Après 2021, les vaccinés en particulier ont provoqué une surmortalité

In dit stuk worden eerder gevonden verhoudingen in het Verenigd Koninkrijk toegepast op Nederland. Geen lichte kost maar opnieuw een zeer dringende oproep tot vrijgave van relevante data, zodat er onafhankelijk en gedegen onderzoek kan worden uitgevoerd zodat we met degelijk materiaal kunnen werken. Maar hoe we het ook wenden of keren: aan vaccinaties als mogelijke (mede-)oorzaak van de oversterfte valt niet te ontkomen.

Afgelopen weken hebben we de vaccineffectiviteit berekend voor bescherming tegen Covid-19 en andere doodsoorzaken in het VK voor de periode april 2021 – december 2022. Thans is deze aanpak ook toegepast op de Nederlandse situatie op basis van de Engelse cijfers.

We bekijken voor de Nederlandse situatie de periode juli 2021 – december 2022. We slaan dus de eerste drie maanden over, reden hiervoor is dat in Nederland de snelheid van vaccineren in het begin niet zo hoog was, waardoor er achterstand op het VK was. Die is later wel ingelopen maar de periode tot juli 2021 is daardoor niet bruikbaar om conclusies uit te trekken en is daarom in de berekeningen en grafiek voor de Nederlandse situatie weggelaten.

De volgende stappen zijn doorlopen:

1. Uitgangspunt is de sterfte onder niet gevaccineerde Engelsen per maand;
2. Met behulp van data over de vaccinatiegraad (gedefinieerd als ooit gevaccineerd) per dag, is berekend welke sterfte dan per maand verwacht mag worden onder gevaccineerden (onder de aanname dat vaccinatie geen invloed heeft op de sterfte);
3. De verwachte sterfte wordt vergeleken met de werkelijk waargenomen sterfte onder gevaccineerden. Het quotiënt van de werkelijke sterfte en de verwachte sterfte wordt de factor Q genoemd (Q is dus werkelijke sterfte gedeeld door verwachte sterfte).
   Rekenvoorbeeld: Stel er zijn 600 niet-gevaccineerden gestorven. Nadat de groepen rekenkundig even groot zijn gemaakt blijken er met hetzelfde sterftepercentage 540 gevaccineerden te zijn gestorven, dat is het verwachte aantal als beide groepen even groot zouden zijn geweest. Dan is de eenvoudige deling: “540 gedeeld door 600” en is de uitkomst 0,9. Lager dan 1 betekent dus: voordeel voor de gevaccineerden.
4. Hieruit volgt een grafiek met op de Y-as de waarde van Q door de tijd heen. In Engeland zien we dat als we naar de bescherming tegen Covid-19 als doodsoorzaak kijken, Q door de tijd heen onder de één ligt, met een stijgende trend (2021 rond 0,2 – 2022 rond 0,8). Als we echter naar alle doodsoorzaken kijken, dan zien we een lijn die spoedig boven de één uitstijgt en in 2022 piekt en min of meer stabiliseert rond de 1,40. Dit betekent dat we voor elke 10 overlijdens in de niet gevaccineerde groep we er 14 zien in het gevaccineerde deel per dezelfde groepsgrootte.

Als het vaccin géén effect heeft, dan is de waarde van Q gelijk aan één. Heeft het een positieve werking, dan is de waarde van Q kleiner dan één. Hoe dichter bij nul hoe beter. Is Q echter groter dan één, dan heeft het vaccin juist een negatieve werking. Dit plaatje komt uit een analyse van de data uit het VK. Voor Nederland zullen we, zoals boven uitgelegd, kijken vanaf juli 2021.

De analyse wordt nu aangevuld met:

5. Aangenomen wordt dat ook in Nederland het verloop van Q gelijksoortig is aan dat in Engeland. Met dit verloop kunnen we bepalen wat in Nederland een mogelijke verdeling kan zijn van wel of niet gevaccineerde overlijdens.
6. Hiertoe moeten we nog wel de lagere vaccinatiegraad in Nederland meenemen. Aangenomen wordt dat deze 90% bedraagt van de vaccinatiegraad in Engeland. Een lagere vaccinatiegraad betekent dat de aantallen niet gevaccineerde overlijdens zullen stijgen en dat de werkelijke en verwachte aantallen gevaccineerde overlijdens zullen dalen.
7. Tevens moeten we corrigeren voor het feit dat de Engelse bevolking ruim drie keer zo groot is als de Nederlandse en er ook demografische verschillen zijn. We hebben dat gedaan door de sterfte per maand en totaal voor de gehele periode voor beide landen met elkaar te vergelijken.

