Wat is WEF oftewel World Economic Forum en is de coronacrisis onderdeel van een plan, gepresenteerd in Klaus Schwab’s The Great Reset? Dat zoemt rond en het klopt niet.
Ik wilde er een stukje over schrijven en kwam tijdens mijn research een artikel tegen van Naomi Klein dat weliswaar wat lang is maar een must-read als je ‘The Great Reset’ vooral van horen zeggen hebt.
“Giving back to society” geeft zeker Amerikaanse exorbitant rijken en hun ondernemingen (en hun regering) een excuus om belastingen vooral door de lagere inkomensklassen te laten betalen. Het schermen met zelfregulering en beloven van beterschap is een beproefde methode om markten te beschermen.
Vandaar dat grootkapitalisten en -industriëlen zich graag scharen achter jaarthema’s als ‘Shaping the Post-Crisis World’ (2009) tot ‘Rethink, Redesign, Rebuild’ (2010) tot ‘The Great Transformation’ (2012) en, wie kan het vergeten, “Creating a Shared Future in a Fractured World” (2018) – allemaal thema’s van Klaus Schwab’s WEF. Die klinken al best herkenbaar toch? En er zullen best mensen tussen zitten die echt iets willen doen. Maar systemisch, via belastingen, dat is uiteraard een aantal bruggen te ver.
The Great Reset is oude wijn, haastig in nieuwe zakken gegoten als inhaker op de coronacrisis. Het heeft geen enkele causaliteit ermee, het is ordinair opportunisme: Alles wordt aangegrepen om het heft in handen te houden, het voortouw te nemen in het beloven van beterschap, het voorhouden van een glorende toekomst, het tonen van ongekende generositeit, het beste voorhebben met de wereld. Een actuele aanleiding spreekt dan tot de verbeelding en dat is nu de coronacrisis.
Naomi Klein schreef een mooi stuk over het WEF en The Great Reset.
Omdat niet iedereen even makkelijk Engels leest heb ik een vertaling geplaatst Wordt nog wel wat opgeleukt (kopjes, links) maar daar had ik even geen tijd voor.
So this is a translation of The Great Reset Conspiracy Smoothie by Naomi Klei on the site of The Intercept. Ga daar svp de foto’s bekijken.
Een virale samenzweringstheorie combineert legitieme kritiek met echt gevaarlijke fantasieën tegen vaccinatie en regelrechte ontkenning van het coronavirus.
Naomi Klein, 8 december 2020, 16:19 uur
SCHRIJVEN OVER “The Great Reset” is niet eenvoudig. Het is een virale samenzweringstheorie geworden die beweert iets bloot te leggen dat niemand ooit heeft geprobeerd te verbergen, waarvan het meeste toch niet echt gebeurt, waarvan sommige dingen eigenlijk zouden moeten gebeuren.
Het is extra verwarrend voor mij om deze specifieke knoop te ontwarren, omdat de kern van dit alles een verbastering is van een concept waarvan ik iets weet: de shockleer.
Maar hier gaat-ie dan.
FOTO: Klaus Schwab, oprichter en uitvoerend voorzitter van het World Economic Forum, geeft een welkomstbericht aan de vooravond van de jaarlijkse World Economic Forum-bijeenkomst in Davos, Zwitserland, op 20 januari. , 2020. Foto: Markus Schreiber / AP
In juni zette het World Economic Forum, vooral bekend om zijn jaarlijkse Davos-top, een sprong voorwaarts naar organisatorische relevantie. Het was al tijden duidelijk dat het volstrekt onzinnig was om in de voorzienbare toekomst jaarlijks duizenden mensen, botox-verjongd en ooglid-gelift, in een Zwitsers skioord te verzamelen om te praten over het benutten van de kracht van markten teneinde de armoede op het platteland op te heffen.
