Gisteravond sprak ik met een old time buddy. Een zeer ervaren medisch specialist, erudiet, ook actief geweest als bestuurder in zijn vakgebied, begenadigd spreker op conferenties in comfortabele oorden, therapie ontwikkeld, succesvol boekje geschreven. Ik heb hem eerder geciteerd, drie jaar geleden al, over de vaccinaties: “Ze weten heus wel wat ze doen.” Een jaar geleden: “Als er zoveel oversterfte was, dan hadden we dat wel geweten”. Gisteravond kwam het onderwerp oversterfte toch weer even ter tafel, ondanks dat we er lang behendig omheen wisten te converseren. Maar oversterfte, nee, het was hem onbekend.
“Is er oversterfte? Dat weet ik niet.”
“Ja maar ik leg het toch uit.”
“Nou, dat weet ik niet.”
Let op wat mensen -en zeker artsen- bedoelen als ze zeggen “Dat weet ik niet” nadat ze nieuwe informatie hebben gekregen. Daarmee bedoelen ze dat ze je niet als een betrouwbare bron zien. Ze wijzen de informatie immers af, vragen ook geen uitleg of bronnen. Dat is de moeite niet want ze slaan het NRC en de Volkskrant er wel op na als ze willen kijken hoe het er werkelijk voorstaat. Dus ik zei:
“Ik vertel het je nu toch? Het gaat er toch niet zozeer om of jij iets weet of niet?”
Dat accepteerde hij: “Over hoeveel oversterfte gaat het dan?”
Waar moest ik beginnen? Als ik het te ingewikkeld maakte was ik hem meteen kwijt. Dus ik noem een oversterfte van tien procent. Dat kan ik wel hard maken, twee jaar structureel. Zelfs Europees. Ik was toch wel verbluft door zijn eufemiserende reactie:
“10% oversterfte? Daar schrik ik niet van. Daar horen ook marges bij en zo.”
Of is het bagatelliseren? Hij voegde er nog meer aan toe: de vergrijzing, het overschot aan tachtigplussers, mensen worden veel te oud, de helft van het zorgbudget wordt besteed aan het laatste halve levensjaar van mensen die toch niet meer te redden zijn etc. etc. Als ik dan zeg dat het niet meer alleen om tachtigplussers gaat, gelooft hij dat eigenlijk niet, zie ik aan zijn gezicht.
Zijn echtgenote kwam er op dat moment bij en die kapte het gesprek af, misschien maar goed ook. We hadden het hier al eens over gehad en moesten niet weer opnieuw beginnen en bovendien was zij van mening dat met name de lockdowns wel degelijk effect hadden gehad, wat zij vervolgens uitgebreid begon uit te leggen als ‘niet zozeer effect op de besmettingen maar wel op het bewustzijn van de mensen’. (Zij is PVDA-lid en daarvoor moet je groot vertrouwen hebben in het functioneren van overheden). Ik heb haar erop gewezen dat ze het hier niet meer over wilde hebben en ben er verder niet op ingegaan. Gezelligheid is ook belangrijk. Terug naar de koetjes en kalfjes dus. Al met al een heel genoeglijke avond.
Maar: het heeft me wel aan het denken gezet. Hoe “erg” is 10% oversterfte eigenlijk? Bagatelliseert hij het of overdrijf ik? Is de verzachtende interpretatie terecht of is het een eufemisme voor wat in mijn bubbeltje als een ramp wordt gezien? Zelfs als die extra sterfte puur iatrogeen zou kunnen zijn en makkelijk te voorkomen, moet je er kennelijk je schouders over ophalen. Wonderlijk toch. Strijdig met zorgplicht, artseneed etc. maar laten we die troefkaarten even uit het spel halen. Dat zijn decorstukken, geen werkelijke barrières of doelstellingen.
