Het zoveelste bewijs van besmettelijke aerosolen. Deze keer is andere apparatuur gebruikt, waardoor het virus uit de luchtsamples weer kon worden ‘opgekweekt’ – en dat ging inderdaad niet makkelijk.
Met dit nieuwe onderzoek vervallen dan toch echt de laatste smoesjes van Jaap van Dissel en Andreas Voss, want
- Virussen kunnen dus wel degelijk uit aerosolen weer worden opgekweekt
- Het is nu niet alleen aangetoond met influenza, maar ook met het virus dat COVID19 veroorzaakt.
Aan het eind van hun rapport concluderen de wetenschappers het volgende met het oog op aerosolenbesmetting:
De anderhalve meter regel:
- Helpt niet binnenshuis
- Geeft een vals gevoel van veiligheid
- Leidt tot besmettingen
- Leidt tot uitbraken
The public health implications are broad, especially as current best practices for limiting the spread of COVID-19 center on social distancing, wearing of face-coverings while in proximity to others and hand-washing. For aerosol-based transmission, measures such as physical distancing by 6 feet would not be helpful in an indoor setting, provide a false-sense of security and lead to exposures und outbreaks. With the current surges of cases, to help stem the COVID-19 pandemic, clear guidance on control measures against SARS-CoV-2 aerosols are needed
Viable SARS-CoV-2 in the air of a hospital room with COVID-19 patients
Nieuw voor aerosolen-ontkenners
Virale luchtwegbesmettingen over grotere afstand dan enkele meters waren al herhaaldelijk experimenteel bevestigd en ook bij uitbraken waargenomen. Onze gezondheidsadviseurs weigerden dit echter te accepteren. Het argument was dat de apparatuur tekort schoot om het met metingen te kunnen bevestigen. Dat is natuurlijk de omgekeerde wereld: je gaat feiten niet ontkennen tot je ze gemeten hebt. Dat is alsof je ontkent dat de maan bestaat zolang je er geen schepje stof van hebt. Maar ze waren zo zeker van hun zaak: er was geen onderzoek nodig…
Lekker dan, Professor Voss mat het nog eens breed uit bij Op1, genoegzaam glimlachend: een Japanse collega was niet in staat geweest om levend virus vlak bij de mond van een zwaar zieke COVID ziekenhuispatiënt af te vangen, dus het was niet waar dat er over afstand besmet kon worden via de lucht. Wat een arrogante druiloren daar. Als ze hun vakliteratuur bij hadden gehouden hadden ze geweten dat het om meetfouten ging. Zijn redenatiefout werd begin deze maand nog maar eens onderstreept in een andere studie.
Our results may also be consistent with aerosol transmission occurring early on in the course of disease, well before COVID-19 patients are ill enough to require hospitalization.
Environmental and Aerosolized SARS-CoV-2 Among Hospitalized COVID-19 Patients, 9 sept. 2020
Als je niet alleen maar met je microscoop in de weer bent en niet zo obsessief op IC en ziekenhuizen gericht, dan zou je moeten opveren bij een constatering als deze. Het is een verklaring waarom je iets niet kon vinden. Als wetenschapper zou je blij moeten zijn met verdieping van je kennis, in plaats van het zien als een diskwalificatie van je eigen toolkit.
(Volgens sommigen is diezelfde blinde vlek ook de oorzaak van het ontkennen van hcq: In het ziekenhuis is het al te laat voor de meest effectieve bestrijding)
Aerosolen-ontkenning is natuurlijk allang onzinnig maar vooral zeer schadelijk voor de volksgezondheid geweest (en nog steeds!) en daardoor -in mijn ogen- van een nietsontziende koppigheid die je misdadig zou kunnen noemen. De samenleving is zwaar beschadigd door het volhouden van maatregelen die het maatschappelijk functioneren integraal platlegden en uitbraken op veel plekken vrije doorgang gaven.