In deze vergelijking kijken we alleen naar de “all cause mortality” (alle doodsoorzaken samen). Laten we allereerst eens kijken naar de sterftecijfers van de twee groepen. Van juli 2021 tot en met januari 2022 blijken die elkaar nauwelijks te ontlopen. Vanaf februari 2022 gaan ze sterk uit elkaar lopen, zoals de volgende figuur toont:

Je krijgt deze percentages ook als je uitgaat van 0% gevaccineerd (voor Niet gevaccineerd) en 100% gevaccineerd (voor Gevaccineerd). Nu kunnen we ook uitrekenen wat de sterftecijfers zouden zijn bij een willekeurige vaccinatiegraad. In volgende figuur zijn deze toegevoegd voor 20% / 40% / 60% / 80%:

Wat we zien is dat hoe hoger de vaccinatiegraad, hoe hoger de sterftecijfers zijn, met name in 2022. Nu komt natuurlijk de vraag om de hoek: heeft een hogere vaccinatiegraad ook oversterfte tot gevolg?

In hoeverre is de vaccinatiegraad een factor in de oversterfte?

Laten we bovenstaande grafiek maar eens uitbreiden met de verwachte sterfte in de periode juli 2021 – december 2022. Voor de duidelijkheid zijn de lijnen uit bovenstaande figuur wat teruggedrukt:

De verwachte sterfte blijkt tot januari 2022 lager te liggen dan welke lijn dan ook. Dit impliceert dat in deze periode de vaccinatiegraad geen (grote) factor is in het optreden van oversterfte. Hoe anders is het echter in 2022. Vanaf februari tot en met december 2022 ligt de verwachte sterfte ergens midden tussen de andere lijnen in. Dit impliceert dat zou de vaccinatiegraad rond de 50% hebben gelegen, dat deze situatie tot minder of geen oversterfte in 2022 zou hebben geleid.

We weten dat in Nederland de vaccinatiegraad voor 18+ rond de 80% ligt. Dat betekent dan ook dat we verwachten dat de werkelijke sterftecijfers in 2022 in de buurt uitkomen van de 80%-lijn. De volgende figuur laat dit ook zien:

Bovenstaande figuur laat duidelijk zien dat de werkelijke sterftecijfers in 2022 steeds in de buurt liggen van de 80% -gevaccineerd lijn. Ligt er vaak zelfs iets boven. Voor 2021 ligt de werkelijke sterfte altijd in de buurt, soms er boven, soms eronder bij álle lijnen.
Vanaf juli 2021 tot einde jaar bedroeg de oversterfte in Nederland ongeveer 12.000 personen. Over geheel 2022 was dat 14.000 personen.

Conclusions

• In 2021 leveren zowel de gevaccineerden als niet gevaccineerden een evenredige bijdrage aan de oversterfte.
• In 2022 hebben vooral de gevaccineerden bijgedragen aan de oversterfte.

Discussie

In hoeverre is dit een getrouwe weergave van de werkelijkheid? Er zijn veel onzekerheden:

• Kloppen de data uit het VK?
• Nederland is een ander land met andere bevolkingssamenstelling en vaccinatiegraad. De correctie daarop is mogelijk voor verbetering vatbaar.
• De momenten van vaccineren / boosteren liepen niet synchroon tussen beide landen, al is ook daar wel rekening mee gehouden.
• Is het verloop van corona- en/of griepgolven in beide landen vergelijkbaar?

In theorie zou het er dus in Nederland heel anders uit kunnen zien, echter we weten dat corona in 2022 voor minder overlijdens heeft gezorgd dan in 2021, terwijl de oversterfte in 2022 juist groter was (en over een veel langere periode, bijna driekwart jaar). Wellicht is er ook een andere verklaring mogelijk, die heeft mij echter nog niet bereikt.

Het heeft dus zeker zin om goed naar de vaccinatiestatus van overleden personen in Nederland te kijken en daar conclusies aan te verbinden.