Totalitaire staten hebben dan toch gelijk: zorg goed voor de Staat en de elite en laat het volk maar doodvallen. Letterlijk. Gaan er op een gegeven moment wat meer dood dan anders: what’s the problem? Zeker als ze het zelf niet eens in de gaten hebben, lekker laten gaan. Zet het dus niet groot in de krant. Van die bevolking zijn er echt genoeg, ze zijn met miljoenen, ze hoeven allemaal maar een klein beetje bij te dragen om een weldadige infrastructuur te bekostigen voor elkaar prijsuitreikende experts en met miljarden strooiende politici, en voor de rest… ach, ze redden zich wel. Hou het volk onwetend en de elite tevreden, daar gaat het om. Betrek de elite bij het landsbestuur en je slaat twee vliegen in een klap, zeker als je de media in de tas hebt en samen ook je gemeenschappelijke dekschild financiert: de wetenschap. Waarom is dat überhaupt “erg”? Waarom is fascisme erg? Want dat is het natuurlijk: het gezamenlijk optrekken van grootindustrie, bestuur, wetenschap en media om de bevolking zo te bespelen dat ze zich koest houden en toch rendement blijven opleveren zodat de gepriviligeerden lekker door kunnen disfunctioneren.
Is dat erg? Het maakt het bestaan voor heel veel mensen keihard en armoedig natuurlijk. Het veroorzaakt veel individuele ellende. Maar ja, in hoeverre is dat erg, zolang er geen burgeroorlogen van komen? Een overstroming, dat is een humanitaire ramp. Maar dit hebben mensen zelf niet eens in de gaten als je het niet in de krant laat zetten. Hoezo is dat dan erg?
Misschien helemaal niet. Ook niet als mensen een prik krijgen opgedrongen waaraan ze doodgaan. Uiteindelijk gaan we allemaal dood, de een wat eerder dan de ander en de samenleving draait toch gewoon door. En als de zwakkeren het eerst vallen, levert dat netto geen schade op, integendeel, het scheelt pensioenen, uitkeringen en héél veel zorgbudget.
Wat is er dan wel “erg”? Ja, een ongeluk is erg, daar zijn we het wel over eens. Iets plotselings met een knal en vuur, of als er een bus met 50 Nederlandse toeristen in een afgrond kukelt, of een vliegtuig met tientallen Nederlandse passagiers stort neer: dat wordt “erg” gevonden. Dat kan tot nationale rouw leiden. Dan zet zelfs Rutte een serieus gezicht op en Timmermans probeert er garen bij te spinnen. Dat zijn de gebruikelijke rituele dansjes, de cirkelpatronen van gieren boven een kadaver.
Maar structurele oversterfte is van een andere orde. Dat gaat te geleidelijk. Het is niet plotseling genoeg voor de dagelijkse perceptie. Het wordt dus niet als “erg” beoordeeld. Sterker nog: er wordt goed geld aan verdiend, de infrastructuur bewijst zijn nut en de media heeft de handen extra vol met de campagnes.
(stuk verwijderd over vaccin als biowapen, dat ging bij nader inzien toch wat ver)
In Nederland kun je met vaccinaties elke week een paar touring cars vol met Nederlanders het hoekje om helpen en er kraait geen haan naar want: ze zitten niet met zijn allen in een touring car! In het oog springende deportaties zijn hiermee verleden tijd.
Momenteel gaat het om zo’n 250 mensen per week die worden afgevoerd. Ouders, broers en zussen, kinderen, vrienden, collega’s. “Einsteigen!!!” Her en der verspreid over het land en omdat er nu eenmaal altijd mensen doodgaan, valt het niet eens heel erg op.
CBS geeft er elke keer wel weer een dempende draai aan. Het lijkt op “eufemiseren” maar eigenlijk is het gewoon niet erg. Vaccinaties redden immers levens.
Ik zou er maar beter aan kunnen wennen, het leven zou er een stuk draaglijker door worden. Het lukt me maar niet.
Eufemismes: Adolf en vaccinatieterreur
Een bekende scène van Jiskefet is het interview met de hoofdrolspeler uit de film “Adolf”. Hij schuift aan in een talkshow, gehost door Herman Koch. Eerst wordt de trailer van “Adolf” vertoond: vier minuten zonder dialoog, met Duitse generaalspakken, een winderige bunker en klakkende laarzen. De strijkers zwellen dreigend aan en de camera zoomt in op het gezicht van de Führer zelf (gespeeld door Cees Prins).