Bedrijven, horeca, openbare gebouwen zijn ingericht op anderhalve meter, terwijl die regel nergens op gestoeld is en het al vele jaren bekend is -en wetenschappelijk bewezen- dat respiratoire virussen zich door de lucht verspreiden, verder dan enkele meters. Wat wél tegen deze besmettingsroute helpt is ventilatie en luchtreiniging (zoals ionisatie, UV-licht en HEPA-filtering.). Maar dat onderwerp wordt doodgezwegen door het RIVM/OMT en Rutte. Die laatste had trouwens allang moeten ingrijpen. Behalve het cancelen van events hebben de maatregelen weinig zoden aan de dijk gezet. In bepaalde situaties zouden ze nuttig kunnen zijn om incidentele besmettingen te voorkomen maar dat is het dan wel.
Nu doorpakken naar de griepseizoenen
Omdat het bestaan van infectieuze aerosolen al jaren een wetenschappelijk feit is, toont het coronavirus ook aan hoe de virologen op hun handen hebben gezeten tijdens de griepgolven. In de afgelopen drie jaar bijvoorbeeld zijn er 20.000 mensen tijdens griepgolven overleden. Een flink deel van deze overledenen zou vandaag nog onder ons zijn geweest als de griepverspreiding voortvarend was opgepakt. Dat komt nu duidelijk aan het licht: er is nooit iets serieus aan ventilatie gedaan terwijl er genoeg wetenschappelijke aanleiding was.
Bedenk hoe verontwaardigd mensen al zijn over de misser met de mondkapjes. Strafvervolging wordt overwogen. Wat gaat er wel niet gebeuren als het kwartje valt bij de nabestaanden van die 20.000 griepdoden (mind you: alleen over de laatste drie jaar)? Geen wonder dat de verantwoordelijke zelfvoldane virologen deze kennis blijven negeren en tot hun laatste snik zullen volhouden dat het nog steeds niet waar is omdat dat nu eenmaal is zoals het is. Niemand graaft graag zijn eigen graf. Het zal mij dan ook benieuwen of dit zoveelste signaal eindelijk wel impact heeft. Dit onderzoek is dermate specifiek, hier is geen escape meer mogelijk.
Iets over het artsenvak en competenties
Val de hofvirologen ook weer niet te hard vanwege hun schijnbare incompetentie. Ze zitten er wel keer op keer vol naast maar ze werken dan ook met een inmiddels verouderde toolkit die ze vele decennia geleden van hun vakopleiding hebben meegekregen.
Bedenk dat de meeste artsen een ambacht hebben geleerd. Net als tandartsen en chirurgen hebben ze wel een academische opleiding gehad, maar denkers en onderzoekers zijn het zeker niet allemaal geworden. De beste artsen juist niet. Ze zijn niet opgeleid om hun kennis in twijfel te trekken, te analyseren of te falsifiëren. Dat is een ander talent en dat wordt niet geprikkeld in een vakopleiding.
Het doktersvak zit anders in elkaar: een dokter moet geruststellen, vertrouwen geven, het menselijk lichaam kennen en proberen om mensen beter te maken. Medicijnkennis is belangrijk, omgaan met mensen ook. Ze zijn niet academisch geschoold als onderzoeker, methodoloog of data-analist.
Er is ook niet voor niets een systeem van studiepunten bedacht om medici in elk geval ertoe te bewegen af en toe een bijscholingscursus te doen, want stelselmatig bijblijven op je eigen vakgebied, dat zit gewoon niet in ieders DNA (en is ook veel gevraagd). Artsen moeten goed zijn in heel veel dingen. In twijfel trekken, analyseren en falsifiëren horen daar niet per se bij. Ze zijn opgeleid om het ambacht van arts uit te oefenen. Een goede dokter is zijn gewicht goud waard – in zijn rol als dokter. Hij zal zijn patiënt uit de brand helpen, al moet het hele Medisch Centrum ervoor instorten!
Ik hoop dat mijn eigen artsen tijd aan mij besteden in plaats van dat ze de hele dag met hun neus boven de boeken hangen. Ik ben echter niet de gewenste focus van iemand die landelijk beleid moet vormgeven. Dat is toch echt een heel ander vak.