De inspanning heette de Great Website – ik bedoel de Great Reset. En via artikelen, video’s, webinars, podcasts en een boek van WEF-oprichter Klaus Schwab, bood het een rebranding met coronavirus-thema van alle dingen die Davos sowieso doet, nu haastig opnieuw verpakt als een blauwdruk om de wereldeconomie na een pandemie nieuw leven in te blazen door “op zoek te gaan naar een betere vorm van kapitalisme.” The Great Reset was een plek om met winstoogmerk technofixes te maken voor complexe sociale problemen; hoofden van transnationale oliegiganten te laten vertellen over de dringende noodzaak om de klimaatverandering aan te pakken; om te luisteren naar politici die zeggen wat ze zeggen tijdens crises: dat dit een tragedie is, maar ook een kans, dat ze zich inzetten om beter terug te bouwen en een “eerlijkere, groenere, gezondere planeet” in te luiden. Prins Charles, David Attenborough en het hoofd van het Internationaal Monetair Fonds speelden allemaal een prominente rol. Dat soort dingen.
Kortom, de Great Reset omvat een aantal goede dingen die niet zullen gebeuren en een aantal slechte dingen die zeker zullen gebeuren en, eerlijk gezegd, niets bijzonders in ons tijdperk van ‘groene’ miljardairs die raketten voorbereiden op Mars. Inderdaad, iedereen die met zelfs maar een vluchtige kennis van Davos spreekt, en het aantal keren dat het heeft geprobeerd het kapitalisme om te vormen tot een ietwat buggy armoedebestrijdings- en ecologisch herstelprogramma, zal de vintage champagne in deze online karaf herkennen. (Deze geschiedenis wordt verkend in een uitstekend nieuw boek en film door de rechtenprofessor Joel Bakan, “The New Corporation: How ‘Good ’ Corporations Are Bad for Democracy.”)
Door zijn zeer invloedrijke Global Competitiveness Report heeft het WEF een leidende rol gespeeld in de transnationale campagne om kapitaal te bevrijden van alle lasten (zoals robuuste regelgeving, bescherming voor lokale industrieën, progressieve belastingheffing en – de hemel verhoede – nationalisaties). Lang geleden realiseerde Schwab zich echter dat als Davos niet wat “good-doing” zou toevoegen aan zijn “welzijn”, de hooivorken die zich aan de voet van de berg begonnen te verzamelen, uiteindelijk de poorten zouden bestormen (zoals ze bijna deden tijdens de Top van 2001).
En zo werden de duizelingwekkende sessies over nieuwe markten in Maleisië en nieuwe startups in Californië aangevuld met sombere sessies over smeltende ijskappen, ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties, “impact investing”, “stakeholder capitalism” en “corporate global citizenship.” In 2003 introduceerde Schwab de traditie van elke topconferentie in januari met een groot thema, te beginnen met het toepasselijk gekastijd ‘Building Trust’. De nieuwe toon van Davos was echter echt gezet in 2005, toen acteur Sharon Stone, toen hij de Tanzaniaanse president hoorde spreken over de behoefte van zijn land aan muskietennetten om malaria te bestrijden, overeind sprong en de sessie veranderde in een geïmproviseerde liefdadigheidsveiling om de netten. Ze haalde in vijf minuten $ 1 miljoen op en een nieuw Davos-tijdperk was onderweg.
The Great Reset is slechts de nieuwste editie van deze vergulde traditie, nauwelijks te onderscheiden van eerdere Davos Big Ideas, van ‘Shaping the Post-Crisis World’ (2009) tot ‘Rethink, Redesign, Rebuild’ (2010) tot ‘The Great Transformation’ (2012) en, wie kan het vergeten, “Creating a Shared Future in a Fractured World” (2018). Als Davos niet “op zoek was naar een betere vorm van kapitalisme” om de spiraalvormige crises op te lossen die Davos zelf systematisch verdiept, zou Davos Davos niet zijn.