Dan zijn we weer in de studio met de talkshowhost:
“Ja… We kijken naar een fragment van “Adolf”, een van de laatste grote monsterproducties over deze bekende Duitse politicus…”
Het publiek lacht, uiteraard. Adolf Hitler kenschetsen als “een bekende Duitse politicus”, dat is hilarisch. Eufemismen kunnen op de lachspieren werken. Eufemiseren is een stijlfiguur waarmee Jiskefet regelmatig de randjes opzocht. Net als het uitvergroten van iets normaals, kan het normaliseren van iets verschrikkelijks erg leuk zijn. Daar zijn wel voorwaarden aan verbonden, zoals dat het betreffende voorval lang genoeg geleden moet hebben plaatsgevonden en dat het nu in een herkenbaar satirische setting wordt aangehaald. Anders ben je al gauw een holocaust-ontkenner of simpelweg onnodig kwetsend bezig.
Als het daarentegen om iets gaat dat mensen zelf nog hebben meegemaakt, is het not done. Dan kan dat bagatelliseren zelfs kleinerend of misleidend zijn. Gebeurt het op een serieus podium, of in de wetenschap, dan is het op het criminele af: het ontkennen van een ernstige gebeurtenis. Ernst en humor, dat gaat niet goed samen.
Foute tijd, foute plek
Ernst Kuipers eufemiseert ook. Het onderwerp van zijn eufemisme leent zich helaas nog lang niet voor een lach. We zitten namelijk nog steeds middenin de door hem gedownplayde film van manipulatie, dwang, misleiding en schending van mensenrechten. We weten allemaal nog te goed wat “wijk voor wijk, deur voor deur, arm voor arm” betekende en hoe dat klonk voor wie niet van plan was zich onbesuisd te laten injecteren met een prutprodukt.
Het waren dreigende woorden. Zelfs achter je eigen voordeur was je niet veilig, dat werd daarmee duidelijk gemaakt. De mensen die de bevolking daarmee bedreigden en artsen bestraften die de wetenschap nauwlettend volgden, lopen nu nog steeds vrij rond, ook in de politiek. Hun houding wordt nog tot de dag van vandaag verdedigd, door een minister nota bene.
Een ministerspost zou niet de plek moeten zijn voor het vergoelijken van zo’n serie miskleunen. Het getuigt echt niet van goede smaak, laat staan gevoel voor humor, om de waarheid te verbuigen in de Tweede Kamer. Dat is verkeerde voorlichting, dat is misleidend, dat is desinformatie.
Stel je voor dat Herman Koch in Jiskefet deze tekst voorleest. [Ik stel mij er een geamuseerd publiek bij voor]:
“Allereerst even ten aanzien van “we gaan van deur tot deur, van arm tot arm”. Ik denk dat voor al die medewerkers die zich daar destijds voor hebben ingezet een compliment past. “
[besmuikt gegiechel uit het publiek]
„Zij hebben zich echt ingespannen om mensen van goede informatie te voorzien [schaterlachen] en om, als die mensen zich vervolgens wilden laten vaccineren, dat vaccin ook aan te bieden.„
[enkelen gillen het uit].
„Ik heb dat zelf ook gezien. Ik heb gezien hoe mensen thuis bezocht werden, onder anderen door de huisarts.”
[hilariteit alom, goed gevonden, voor dat ‘van deur tot deur’ met patrouillerende boa’s en mobiele priklocaties terwijl de huisarts volledig buitenspel was gezet].
„Ik heb gezien hoe er op bepaalde markten niet één keer, niet twee keer, maar week in, week uit, voor lange periodes mensen stonden.”
[De zaal bedaart wat. OK, dat heeft vermoedelijk te maken met de wijk-voor-wijk frase, maar wie zijn die ‘mensen’ die daar voor lange periodes stonden? En die ‘bepaalde markten’, welke bedoelt hij: de vaccinmarkt? De zorg? De banenmarkt? Iedereen wacht af… Waar wil hij hiermee naartoe… En dan, als goed getimede afsluiter:]
„Chapeau!”
