Het Grote Vergoelijken is begonnen, je ziet het overal opduiken:
“ja maar handen wassen helpt wel tegen norovirussen waar je diarree van krijgt”
“ja maar mondkapjes voorkomen wel mooi dat iemand in je neus spuugt of in je gezicht hoest”
“ja maar binnen anderhalvemeter is de aerosolenconcentratie soms hoger dan daarbuiten”
Etc. etc. Dat gaan we toch niet menen!?
Dat heet: “opheffen van cognitieve dissonantie”. Je wéét dat er iets niet klopt met je oorspronkelijke argumentatie maar hebt moeite om dat te verwerken. Dan ga je er andere voordelen bij zoeken – zeker als je degenen die jou er al veel eerder op wezen, genadeloos hebt afgeserveerd en voor wappie, moordenaar of egoïst hebt versleten. Dan is aanpassing van je standpunt des te moeilijker.
Ook onze staatsadviseurs komen er in het zicht van de haven achter dat ze zich met de voeten in een betonblok hebben gegoten. Ik ben blij dat ik nu niet hun schoenen sta.
Je zou kunnen zeggen: Je maakt het mensen via deze stapsgewijze weg makkelijker om geleidelijk -en dus minder opvallend- van mening te veranderen en uiteindelijk, via alternatieve argumenten bij een tegengesteld standpunt uit te komen. Dat is winst.
Ik ben er desondanks sterk op tegen om het ineffectieve, niet-onderbouwde en desastreuze covidbeleid goed te praten because it is good for something else! Daarvoor zijn de misstanden veel te ernstig. De toeslagenaffaire is een lachertje bij de impact van het gezondheidsbeleid afgelopen jaar.
“Ja, die lockdowns en die avondklok hebben dan wel niks aan corona veranderd, maar ze hebben wel degelijk verkeersongelukken voorkomen!!!”
Dat gaan we toch niet menen!?