En toch, zoek naar de term ‘wereldwijde reset’ en je zult worden gebombardeerd met adembenemene ‘onthullingen’ van een geheime globalistische kliek, geleid door Schwab en Bill Gates, die de shocktoestand gebruikt die is veroorzaakt door het coronavirus (waarschijnlijk zelf een “Hoax”) om de wereld te veranderen in een high-tech dictatuur die je vrijheid voor altijd zal wegnemen: een groene / socialistische / Venezuela / Soros / gedwongen vaccinatiedictatuur als de Reset-exposé van uiterst rechts komt, en een Big Pharma / GGO / biometrische implantaten / 5G / robothond / dictatuur van gedwongen vaccins als de exposé van uiterst links komt.
Verward? Ligt niet aan jou. Minder een complottheorie dan een complot smoothie, is de Great Reset erin geslaagd om elke freak-out die op internet gebeurt – links en rechts, waarachtig en waanzinnig – samen te smelten tot een rudimentaire meta-schreeuw over de ondraaglijke aard van pandemisch leven onder vraatzuchtig kapitalisme. Ik doe al maanden mijn best om het te negeren, zelfs wanneer verschillende Reset-‘onderzoekers ‘erop hebben aangedrongen dat dit allemaal een voorbeeld is van de shockleer, een term die ik anderhalf jaar geleden bedacht om de vele manieren te beschrijven waarop elites proberen diepe rampen te benutten om beleid door te drukken dat de toch al rijken verder verrijkt en de democratische vrijheden beperkt.
Er is een tsunami aan voorbeelden van de echte shockdoctrine sinds het begin van de pandemie: de aanvallen van Trump op de regelgevingsarchitectuur van Washington; De versterkte campagne van onderwijssecretaris Betsy DeVos voor ‘schoolkeuze’ in plaats van bijvoorbeeld openbare scholen de middelen te geven die ze nodig hebben om kinderen veilig te houden; De meerkoppige machtsgreep van Silicon Valley, waarover ik schreef als de Screen New Deal; de wrede aanvallen van de regering van Modi op prijsbescherming voor Indiase boeren (die een golf van heroïsche protesten veroorzaakten) – en nog veel meer.
Wat Schwab en het WEF doen met de Great Reset is zowel subtieler als verraderlijker. Schwab heeft natuurlijk volkomen gelijk als hij zegt dat de pandemie zoals gewoonlijk veel dodelijke structurele mislukkingen van het kapitalisme heeft onthuld, evenals de versnellende klimaatcrisis en het opdrijven van de rijkdom van de planeet naar de Davos-klasse, zelfs midden in een wereldwijde pandemie. Maar net als de eerdere grote thema’s van het WEF, is de Grote Reset geen serieuze poging om de beschreven crises daadwerkelijk op te lossen. Integendeel, het is een poging om een plausibele indruk te wekken dat de enorme winnaars in dit systeem op het punt staan vrijwillig hebzucht opzij te zetten om serieus te worden over het oplossen van de razende crises die onze wereld radicaal destabiliseren.
De Grote Reset is geen serieuze poging om de beschreven crises daadwerkelijk op te lossen. Integendeel, het is een poging om een plausibele indruk te wekken dat de enorme winnaars in dit systeem op het punt staan vrijwillig hun hebzucht opzij te zetten om serieus te werken aan het oplossen van de razende crises die onze wereld radicaal destabiliseren.
Waarom? Om dezelfde reden hoor ik steeds Facebook-advertenties op NPR-podcasts die me vertellen hoeveel Facebook gereguleerd wil worden. Omdat als onze bedrijfsleiders deze indruk kunnen wekken, het minder waarschijnlijk is dat regeringen zullen luisteren naar het stijgende koor van stemmen die hen oproepen om te doen wat nodig is om de toenemende armoede, werkloosheid, klimaatstoringen en informatiedegeneratie daadwerkelijk te bestrijden. Dat is namelijk het reguleren van bedrijven die deze crises hebben veroorzaakt en ze belasten, opsplitsen en in sommige gevallen onder publieke controle plaatsen.
