Begin vorig jaar schreef ik een artikel over Tijs van den Brink, toen naar aanleiding van een “Middenweggesprek”. Het was een Zoom-recording van een uur en een kwartier, zoals Rogier Rumke die met regelmaat initieerde en publiceerde op o.m. Facebookgroep De Corona Middenweg. Het artikel was bedoeld voor degenen die de video hadden gezien. Ik bekeek het weer eens naar aanleiding van het laatste blog van Jan Bonte, St. Tijs de Schijnheilige. Tijs van den Brink wordt daarin van boven tot onder geroast. Het is kwetsend, beledigend en heeft allerlei stijfiguren die ik zelf probeer te voorkomen. Ik wil mijzelf namelijk niet onmogelijk maken of onbenaderbaar. Niet dat ik zit te wachten op contact met mensen de mij afserveren maar om hen misschien wat langer contact te laten houden met het tegengeluid. Daarbij komt dat mijn toon al snel vals en vilein wordt, niet leuk. Ik geef zo een voorbeeld. Jan verstaat de kunst om de hyperbolen lachwekkend absurdistisch te formuleren.
Ik probeer strategisch om binnen de lijntjes te blijven zodat de communicatiekanalen toch niet helemaal worden gedempt. Maar eigenlijk verwoordt Jan perfect hoe ik over de media, de journalistiek en andere propagandahoeren denk. Zie je nou waarom ik dat soort woorden niet moet gebruiken? Ik zou zomaar sexwerkers beledigen als ik wil aangeven dat het om systeemproblematiek gaat.
Jan richt zich puur op Tijs. Uit het Middenweggesprek krijg ik toch de indruk dat Tijs probeert integer te werken. Hij is een van de misleiden, geen misleider. Ik vind dat een verzachtende omstandigheid, al is hem van alles aan te rekenen. Media-iconen zouden zich veel meer bewust moeten zijn van hun (mis)leidende invloed als ze besluiten met één partij op te trekken. Dus Tijs, trek het je niet te zeer aan, je bent de enige niet.
Niemand is geneigd om met forse tegenspraak in de hand te bijten waardoor hij/zij wordt gevoed. Ongehoord Nederland doet dat wel en je ziet wat daarvan komt.
Enkele geparafraseerde citaten uit het gesprek:
- “Zo goed mogelijk over corona berichten en een maatschappelijk debat daarover voeren”
- “Op1 heeft Maurice ook een podium gegeven.”
- “Wij doen verslag van wat zich in de samenleving afspeelt.”
- “Het is niet aan ons om een standpunt in te nemen en dat elke avond te verkondigen. Zo werkt journalistiek niet.”
- “Ook in de Volkskrant zijn allerlei andere geluiden aan de orde geweest.”
- “Je moet het RIVM en het OMT kritisch bevragen.”
- “Ik zou niet weten waarom ik Maurice op dit moment zou uitnodigen. De Deventer moordzaak heeft ook geen goed gedaan.”
- Dat is dan mislukt: het debat is gesmoord (zie ook de column van Leon de Winter). Waar waren (regelmatige) verschijningen van Roger Vleugels, Jos de Laat, Theo Schetters, Eline van den Broek, Jan Bonte, Geert Vandenbossche, Ronald Meester, Mattias Desmet, Pierre Capel etc. etc.?
- Maurice is na zijn onwelgevallige optreden nooit meer bij Op1 uitgenodigd. Nergens meer bij de gevestigde orde.
- Op1 toonde geen interesse in wat zich in de samenleving afspeelde, met uitzondering van de IC’s.
- Avond aan avond werden de OMT-standpunten uitgedragen, en niet alleen bij Op1. Die schimmeladerden zelfs door in satirische shows waar het inmiddels bon ton is om delen van de bevolking op de hak te nemen in plaats van de autoriteiten.
- De Volkskrant fungeerde als VWS-nieuwsbrief. Als er al kritische geluiden waren, was dat in een enkele ingezonden brief. Maarten Keulemans was niet serieus te nemen, als er al kritiek was, was die zouteloos.
- Het rivm en het omt zijn nooit kritisch bevraagd. In Op1 hadden OMT-ers de rol om te beoordelen of het klopte wat er gezegd werd, in de schaarse gevallen dat er een gast was die er anders over dacht dan VWS, Zie ook deze WOB-documenten. Het betrof dan nooit een wetenschappelijke zwaargewicht.
- Maurice de Hond is een van de best in corona ingevoerde wetenschapspublicisten met veel kennis op sociografisch en politiek gebied, op zich al een reden om hem regelmatig aan te laten schuiven. De Deventer moordzaak is ten eerste een ad hominem argument (“hij had het toen fout dus zal dit ook niet kloppen”) en ten tweede is het laatste woord over die zaak nog niet gesproken. Bij herziening, die nu speelt, zou het best eens een gerechtelijke dwaling kunnen blijken. Dan krijgt hij verdorie tóch weer gelijk. In dat licht is het nóg vreemder dat hij nooit wordt uitgenodigd.
Hieronder het originele artikel nog een keer (licht geredigeerd).