[Bevrijd gelach, vrolijk applaus]
Minister Ernst Kuipers in de Tweede Kamer
We kunnen dus alleen maar hopen dat de uitleg van Ernst Kuipers goed wordt herinnerd. We ervaren zijn betoogje nu misschien als verbijsterend, maar een toekomstig cabaretje kan de tekst integraal overnemen, mocht er ooit weer ruimte komen voor een programma dat de overheid stevig op de hak mag nemen.
Over 70 jaar kunnen mensen lachen om zo’n betoog, net zoals we nu om “deze bekende Duitse politicus” lachen. Een reactie op een dodelijk dwangregime gebruiken om met één veeg de misleidende propaganda over bescherming en transmissie uit te gummen, net te doen of dodelijke bijwerkingen niet bestaan en ook nog eens niks weten van huisartsen die voor de rechter moesten komen of hun baan dreigden kwijt te raken omdat ze integer waren en correcte informatie probeerden te verstrekken.
Mensen werden vastgezet, gediscrimineerd, geasocialiseerd: “Daar past een compliment” en “Chapeau!” Wat een cabaret. Als het niet om te janken was…
Hieronder de Jiskefet-docu “Adolf de film”, het startpunt is het laatste shot van de trailer:
Komt bekend voor, dat soort discussies.
Het Adolf verhaal doet me denken aan een boek van Stephen Fry, ‘making history’. Misschien ken je het, anders een aanrader. Een professor vindt een tijdmachine uit, en besluit om daarmee iets nuttigs te doen voor de mensheid. Hij slaagt erin om de anticonceptiepil in de waterput van Frau Hitler te doen, en voorkomt de geboorte van Adolf. Een bekend thema, maar mooi verwoord. Het gaat mis natuurlijk. De eerste wereld oorlog laat een zwaar gehavend Duitsland achter met dezelfde sentimenten. Maar in plaats van Adolf staat er een andere leider op. Een leider die veel gehaaider is, en in het buitenland goede sier maakt, terwijl hij ongezien hele bevolkingsgroepen op subtiele wijze uitmoordt. Ik meen via toevoegingen aan het drinkwater. Uiteindelijk komt er geen Microsoft Windows, maar een Duitse computergigant. Heinkel en niet Boeing is de grote naam in de luchtvaart.
Toen ik het las was het gewoon een grappig idee, goed bedacht en goed geschreven. Ook daar kijk ik nu anders tegen aan.
Neem aan dat je de BBC ondertitels hebt gezien onder de toespraak van Andrew Bridgen? De publieke tribune was vol.
Dank voor de poging om de zaken waar het om gaat aan te blijven zwengelen ook al hoort daar zeker het steeds opstekende gevoel van mismoedigheid bij. Al eerder heb ik ooit opgemerkt, Reve citerend: “ Moedig voorwaarts, maar waarheen……?
Het is voor mij nog steeds verbijsterend om mee te moeten maken dat propaganda vanuit de kanalen van de machthebbers tot zo’n massale kortzichtigheid heeft geleid. Helaas hebben we ‘ real time ‘ kunnen meemaken dat zelf nadenken niet populair is en , niet te vergeten: “Ordnung muss sein”
Niet alleen over de vaccins / doden word gelogen. wat denk je over het klimaat hype en temperatuur? >> Meer dan 70% van alle stations waren zo slecht dat de extra onzekerheid van de gemeten temperatuur 2 °C of meer was; in 6% van de gevallen zelfs meer dan 5 °C.
Uit een vervolgonderzoek uit 2022: Corrupted Climate Stations van het Heartland instituut, blijkt dat de situatie sinds 2008 niet is verbeterd. Integendeel, ongeveer 96% van de Amerikaanse temperatuurstations die worden gebruikt om klimaatverandering te meten, voldoet niet aan wat de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) beschouwt als “aanvaardbaar” volgens haar eigen gepubliceerde normen.<<
Dus het gaat helemaal niet, om de waarheid naar het publiek te brengen, het gaat om HUN waarheid. En wie dan HUN is, tja??
Prima stuk weer, Anton!
Kuipers verschijnt nog steeds – met coronavaccinpropagandapraatjes – schijnbaar onaangedaan op TV en media. Waar zit zijn geweten? En zijn verstand/kennis? Typisch voorbeeld van een klein denkraam of van een psychische stoornis? Voer voor (andere) medici, of voor tribunalen?