Lockdowns “druppel op een gloeiende plaat vergeleken met de kosten”

Het is overduidelijk dat de rol van de vaccins als oversterfte-aanjager ook in Nederland serieus onderzocht moet worden. Al jaren wordt daarop aangedrongen, sinds zomer 2021. Het is zonneklaar dat vaccins een serieuze rol kunnen spelen in de oversterfte. Vanwege obscurantisme rond de vaccinatiedata worden onderzoekers gedwongen om op indirecte wijze hypotheses te toetsen, wat geringschattend ‘gegoochel met lijntjes’ wordt genoemd.

Keer op keer blijken vaccins een dominante verklarende factor van correlaties te kunnen zijn, samen met de lockdowns, al missen die laatste meestal de temporele logica en de mechanistische verklaring die bij de vaccins wel is. Er zijn mij geen studies bekend die het tegendeel uitwijzen, afgezien van modellen, laboratorium-experimenten en (kleine) trials, uitgevoerd door belanghebbenden, waarin soms abonimabele resultaten ongeduid worden gelaten of zelfs gladgepoetst.

Het is volgens Ernst Kuipers in Staatsbelang dat deze data nóóit worden vrijgegeven. Daar zit natuurlijk wat in. Transparantie zou immers kunnen uitwijzen dat de onvoorstelbare incompetentie in gezondheidsland fatale gevolgen heeft gehad op een schaal die we nu nog niet durven te overzien. Het gaat om tienduizenden doden.

Het zou kunnen betekenen dat iedereen -inclusief politici- schuldig of medeplichtig was aan meervoudige dood door schuld of meervoudige doodslag. Ondanks overduidelijke en expliciete waarschuwingen. Ze wilden simpelweg niet beter weten: zie de censuur en propaganda via Denktank Desinformatie en de (social) media. Tegen beter weten maatregelden en injecteerden ze door, oud tot jong, tot 5-jarigen aan toe.

Geheime besluitvorming in Staatsbelang?

Voor maatregelen geldt hetzelfde als voor de vaccins. De waanzinnige spatschermen, handdesinfectie en mondkapjes zitten hopelijk voorgoed veilig opgeborgen in de speelset van een minister die na zijn rampzalige ambtstermijn toch nog graag doktertje wil spelen. Diverse schijnveiligheidsingrepen hebben levens gekost maar dat valt in het niet met de schade die lockdowns en injecties hebben aangericht.

In hoeverre dat de Staat op zijn grondvesten zal doen schudden is de vraag. Als de media net zo corrupt blijven als nu, zou het best wel eens mee kunnen vallen. Zolang Jinek, Op1 en Radio1 het narratief stug blijven volhouden is er misschien weinig aan de hand, zelfs als de data worden vrijgegeven. Onderzoekers die de alarmbel rinkelen worden minzaam glimlachend terzijde gecancelled: “Laat het duiden nu maar aan ons over.”

Inmiddels verschijnen er zeer belastende studies in het buitenland; iemand iets gemerkt van ineenstortende staatsveiligheid in de VS en de UK? Als naar aanleiding van deze studies er geen staatsveiligheid in het geding komt in die landen, dan kan de Staatsveiligheidssmoes van Kuipers van tafel. Kan iemand dat aan hem doorgeven? Heel misschien valt er hier en daar een minister maar met voldoende propaganda-budget zal ook dat wel meevallen, de media houden de bevolking wel koest.

Het vertrouwen keldert verder, signaleert ook Leon de Winter in de Telegraaf. Dat wordt in de staatsmedia als alarmerend gezien maar in de huidige situatie zie ik het eerder als een hoopvol teken van gezond verstand.

Het evalueren van de expert-aanbevelingen aangaande medische en niet-medische interventies mag dan in Nederland niet vlotten; in het buitenland gaat dat beter. De wetenschappelijke bevindingen doen sterk denken aan argumenten die Jeroen Pols en Willem Engel inbrachten bij hun verloren rechtszaken. Een wonderlijke déja-vu, zo’n wetenschappelijk paper met teksten die van de oude Viruswaanzin-site lijken te zijn geplukt.

Pols en Engel verloren hun rechtszaken tegen het door OMT-experts ingegeven VWS-beleid omdat het OMT een andere mening was toegedaan, zo oordeelden Nederlandse rechters meermaals. Dat is een van de voordelen van ‘onafhankelijke’ satellieten waarmee VWS kan schermen. Een soort ingehuurde grote broer die je erbij kan halen als je het alleen niet af kunt.

