Tot eind April, dus meer dan een maand lang, was IC-opname bijna een doodvonnis. Dat bleek uit de cijfers van Stichting NICE. 66% van de patiënten overleed ondanks/aan de behandeling. Ook toen dat voortduurde is nooit onderbouwd waarom de IC belangrijk genoeg was om het land plat te leggen.
De eerste reflex om ademhalingsproblemen te behandelen met intubatie is begrijpelijk. Het bleek al snel dat dat drama’s opleverde. Die werden dan ook breed uitgemeten in de media: “de ziekte is verschrikkelijk”. Met de behandeling werd stug doorgegaan, ondanks de bijna live-verslagen vanuit de IC over hoe weinig adequaat die behandeling was. Want daar keken we naar, niet naar een verschrikkelijke killer disease. Die situatie duurde weken voort en het land werd platgelegd zodat niemand die behandeling ontzegd hoefde te worden.
Kijken we alleen naar de overledenen en degenen die het ziekenhuis levend verlieten, dan is de verhouding bijna 2:1.
N.B.: De oranje lijn heeft ook nog invloed maar we weten niet welk percentage daarvan het heeft overleefd. Als we dat op 50/50 stellen, blijft het aantal sterfgevallen nog steeds bijna 2/3 van het totaal.
Rode lijn: overleden IC-patiënten: ca. 540.
Blauwe lijn: ontslagen uit het ziekenhuis: ca. 450.
Gelukkig: achteraf ging het toen veel beter!
Kijk je nu opnieuw naar die grafiek, dan zie je dat medio april er heel anders uitziet. Het blijkt ineens een stuk beter te zijn gegaan. Op 17 april kruist de blauwe zelfs de rode lijn.
De ziekte was nog steeds dezelfde dus het is gissen wat daar gebeurd is. Andere behandeling? Betere triage? Niet meer begonnen aan kansloze gevallen? Of was er misschien iets met de rapportage aan de hand?
Rode lijn: overleden IC-patiënten: ca. 540.
Blauwe lijn: ontslagen uit het ziekenhuis: ca. 650.
Data met terugwerkende kracht veranderd
Van die positieve trend is op de grafiek dd 18 april nog niets te zien. Bij het vergelijken van beide grafieken valt ook iets anders op: op de grafiek van 18 april was de verhouding ruwweg tweederde overleden, éénderde had het ziekenhuis levend verlaten. Kijken we nu (op 3 juli) naar dezelfde grafiek dan zien we een fifty-fifty verhouding: volgens deze latere grafiek waren er op 17 april net zoveel mensen weer naar huis als dat er waren overleden na de IC-behandeling. Wat is er in de tussentijd dan met die cijfers gebeurd?
De dikke bolletjes: rapportage van 3 juli
Het frappante is dat er aan de sterftecijfers, weergegeven door de rode bolletjes, niet getornd wordt. Dat kan ook niet zomaar, die zitten vast aan andere databases. Het aantal patiënten dat vanaf eind maart nog in het ziekenhuis lag is daarentegen aanzienlijk omlaag gebracht. Tegelijkertijd is het aantal patiënten dat het ziekenhuis toen levend had verlaten achteraf aanzienlijk gestegen.
Op 20 april (laatste bolletje rechts) werden destijds 450 “ontslagen patiënten” gerapporteerd. in de nu gepresenteerde data zijn dat er 650 geworden. Hoe kun je er 200 patiënten naast zitten? 10 patiënten missen, dat snap ik, maar 200 als je er 450 telt..?
De lijn begint al eind maart te divergeren. Je gaat me toch niet vertellen dat de “uit de IC-ontslagen” meldingen er drie weken langer over doen dan de sterftecijfers?
De data waarop destijds is gestuurd waren in elk geval niet correct. Dan ga ik er maar vanuit dat ze dat nu wel zijn en dus achteraf zijn gecorrigeerd. Het land is dan wel platgelegd op basis van foute data.
De cijfers zullen toekomstige kritische vragen naar onderbouwing van het sturen op de IC nu iets beter kunnen pareren dan de originele rapportage dat had gekund. Dat zal het RIVM goed kunnen gebruiken.
[EDIT: Er is nooit aandacht besteed aan deze cijfers]
0 reacties