Op diverse media lopen de debatten vaak al vooruit op het einde van de coronacrisis. Hoe gaan we afrekenen met wat er allemaal fout is gegaan? Wat gaan we leren van de gedeeltelijke vernietiging van de samenleving en de substantiële verdamping van de economie? Gaan we onze wraak halen uit strafzaken en tribunalen? En wat lost dat dan op?
Rutte/de Jonge voor de rechtbank
Ik zie oproepen tot en aankondigingen van strafzaken tegen Rutte en/of de Jonge. Kansloos natuurlijk; die hebben zich keurig aan de wet gehouden en goed geluisterd naar hun medische adviseurs omtrent de aanpak van de ziekte (klinkt ook wel logisch), parlementair getoetst. Tja, wat zouden we dan willen: een ‘leider’ die de adviezen van een wetenschappelijk instituut naast zich neer durft te leggen omdat hij zichzelf intelligenter vindt?
van Dissel kapittelen
Het rivm of van Dissel dagvaarden? Dat is al net zo kansloos. Geen rechter zal in een wetenschappelijk debat treden, dat geven ze keer op keer aan, ook weer bij het vernietiging van het avondklok-beroep door Viruswaarheid vs de Staat. “Het OMT adviseerde het dus er was onderbouwing; de Staat heeft daarom correct gehandeld”.
Rechters te hulp vragen
Via juridische weg je recht halen(!) wordt moeilijk. Rechters zijn dienaren van de Nederlandse Staat en de medische kennisbank van diezelfde Staat is nu eenmaal het rivm, ook al is dat bemand door incapabele kwakzalvers die er een soepzootje van maken (puur hypothetisch natuurlijk 😉 ).
Het wetboek wordt verder gevuld door de beklaagde zelf, die broodheer is van zowel het Hof als van het rivm. Die broodheer kan de wet snel aanpassen op het moment dat er iets speelt volgens de aangewezen medici, die van nature niet heel hard tegenspartelen. Maar ja, hoe anders? Verwachten we dan van rechters dat zij hun eigen onderzoekjes gaan opstarten, het beter weten dan ons nationaal kennisinstituut en aan de hand daarvan gaan vonnissen? Dat wordt een nog grotere puinhoop.
Wat behoedt ons eigenlijk voor beleidsfalen?
- Een parlementaire democratie
Dualisme: stem en tegengeluid, dat staat voor voortschrijdend inzicht. Hoe is dat nu vormgegeven: middels een kabinet, gesteund door een erkend geïnstitutionaliseerd adviesorgaan met autoriteit. Daar staat tegenover een incapabele oppositie met helemaal niks. Bevindingen van niet-rivm-ers als Maurice de Hond worden weggehoond. Vragen van Van Haga worden als ‘gevaarlijk’ bestempeld door een panisch-furieuze de Jonge. Als vragen stellen niet meer mag, dan zwem je toch echt in donker water. - Kritische onderzoekende journalistiek
De kwaliteitskranten van oudsher onderzoeken niet verder dan de website van het rivm – behalve als het in de lijn ligt met de standpunten die ze daar vinden. Beschouwers en columnisten staan doodsangsten uit, tot hofnar Lubach aan toe. ‘Publiceren’ stelt weinig meer voor. Om dat weer relevant te maken heb je onafhankelijke en kritische journalisten van enig wetenschappelijk niveau nodig.
Kwalitatief goede stukken zijn met een lampje te zoeken: heel af en toe in EW, RD, FTM, HPdeTijd, heel misschien de Correspondent -en verder zul je het met youtube moeten doen want AD, VK, Trouw, NRC, NOS slaan voornamelijk planken mis. Over de echt controversiële uitgaves (Gezond Verstand) wil ik hier niet steggelen.
Wetenschappelijke bladen zijn nog het minst verdacht maar zelfs op die redacties zijn vreemde dingen gebeurd. De belangen zijn dan ook zelden zo groot geweest, vergelijkbaar met de markten voor olie, tabak, energie. Bedenk dat onze overheden nog steeds mens en dier bewust en structureel vergiftigen, mede dankzij die lobbies (‘het kan niet anders’). - Een onafhankelijke rechtspraak
Ook de rechtspraak aanvaardt in alle uitspraken -op één na- het onbetwistbare gelijk van het OMT. Die uitzondering betrof het schorsen van de avondklok, hetgeen later in hoger beroep werd gecorrigeerd. Zolang het kabinet in lijn handelt met het OMT/rivm en wetten weet aan te passen voordat de rechtszaak dient, mag ze met het volk doen wat het goeddunkt. Ook dat is vergelijkbaar met Duitsland in de jaren 1930-40 (heb je inmiddels gelezen in dat stuk van Jan Bonte.)
Er zit duidelijk systemisch iets mis want als het rivm ernaast zit, gaat het land de afgrond in; nergens kan er tegengas worden gegeven.
Achteraf kan hooguit blijken dat van Dissel het verkeerd heeft gezien of te laat, of misschien mankeert hem wel iets. Moet hij daarvoor de gevangenis in? De man deed toch zijn best en velen met hem zullen ook achteraf volhouden dat er op dat moment geen ander standpunt mogelijk was, ook al is het tegendeel al geruime tijd aangetoond, zowel qua bestrijding van ziekteverspreiding als qua effecten van lockdowns en andere maatregelen. Geen rechter zal de eerstkomende jaren treden in die ‘battle of scientists’. De deugers zullen altijd volhouden dat ze achteraf misschien wel ongelijk hebben maar op het moment zelf absoluut niet – al handelden ze alsof ze te kwader trouw waren.
Van het vorige tribunaal hebben we niets geleerd
Een tribunaal is fijn als publiek evenement en het zal veel mensen genoegdoening geven als daar kopstukken in het strafbankje verschijnen. Ik denk niet dat het veel zin heeft; van het vorige tribunaal is kennelijk ook niets geleerd. Nu trek ik niet graag parallellen met WOII want dat vertroebelt elke discussie maar ik probeer het hier toch even (ik heb eerder verwezen naar het kopje “Bespreking” in een stuk van Jan Bonte.)
Uit de onmiskenbare parallellen wordt meestal geconcludeerd dat onze huidige bewindslieden net zo slecht en kwaadwillend zijn als de grootste oorlogsmisdadigers. Ik zie dat toch anders: het is mij juist duidelijk geworden dat de Nazi’s waarschijnlijk ook het beste hebben voorgehad met de bevolking op langere termijn – hoe moeilijk voorstelbaar dat ook is als je er enkele decennia later op terugkijkt. (Een andere keer maar eens doordenken hoe machthebbers bij zichzelf kunnen herkennen dat ze fout bezig zijn.)
Het blijkt maar weer dat de grootste misdaden voortkomen uit het graag willen deugen en ervan overtuigd zijn ‘aan de juiste kant te staan’. Zie hiervoor ook deze geweldige video, mooi verteld, subliem geanimeerd.
In de volgende post (in voorbereiding) tips voor de volgende crisis a.d.h.v. een beschouwing door Stefan Noordhoek.
