Moedeloosmakende journalistiek

Het is weer een prikkelend tekstje: vraagt een gerespecteerd virologe -Marion Koopmans- zich nu werkelijk af of de eerste dier-op-mens besmetting wereldwijd onlangs in Nederland heeft plaatsgevonden? Ik kan het niet geloven. Wat wel kan is dat dit uit de data van RIVM blijkt. De dierenmarkt in Wuhan is daar misschien niet volgens protocol doorgemeten en heeft dus niet plaatsgevonden. Ik kan me echter ook andere berichten herinneren over dier-mens en mens-dier besmettingen, ik heb ze zo even niet paraat.

Waren er -behalve de journalist en/of Marion Koopmans- überhaupt nog mensen die dachten dat je niet door een dier besmet kon worden? Of hoopte de journalist zo een scoop te creëren? Het klinkt overdreven, maar dit is gevaarlijke datamanipulatie. Van de feiten blijf je af, zelfs als AD-journalist.

De media belagen ons zo dagelijks met nieuws, doorspekt met halve waarheden en blatante onzin. Journalistiek NL zal echt een tandje moeten bijzetten. Vooral de alfa’s vallen weer enorm door de mand, net als de presentatiesnoetjes gisteren bij Op1 (Hup Maurice!). Van het vraagtype “Wat ging er dor u heen toen u voor het eerst van het virus hoorde”: “Wat drijft u eigenlijk om u hiervoor zo in te zetten “. Ja, waarom zit jij waar je zit, meisje… Met twee datacrunchers aan tafel zitten en dan niet verder komen dan zulke beginnersvragen. Zonde van de zendtijd.

Zonder deugdelijke informatie via de media blijven we instemmen met het najagen van schimmen, maatregelen die niet helpen en onnodige angsten voor de verkeerde dingen. Dat houden we vol op basis van ‘het was op tv’ of ‘het stond in de krant’ of ‘het zijn virologen’ of andere niet-inhoudelijke argumenten waarmee menigeen zich er maar makkelijk vanaf maakt.

Effectjes

Ik zie ondernemers hun kantoren verbouwen voor toekomstig “anderhalvemeterwerken”. Vreselijk toch? Alsof het iets uitmaakt of je 1 of 2 meter van elkaar af zit als je met zijn allen de hele dag in dezelfde ruimte verkeert… Terwijl in veel kantoorgebouwen de ramen niet open kunnen, lucht wordt rondgepompt door het hele gebouw, de wc’s niet overal even schoon zijn, de zeep vaak op is en ga zo maar door. We worden collectief op het verkeerde been gezet en je vraagt je af met welk doel.

Met bangmakerij krijg je elke agenda erdoor, dat zie je maar weer. Mede daardoor zijn we mentaal nog steeds niet rijp voor een nucleaire transitie – maar dat terzijde.