Dus nee, de Great Reset is niet zomaar een andere naam voor de Green New Deal, zoals menig extreem-rechtser met een digitaal bord en een ongezonde AOC-obsessie absurd beweert. Het gaat in de eerste plaats om het blokkeren van een echte Green New Deal, die zeker niet de steun zou hebben van BP, Mastercard, de Prince of Wales en alle andere Great Reset-partners.
En toch hebben de afgelopen weken een hele reeks rechtse commentatoren op Fox News, evenals de Braziliaanse minister van Buitenlandse Zaken en prominente oppositiepolitici in Australië en Canada, beweerd hierover in de war te zijn en geven ze plotseling zuurstof aan wat tot voor kort een marginale samenzwering was. Laura Ingraham, Tucker Carlson en Ben Shapiro hebben allemaal hun enorme publiek angst aangejaagd met beweringen dat groen socialisme op het punt staat door hun strot te worden gedwongen via Schwab’s Great Reset, wat, zo leggen ze uit, precies hetzelfde is als dat van de verkozen president Joe Bidens “Build Back Better” -plan, dat zelf een dunne dekmantel is voor de Green New Deal van Rep. Alexandria Ocasio-Cortez. (Als een vroege fan van een indiepunkband, gebruikte Glenn Beck zijn plek in The Blaze om erop te wijzen dat hij tekeer ging over de Grote Reset toen het slechts een glimp in Schwabs ogen was.)
Denken deze mensen oprecht dat Schwab onder één hoedje speelt met AOC en de pandemie gebruikt om BP failliet te laten gaan – met de volledige medewerking van BP? Natuurlijk niet. Maar president Donald Trump vertekt en de Green New Deal is populair – juist omdat het zo ver mogelijk van Davos verwijderd is, gebaseerd op een ethos van de vervuiler betaalt en in programma’s als een banengarantie en universele gezondheidszorg die een brede steun van de arbeidersklasse genieten. Voor rechtse politici en de oliemaatschappijen die hen steunen geldt dat hoe meer klimaatactie kan worden gecombineerd met een organisatie die bekend staat om zijn verkeersopstoppingen van privévliegtuigen en als oprichter van de Bond-schurk (link naar Armstrong) , hoe gemakkelijker het zal zijn om überhaupt weerstand te bieden aan welk klimaatplan dan ook. Daarom kwam het eerste alarm over de Grote Reset van het Heartland Institute, ground zero van de ontkenningsmachine voor klimaatverandering.
Jason Kenney, leider van de United Conservative Party, spreekt tijdens een persconferentie in Calgary, Alberta, Canada, op vrijdag 5 april 2019. Kenney zei dat hij een kroonbedrijf van C $ 1 miljard ($ 750 miljoen) zou oprichten om inheemse hulpbronnenprojecten te ondersteunen inclusief pijpleidingen als hij deze maand wordt gekozen om de regering van Alberta te leiden, volgens een verklaring per e-mail. Fotograaf: Todd Korol / Bloomberg via Getty Images Jason Kenney, leider van de United Conservative Party, spreekt tijdens een persconferentie in Calgary, Canada, op 5 april 2019. Foto: Todd Korol / Bloomberg / Getty Images
Deze berichtgeving slaat niet aan omdat mensen sukkels zijn, maar omdat ze kwaad zijn – en daar hebben ze alle reden toe. Lockdown-beleid heeft maanden van individuele opoffering geëist voor het collectieve welzijn zonder de meest elementaire collectieve bescherming te bieden om te voorkomen dat gezinnen afglijden naar honger en dakloosheid, of om kleine bedrijven overeind te houden. Ondertussen zijn er biljoenen uitgegeven om markten terug te dringen en multinationals te redden, en pandemische woekerwinsten zijn wijdverbreid.
