Het vaccinboek is vijf jaar na de pandemie nog steeds niet gesloten. Nu horen we weer van alles over ‘shedding’ oftewel vaccinuitscheiding – het idee dat gevaccineerden iets uitscheiden waar ongevaccineerden last van kunnen krijgen. Er werd zelfs al gesuggereerd dat vaccinbijwerkingen kunnen worden overgedragen. Dat klinkt als een nieuwe complottheorie dus toch weer even serieus naar kijken.

A Midwestern Doctor komt naar buiten met de ervaringen in zijn praktijk. In zijn Substack-stuk “What We’ve Learned from a Year of Vaccine Shedding Data” (20 januari 2025) legt hij een jaar aan observaties op tafel. Ook Pierre Kory heeft er meermaals aandacht voor gevraagd: Shedding. En alsof dat nog niet genoeg is, komt Yale met een vers preprint-onderzoek (18 februari 2025) dat deze waarnemingen eerder plausibel dan onwaarschijnlijk maakt.

Shedding: angstporno?

A Midwestern Doctor (AMD) stelt dat de COVID-19-gevaccineerden, vooral die met de mRNA-versies, stoffen uitscheiden waar ongevaccineerden last van kunnen hebben. Hoofdpijn, vermoeidheid, menstruatieproblemen: volgens hem melden “duizenden” ongevaccineerden wereldwijd dit na contact met gevaccineerden. Vooral in de eerste twee weken na een prik zouden de klachten pieken. Meestal verdwijnen de klachten binnen een week, op enkele uitzonderingen na. (ik maak het maar even vet, ik probeer tot kalmte te manen na alle paniekverhalen)

AMD baseert zich op een berg zelfrapportages van zijn lezers, aangevuld met een peer-reviewed studie. Wat heb je aan zelfrapportages zou je kunnen tegenwerpen maar het hele post-covid rapport is gemaakt op basis van zelfrapportage, dus waarom niet. Er komt wel degelijk een patroon van ‘shedding’ door gevaccineerden naar boven.

Van levende-virusvaccins, zoals polio, is bekend dat ze kunnen shedden. Zo zijn nieuwe polio-varianten ontstaan. Maar mRNA-vaccins bevatten geen levend virus, alleen een onderdeel dat aanzet tot het maken van spike-eiwit. Dat kan zich niet vermeerderen. Toch houdt AMD vol dat er iets gebeurt: spike-eiwitten die via zweet, adem of exosomes (kleine celblaasjes) de wereld in gaan.

Yale: spike-fabrieken

Op 18 februari 2025 publiceert medRxiv een preprint van Yale-onderzoekers: “Long-term Spike Protein Production and T-Cell Exhaustion Following COVID-19 Vaccination“, het onderzoek waar ik eerder aan refereerde in de post-Covid/post-vax posts. Een serieuze studie met bloedmonsters en assays, dus niet weg te zetten als complotdenkerij of desinformatie. Wat blijkt? Bij sommige gevaccineerden zijn de eiwitten maandenlang meetbaar (een kleine twee jaar is nu het langst gemeten), soms zelfs in toenemende hoeveelheden. Dr. Phillip Buckhaults liet al weten dat dat alleen verklaarbaar is als als er steeds nieuwe spikes worden aangemaakt. Het kunnen volgens hem geen restanten zijn.

De claim dat de spike-productie snel afgebroken zou worden, dat was dus de werkelijke desinformatie. “Als een snapchat” hoor ik Robbert Dijkgraaf nog zeggen. Voor ‘natuurlijke’ mRNA misschien wel, maar niet voor deze kunstmatige, met conserveringsmiddel en zéker niet voor de aangedane cellen die zijn omgevormd tot producenten van de toxische spikes.

De onderzoekers vonden bij deze groep ook T-celuitputting – een soort burn-out van je immuunsysteem. Dat kenden we wel al van chronische infecties maar nog niet bij vaccins. Ook dat suggereert dat je lichaam veel langer tegen die spike-eiwitten moet vechten dan het aankan.

AMD + Yale = geen paniek!

Yale zegt verder niets over shedding, maar als die eiwitten zo lang blijven en het er zelfs meer worden, is het denkbaar dat het lichaam ze kwijt wil. Door de T-celuitputting worden de doelcellen niet meer opgeruimd.