Eerst een samenvatting van een studie door Kevin Bardosh (h-index: 25, University of Washington en University of Edinburgh), daarna iets over een studie van twee andere respectabele instituten: Johns Hopkins University en de Zweedse Lund University. Degenen die al die tijd “Trust the Science®” hebben geroepen zullen een andere leus moeten bedenken. Iets met cherry-picking vermoedelijk.

Hoe heeft de COVID-pandemie de samenleving geschaad? Een algemene evaluatie en overzicht van wat we weten (2020-21)

Kevin Bardosh, 23 mei 2023

Al vroeg in de Covid-pandemie werd de bezorgdheid geuit dat lockdowns en andere niet-farmaceutische interventies aanzienlijke multidimensionale schade aan de samenleving zouden toebrengen. In dit document wordt de wereldwijde stand van kennis over deze negatieve sociale gevolgen uitgebreid geëvalueerd, met de nadruk op het type en de omvang ervan in 2020 en 2021.

Er werd een schadekader ontwikkeld dat 10 categorieën omvat: gezondheid, economie, inkomen, voedselzekerheid, onderwijs, levensstijl, intieme relaties, gemeenschap, milieu en bestuur. De analyse is een synthese van 600 publicaties met een focus op meta-analyses, systematische reviews, wereldwijde rapporten en onderzoeken in meerdere landen. Dit cumulatieve academische onderzoek toont aan dat de nevenschade van de reactie op de pandemie aanzienlijk en omvangrijk was en de komende jaren een erfenis van schade voor honderden miljoenen mensen zal achterlaten.

Veel van de oorspronkelijke voorspellingen worden in grote lijnen ondersteund door de onderzoeksgegevens, waaronder:

• een stijging van het sterftecijfer onder niet-Covid-patiënten,
• verslechtering van de geestelijke gezondheid,
• kindermishandeling en huiselijk geweld,
• toenemende mondiale ongelijkheid,
• voedselonzekerheid,
• gemiste onderwijskansen,
• ongezond leefgedrag,
• sociale polarisatie,
• torenhoge schulden,
• democratische achteruitgang en
• afnemende mensenrechten.

Jongeren, individuen en landen met een lagere sociaaleconomische status, vrouwen en mensen met reeds bestaande kwetsbaarheden werden het hardst getroffen. Maatschappelijke schade moet het dominante mentale model van de reactie op de pandemie in twijfel trekken: het is waarschijnlijk dat Covid-beleidsmaatregelen meer kwaad dan voordeel hebben opgeleverd, hoewel verder onderzoek nodig is om leemten in de kennis op te vullen en beleidsafwegingen te onderzoeken, met name op nationaal niveau.

Bij het plannen van en reageren op toekomstige wereldwijde noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid moet een breder scala aan expertise worden geïntegreerd om rekening te houden met de maatschappelijke schade van overheidsingrijpen en deze te beperken.

De volledige PDF beslaat 119 pagina’s. De PDF-link staat onder het Abstract.

Aan bovenstaande analyse lagen 600 papers ten grondslag. Bij de studie hieronder is men begonnen met 19.646 mogelijk relevante onderzoeken en selecteerden er… 22 met gestandaardiseerde metingen voor een meta-analyse. Dus geen modellen. Het komt mij wel als bijzonder weinig voor; slechts 1 op de 1.000 papers is geschikt om mee te nemen in een meta-analyse… Van de andere kant: 22 goede studies, gaseerd op werkelijke cijfers kunnen fantastisch basismateriaal vormen voor een meta-analyse. Cherry-picking? Of een verantwoorde schifting? Ik weet al wat de pro-lockdowners zullen zeggen.

Historische studie: voordelen lockdowns ‘een druppel in de emmer, vergeleken met de kosten’

Naar een artikel van The Telegraph en The Daily Sceptic

Wie had dat gedacht? Een nieuwe baanbrekende metastudie door onderzoekers van de Johns Hopkins University en de Zweedse Lund University heeft geconcludeerd dat de draconische beperkingen die in het voorjaar van 2020 aan de Britse bevolking werden opgelegd nog minder dan 1.700 levens hebben gered in Engeland en Wales en een druppel op een gloeiende plaat waren vergeleken met de duizelingwekkende bijkomende kosten.

Wetenschappers van de Johns Hopkins University en de Lund University bekeken bijna 20.000 studies over maatregelen die werden genomen om bevolkingen over de hele wereld te beschermen tegen Covid.

Hun bevindingen suggereren dat het opsluiten van de bevolking als reactie op de eerste golf van de pandemie, in vergelijking met het minder strenge beleid van bijvoorbeeld Zweden, niet meer dan 1.700 doden in Engeland en Wales heeft voorkomen. In een gemiddelde week zijn er ongeveer 11.000 sterfgevallen in Engeland en Wales.