Is het een wonder dat zo velen het volkomen aannemelijk vinden dat dezelfde elites die verwachten dat ze alle coronavirusgerelateerde offers zullen inslikken terwijl ze feesten in de Hamptons en op privé-eilanden, ook bereid zouden zijn om de risico’s van de ziekte te overdrijven om ze te krijgen om meer bittere “groene” medicijnen te accepteren, voor het algemeen welzijn? Zoals dat eerste Davos-thema duidelijk maakte, is het vertrouwen tussen de mensen en de bergtop verbroken – en het is zeker niet herbouwd.
Om een glimp op te vangen van hoe dit allemaal in elkaar past, kijk eens naar wat er gaande is in Alberta, Canada, onder zijn werkelijk verwerpelijke premier, ene Jason Kenney. Kenney kwam aan de macht en beloofde om als schaamteloze bediende te dienen voor het olieveld in Alberta, met name het planeet-opkokende teerzand. Hij beloofde alle pijpleidingen erdoor te rammen, ongeacht de oppositie, en een “oorlogskamer” te creëren om alle tegenstanders te bewaken.
In maart, in de vroege dagen van de pandemie, merkte ik op dat Kenney de onderscheiding verdiende voor de meest ondeugende Covid-19 rampenkapitalist omdat hij zojuist 20.000 onderwijsmedewerkers had ontslagen, zogenaamd om pandemiekosten te dekken, zelfs toen hij $ 7 miljard uitgaf aan overheidssubsidies op de Keystone XL-pijpleiding, ondanks dat de lockdowns een enorme overvloed aan ruwe olie hebben veroorzaakt. Hij volgde in de herfst door 11.000 gezondheidswerkers te ontslaan, een duidelijke poging om de Covid-19-crisis te gebruiken om de deur te openen voor gedeeltelijke privatisering van de Amerikaanse gezondheidszorg.
Het heeft niemand verbaasd dat Kenney ook de leiding heeft gehad over een coronavirus-explosie in Amerikaanse stijl, waarbij het positiviteitspercentage van de provincie onlangs meer dan 10 procent bedroeg (hoger dan het gemiddelde ten zuiden van de grens). Nu is Kenney, een zelfverklaarde libertariër met een grote regering, gereduceerd tot subsidiesmeker bij premier Justin Trudeau om veldhospitalen te kunnen bouwen.
Is het een wonder dat hij probeerde van onderwerp te veranderen? Vorige week deed Kenney precies dat door tijdens een livestream op Facebook een vraag te selecteren over de Great Reset. De premier veinsde afschuw over het idee dat Klaus Schwab Covid-19 mogelijk zou kunnen zien als een kans om beleidsdoelen te bevorderen, en beschreef het plan als een “grabbelton van linkse ideeën voor minder vrijheid en meer overheid” en “mislukte socialistische beleidsideeën”. Terwijl hij zich opwarmde voor zijn onderwerp, verklaarde hij: “Ik ga geen enkele beleidsrichting volgen van Klaus Schwab en zijn soortgenoten. … Echt niet! We gaan een crisis niet uitbuiten of misbruiken om een politieke agenda te bevorderen. … Het is zeer onsmakelijk en betreurenswaardig dat invloedrijke mensen expliciet proberen te profiteren van een crisis als deze om hun eigen politieke visie en waarden te bevorderen.”
Online rechts was verheugd: “Jason Kenny toont echt leiderschap door de nieuwe wereldorde van Klaus Schwab af te wijzen!” verklaarde één uitlaatklep, en ik kan het niet verdragen om naar de vele, vele andere te verwijzen.
Helaas komt Kenneys afkeer van crisisopportunisme te laat voor de duizenden nieuw werkloze onderwijs- en ziekenhuismedewerkers in zijn provincie, of voor de honderden patiënten die binnenkort in de veldhospitaals worden behandeld. En hoewel Kenney snel zei dat de Great Reset geen complottheorie was en dat het coronavirus echt is, werden zijn uitspraken onmiddellijk aangegrepen door het groeiend aantal mensen die er serieus van overtuigd zijn dat Covid-19 een hoax is die in Davos is bedacht door globalisten die hun privébezit willen elimineren, hun hersenen vergiftigen met 5G en hun het recht om naar de sportschool te gaan te ontzeggen.