Ik heb er nog eens over nagedacht, dat Corona Middenweggesprek van Rogier met Tijs (aardige kerel, goed aanspreekbaar, topvent) maar hij is als ‘journalist’ helaas geen eigenlijk knip voor de neus waard. Maar hij is dan ook geen journalist. Hij is een interviewer, wat mij betreft een van de betere talking heads, zoals van Ranst een goede propagandist is en Kuipers een zeer bruikbare bestuurder.
Ook een ‘interviewer’, zeker een presentator van een van de belangrijkste landelijke talkshows, moet toch op de hoogte zijn van controverses die in de samenleving spelen, en zeker als ze een impact hebben zoals in deze crisisperiode. Hoe dan ook: als Tijs dan alleen het ’talking head’ is, laat zijn redactie zich dan aangesproken voelen. Een journalistiek product als een talkshow hoort nieuws te brengen en te duiden. Nou, dit nieuwsfeit [aerosolen, mondkapjes, bedenkelijke maatregelen], waar De Telegraaf, RTL etc. nu mee uitpakken, dat ligt al langer dan een jaar op tafel. Op1 heeft een enorme scoop een jaar lang laten liggen – en het is niet de enige scoop die zo onder het tapijt is beland. Waarom!? Onduidelijk.
Neem ook de datamanipulatie van covidcijfers, die de situatie doelbewust ernstiger voorstelden dan ze waren [een harde schending van de wetenschappelijke integriteit]. “We hebben het niet geweten” is geen excuus. Wybren van Haga werd 10 maanden geleden beticht van ‘desinformatie’ toen hij precies dit feit benoemde in de Tweede Kamer. Het lag open en bloot op tafel, blogs stonden er vol mee.
Collectief genegeerd door de ouderwetse media. Tijs beweert dat de media geen afspraken hebben onderling en hij schetst een karikatuur van hoe het NIET gebeurt (bij elkaar zitten en vergaderen etc.). De key persons zijn echter in het begin van de crisis wel gecontact door de RIVD of Min. v. VWS.
Tijs graaft natuurlijk zijn graf als hij ook maar enigszins laat blijken bewust het narratief gevolgd te hebben ‘omdat het beter was gezien de situatie’. Dat deed hij immers ook toen de grondrechten overboord gingen, mensen werden gedemoniseerd en minderheden buitengesloten. Discriminatoire privileges werden uitgedeeld. Ook toen er duizenden onverklaarbare sterfgevallen waren. Dat kun je toch niet “niet zien” of afdoen als “battle of the scientists”?
Nee, dit heet “FOUT ZIJN”, Tijs, niet ín de oorlog maar eerder, ervóór. Het is de weg erheen.
Anton, weer een mooi genuanceerd stuk. Jan Bonte gaat inderdaad weer flink tekeer. Wat je er ook van vindt, het geeft ten diepste wel weer wat veel ‘wappies’ ervan vinden vermoed ik. Er is héél veel kapot gemaakt door de in zijn stuk genoemde lieden. Ik hoop dat dat nog geheeld kan worden. Ik heb me ook altijd afgevraagd hoe het toch zo ver heeft kunnen komen bij onze msm.
Een verklaring die ik laatst tegen kwam in een stuk van The Pulse (Substack) was toch wel een eye-opener voor mij.
Eigenlijk heel simpel: als je het narratief niet roeptoetert schuift er niemand meer aan jouw tafel aan, lukt het je niet meer om interviews te krijgen en wordt je in de ban gedaan door het netwerk dat wèl het narratief volgt. Met andere woorden, dan wordt jijzelf als msm-medewerker dus ook gecanceld en is je carrière voorbij. Herkenbaar?
Hieronder de link naar het stuk van The Pulse waarin op video een mooi voorbeeld van hoe dat werkt.
Groet, Jack
Interview van Kim Anderson met Alan Dershowitz
Zeker en het werkt ook andersom. Als je dicht bij het vuur zit kun je aan een journalist voorstellen dat hij/zij exclusieve primeurs en scoops zal krijgen en dat je altijd bereid bent om vragen te beantwoorden, maar dan wel in ruil voor duidelijke (vanzelfsprekend positieve) publiciteit.
Stel je dan voor dat een paar overheidsfunctionarissen dat afspreken met diverse belangrijke media. Die media zullen onafhankelijk van elkaar hun eigen contact niet teleur willen stellen. Een wetenschapsjournalist zal dan wel drie keer nadenken of hij zich kritisch zal uitlaten over iets wat het belang van zijn/haar contact direct kan schaden.
Ach Tijs van den Brink. Een gelovige (zegt hij zelf) maar o zo bang. Hij heeft zijn ziel aan de duivel verkocht. En hij weet dat, wellicht dat hij daarom zo bang is?
https://www.mediacourant.nl/2021/01/onhandig-tijs-van-den-brink-schudt-handen-tijdens-kerkdienst/
Weet je, Jan is zijn baan als Neurochirurg door deze sufferds. Hij moest een mondkapje dragen terwijl hij wist dat het totale flauwekul was. Dus ik begrijp erg goed dat hij die Keutelmans afbrand, en die Thijs ook. Die Keutelmans heeft prijzen gewonnen voor zijn “uitmuntte wetenschappelijke verslaggeving”. Ongelofelijk!
Interessante informatie. Mocht je er meer over willen lezen, zoek eens op deze site naar Keulemans