adolescenten van 12-15 jaar mee, (1.131 vaccin, 1,129 placebo). Mag je daar wel iets uit afleiden? (Bij de groep 55+ waren de verhoudingen overigens vergelijkbaar: 0,8% tegen 0,6%.) Ook de placebogroep is inmiddels gevaccineerd dus verdere bijwerkingen zullen pas gesignaleerd worden bij de tientallen miljoenen kinderen die het nu wereldwijd ingespoten krijgen.
Verderop in de fact sheet (p30) volgt er specifieke informatie over de jongsten van 12-15 jaar:
Unsolicited Serious Adverse Events in adolescents 12 through 15 years of age
Serious adverse events from Dose 1 through up to 30 days after Dose 2 in ongoing follow-up were reported by 0.4% of Pfizer-BioNTech COVID-19 Vaccine recipients and by 0.1% of placebo recipients. There were no notable patterns or numerical imbalances between treatment groups for specific categories of serious adverse events that would suggest a causal relationship to Pfizer-BioNTech COVID-19 Vaccine.
Dit is niet erg consistent: bij de placebo’s tussen 12-15 zijn er veel minder “ernstige bijwerkingen” dan bij de placebogroep tussen 16-55 jaar. Driekwart minder zelfs!? Terwijl de kinderen die het echte vaccin hebben gehad dezelfde 0.4% ernstige bijwerkingen hebben. Je zou daar toch een uitleg of nader onderzoek bij verwachten voordat kinderen daadwerkelijk wereldwijd worden gevaccineerd. Niet dus. Terwijl de netto bijwerkingen toch 0,3% zijn in plaats van 0,1%, dus drie keer zo veel. Dat moet je kunnen verklaren voordat je gaat injecteren. Maar nee, ze zagen geen patronen waaruit verband met het vaccin zou kunnen blijken en dan houdt het op.
Tegelijkertijd gaat het om zulke kleine subgroepen dat je je kunt afvragen of je op basis van die onderzoeken eigenlijk wel kunt besluiten om de hele bevolking al dan niet te injecteren.
Dus: vaccineren is misschien toch veilig voor kinderen?
Laten we eens rechtlijnig doorrekenen op die 0,1%. Het sommetje met 0,3% kun je dan zelf in gedachten maken. Bij het vaccineren van 1.1 miljoen kinderen in Nederland krijgt 0,4-0,3=0,1%, dat zijn ongeveer 1.100 kinderen, een ernstige bijwerking bovenop de 3.300 kinderen die normaal gesproken serieus ziek worden. Die 1.100 hadden moeiteloos corona doorstaan zonder vaccinatie.
Bovenop bovenstaande cijfers komen nog de myocarditis/pericarditis-gevallen die er sinds enige tijd uitspringen bij de meldingen. Deze aandoeningen zijn niet opgevallen in de onderzoeken en vallen dus niet onder die gerapporteerde 0,4%. Mogelijk zullen ze vaker gemeld gaan worden nu ze eenmaal erkend zijn als bijwerkingen. Artsen maken immers alleen melding van “verdachte” overlijdens en niet van overlijdens waarvan ze nog niet kunnen vermoeden dat ze door het vaccin veroorzaakt zijn. Hugo de Jonge noemt zoiets een ‘verborgen gebrek’.
Met onderzoekjes onder een paar duizend gezonde jongeren haal je die ‘zeldzame’ gevallen er natuurlijk niet uit. Om verborgen gebreken te ontdekken zou je elke “ernstige bijwerking na vaccinatie” moeten melden. Dat is dan ook verplicht en een voorwaarde om te mogen vaccineren en om een of andere reden gebeurt dat gewoon niet, zelfs niet bij overlijden na vaccinatie (zie eerdere post). Het melden is voor artsen best veel werk. Alleen als de arts een serieuze verdenking heeft dat het door het vaccin zou kunnen komen, dus bij een geregistreerde bijwerking, dan neemt hij/zij de moeite.
Huisarts Jan van Tienen (die zich ook zorgen maakt over jeugdvaccinatie) vertelde eerder dat het Lareb betwijfelde of een door hem gemeld overlijden wel door het vaccin kwam. De hevige lichaamsstress werd gezien als een normale bijwerking en als een kwetsbare patiënt dat niet meer aankan, ligt dat niet echt aan het vaccin maar meer aan de conditie van de patiënt. Dus: geen bijwerking, was de redenatie.
Onbekende bijwerkingen worden niet gemeld, bekende bijwerkingen worden gerelativeerd. Wat blijft er dan nog over?
Je eigen kind moet wel echt erg pech hebben om net 1 van 1.000 (of 250) kinderen te zijn die te maken krijgt met bijvoorbeeld een verlamming of onvruchtbaarheid – mocht zich dat überhaupt voordoen. Misschien is het maar 1 op de 10.000, we weten het niet. Niet weten is irritant maar niet willen weten dat je het niet weet, dat is kwalijk.
Het is je eigen risico-afweging of anders die van je puber, die hebben een reputatie in risico’s inschatten. Maar de beslissing om mogelijk duizenden kinderen dit aan te doen, voor helemaal niks – dát gaat er bij mij niet in.
Onder de 40? Onder de 50? Onder 60?
Veel argumenten tegen het vaccineren van kinderen gaan m.m. ook op voor iedereen onder de 60 zonder overgewicht, onderliggend long- of hartfalen, met een gezonde bloedspiegel (zoals voldoende Vitamine D en Zink). De Covidsymptomen liggen minder gunstig dan bij kinderen maar nog steeds op een niveau waarvoor we vroeger nooit vaccins hebben opgedrongen, laat staan het hele land lam gelegd. Alle hypochonders zijn inmiddels naar de priklocaties gehold en verder worden volwassenen, ook bij doodsangst, geacht bij hun volle verstand te zijn. Kinderen zijn nog lang niet bij hun volle verstand, dat is nog in de groei. En zeker niet na een jaar lang aanhoudende bedreigingen, angstlawines en vaccinpropaganda.