AMD’s meldingen van vermoeidheid en systemische klachten bij ongevaccineerden na blootstelling zouden kunnen wijzen op een zwakke immuunreactie van overgedragen spikes. Als je via shedding een snufje spikes binnenkrijgt, reageert je lijf misschien toch. Er is geen bewijs dat dit echt zo werkt maar Yale’s hint naar overbelaste T-cellen maakt ook dat uitlegbaar.

Dat er voortdurend nieuwe feiten aan het licht komen die nooit onderzocht of zelfs opgemerkt zijn is de werkelijke kern van het probleem. Als er iets uit je gevaccineerde partner komt dat je hoofdpijn bezorgt, dan wil je dat weten. je zou zeggen dat dat noopt tot specifiek onderzoek maar zo ver zijn we nog lang niet.

Maar geen paniek: als shedding al plaatsvindt, gaat het om spike-eiwitten, niet om mRNA dat cellen kaapt of spikefabrieken bouwt. Het mRNA doet zijn werk in de cel en wordt afgebroken – het reist niet verder om nieuwe instructies te geven. Wat via shedding naar buiten zou kunnen komen – via huidschilfers, adem of exosomen – dat zijn losse spikes die niet heel veel kunnen aanrichten.

A Midwestern Doctor meldt tijdelijke hoofdpijn of vermoeidheid bij sommigen. Maar die eiwitten worden, net als virussen en pollen, opgeruimd, geklaard. Yale’s lange spike-aanwezigheid geldt dus alleen voor gevaccineerden met spike-fabriekjes in hun cellen, niet voor het snufje ‘afvalproduct’ dat eventueel wordt uitgestoten.

Of toch…?

Kevin McKernan vroeg eerder aandacht voor DNA-vervuiling in de vaccins, inclusief de kankerverwekkende SV40 promoter. Hij presenteert nu nieuwe informatie. Bij een biopsie op overledene met darmkanker zijn er in de kankercellen nieuwe plasmiden gevonden, vermoedelijk ook van Pfizer. In die cellen wordt spike-eiwit geproduceerd. Dat betekent volgens hem dat het ‘replication competent’ is al zie ik dat niet: als er cellen zijn die spikes blijven produceren betekent dat toch niet dat de spikes zich weer gaan reproduceren als ze elders terecht komen. Daarvoor is toch echt wat anders nodig. Maar uit dat ‘replicerende’ effect concludeert McKernan zonder veel omhaal dat het overdraagbaar kan zijn en zou kunnen leiden tot besmettelijke kanker. Maar waarom waren kankercellen hiervoor dan niet besmettelijk? Die waren immers ook replicerend, dat was nou net het probleem want juist daarom groeien tumoren zo snel. Slaan we niet een beetje door?

Hoe dan ook, we zijn er voorlopig nog niet vanaf.

Shedding-ervaringen bij de dames

In de vorige artikelen gaf ik het ook al aan: wat er met de vrouwelijke voortplantingsorganen aan de hand is vind ik akelig en zorgelijk. Ook bij ‘shedding’ springt dat er weer uit.

Studie vindt menstruele afwijkingen als gevolg van shedding

Deze observationele studie ontdekte dat vrouwen zonder directe blootstelling aan het COVID-19 vaccin of SARS-CoV-2 menstruele afwijkingen vertoonden die vergelijkbaar waren met die van de gevaccineerde populatie. Onze bevindingen suggereren een mogelijke indirecte overdracht van ingrediënten of producten van de COVID-19 vaccins, vermoedelijk door uitscheiding, van mensen die een of meer COVID-19 injecties kregen.

Vrouwen delen hun ervaringen

Op de website MyCycleStory.com vertellen vrouwen hun verhalen over cyclusproblemen die zij naar eigen zeggen kregen na contact met gevaccineerden. Als dat zwak bewijs lijkt, bedenk dan wel dat het hele post-Covid rapport op zulke zelfrapportages is gebaseerd. En als er zoveel vergelijkbare signalen in allerlei varianten overal vandaan komen is dat iets om serieus te nemen. Twee voorbeelden:

Just saying…