De auteurs van het rapport stelden dat hun bevindingen aantoonden dat de draconische maatregelen een “verwaarloosbaar effect” hadden op de sterfte door Covid en een “beleidsfout van gigantische proporties” waren.

Conclusie: “De wetenschap van lockdowns is duidelijk, de data zijn binnen: de bespaarde sterfgevallen waren een druppel in de emmer vergeleken met de duizelingwekkende bijkomende schade die werd veroorzaakt.”

De schadelijke impact van het opsluiten op de gezondheid en het onderwijs van kinderen, op de economische groei en de bijdrage aan grote stijgingen van de staatsschuld is steeds duidelijker geworden sinds de invoering van het beleid maar een geheimzinnige overheidseenheid werkte tijdens de pandemie samen met (sociale) mediabedrijven in een poging om kritiek op het controversiële lockdownbeleid aan banden te leggen, zo onthulde The Telegraph ook onlangs.

De Covid Disinformation Unit controleerde sociale media en vroeg techbedrijven om berichten te verwijderen die zij beschouwde als “potentieel schadelijke inhoud”.

De eerste Britse lockdown, in maart 2020, werd ingevoerd op basis van modelberekeningen van Prof. Neil Ferguson die voorspelden dat er meer dan 500.000 doden in het Verenigd Koninkrijk zouden kunnen vallen als er geen actie werd ondernomen om de verspreiding van het virus te stoppen. Zijn onderzoek suggereerde dat zelfs met mitigerende maatregelen zoals sociale afstand en quarantaine van huishoudens voor Covid-gevallen, er ten minste 250.000 doden zouden kunnen vallen, tenzij er verdere maatregelen werden genomen.

Onderzoekers van de Johns Hopkins studie zeiden dat de bevindingen aantoonden dat de lockdowns “een wereldwijde beleidsfout van gigantische proporties” waren. Johns Hopkins is een van de meest gerespecteerde medische scholen ter wereld en werd tijdens de pandemie bekend om zijn Covid-dashboard dat gevallen en sterfgevallen over de hele wereld meet.

Daarentegen voorspelden modellen van Prof. Ferguson en zijn collega’s van het Imperial College in Londen in maart 2020 dat, zonder actie, het Verenigd Koninkrijk 510.000 sterfgevallen zou kunnen zien als gevolg van Covid, met 2,2 miljoen in de Verenigde Staten.

Nadat de lockdown was opgelegd, suggereerde de wetenschapper dat “intense social distancing en andere interventies die nu plaatsvinden” dat aantal in het VK tot 20.000 zouden kunnen terugbrengen.

Parlementair Covid-onderzoek gaat de besluitvorming van de regering tijdens de pandemie onderzoeken maar is al onderwerp geweest van aanzienlijke kritiek met betrekking tot de snelheid, reikwijdte en transparantie.

[Het is in de UK al niet anders dan in NL]

Co-auteur Dr. Lars Jonung, emeritus hoogleraar aan het Knut Wicksell Centre for Financial Studies aan de Zweedse Lund University, zei dat de studie de eerste was die de impact van verplichte beperkingen volledig evalueerde: “Het toont aan dat lockdowns een mislukte belofte waren. Ze hadden verwaarloosbare gezondheidseffecten maar desastreuze economische, sociale en politieke kosten voor de samenleving. Waarschijnlijk vertegenwoordigen lockdowns de grootste beleidsfout in de moderne tijd.”

De moeite waard om volledig te lezen.

Nabrander 1: De conclusies van Dr. Lars Jonung en Prof. Steve Hanke et al. komen opmerkelijk overeen met die van Kevin Bardosh, waarover we vorige week berichtten. Na 600 artikelen te hebben bestudeerd over de impact van niet-farmaceutische interventies tijdens de pandemie, concludeerde Bardosh dat de nevenschade “substantieel en omvangrijk was en een erfenis van schade voor honderden miljoenen mensen zal achterlaten”.

Nabrander 2: The Telegraph heeft hier een ander verhaal met meer details over de bevindingen van de onderzoekers. Daarnaast hebben twee van de onderzoekers een commentaarstuk geschreven waarin ze stellen dat “lockdowns een kolossale wereldwijde beleidsfout waren die nooit meer zou moeten worden opgelegd”.

Tot zover de lockdowns. Wie over een paar jaar een soortgelijke déja-vu erlebnis wil ervaren als de vaccinaties worden geëvalueerd, leze nu lvast de studie van mRNA/vaccin-innovator Carlton B. Brown en zijn team. Links staan onderaan dit artikel