In Alberta hebben duizenden van die mensen vorige week deelgenomen aan maskerloze ‘Walk for Freedom’-marsen. Ik twijfel er niet aan dat Kenney het meende toen hij zei dat ze ermee moesten stoppen, net zoals hij ongetwijfeld wil dat Covid-19 stopt met het verwoesten van zijn provincie, samen met zijn reputatie. Maar wat hij veel meer wil, is het momentum naar klimaatactie in herstelplannen voor het coronavirus stoppen, zodat de oliemaatschappijen die zijn partij en regering onderschrijven nog een paar winstgevende kwartalen kunnen uitwringen. En hij, samen met een groeiend aantal soortgelijke laffe politici over de hele wereld, ziet het aanwakkeren van de Great Reset-samenzwering als het meest effectieve middel om dat doel te bereiken.
Dit wil niet zeggen dat de reset-push van Schwab goedaardig is en geen onderzoek waard is. Allerlei gevaarlijke ideeën loeren onder zijn brede rand, van een roekeloze drang naar meer automatisering in het midden van een werkloosheidscrisis, tot de gestage beweging om massale surveillance en biometrische trackingtools te normaliseren, tot het zeer reële (maar niet nieuwe) probleem van Bill Gates’ macht over het mondiale gezondheidsbeleid. De ironie is echter dat het feit dat Vitamix momenteel rond de Grote Reset zoemt, het in feite moeilijker maakt om de Davos-set verantwoordelijk te houden voor dit alles, aangezien legitieme kritiek nu is vermengd met echt gevaarlijke anti-vaccinatiefantasieën en regelrechte coronavirus-ontkenning.
Het maakt het ook moeilijker om te praten over de diepgaande herschikking die onze economieën en samenlevingen zo hard nodig hebben, een visie die een groep van ons uiteenzette in de korte film die we lang geleden in oktober uitbrachten genaamd ‘The Years of Repair’ – want nu praten we allemaal over hoe we veranderen ten goede als reactie op de wreedheden die Covid-19 heeft onthuld, wat onmiddellijk wordt geframed als onderdeel van de Grote Reset. Zoals de historicus Quinn Slobodian onlangs schreef, jaren nadat “The Shock Doctrine” was gepubliceerd, “eigende rechts zich dit verhaal nu toe voor zijn eigen doeleinden.” Ondertussen krijgen de minder fantastische maar uiterst reële shockdoctrine-manoeuvres die momenteel oorlog voeren tegen openbare scholen, ziekenhuizen, kleine boeren, milieubescherming, burgerlijke vrijheden en arbeidersrechten een fractie van de aandacht die ze verdienen.
Is het allemaal een plan, een ander soort uitgebreide samenzwering? Zo elegant is het niet. Zoals Steve Bannon ons vriendelijk vertelde, is de informatiestrategie van het Trump-tijdperk altijd geweest om “de zone met stront te overspoelen”. Vier jaar later kunnen we zien hoe dit er in de praktijk uitziet. Het lijkt erop dat extreemlinkse en extreemrechtse samenzweringen boven een dienblad met sandwiches met informatiepoep zitten om te praten over hoe de Grote Reset het plan is van Gates om het DNA van onze Covid-19-tests te gebruiken om de Verenigde Staten in Venezuela te veranderen.
Het slaat nergens op, en dat vinden mensen als Bannon en Kenney ook prima. Want als je oorlog wilt blijven voeren tegen de levensondersteunende ecologie van de aarde, is een geweldige manier om dat te doen het opzettelijk vervuilen van de democratieondersteunende informatie-ecologie. In feite is de vervuiling het punt.
