Is oversterfte een keuze?

Juiste cijfers voor de vaccinatiegraad zijn essentieel voor de conclusies met betrekking tot de effectiviteit van de vaccins. Alleen door het kiezen van de juiste waarde hiervoor, kunnen ook juiste conclusies getrokken worden. Aan het einde van dit artikel kunnen we dan maar één conclusie trekken: de vaccins boden in elk geval sinds medio 2022 geen enkele bescherming meer. Tenzij de keuze viel op de vaccins als levenselixer… Een artikel van Herman Steigstra i.s.m. Anton Theunissen.

De CBS-cijfers

De aanvullende cijfers in de CBS-publicatie van 23 februari blijken een goudmijn aan informatie te zijn. We schreven hier al eerder over. Aantoonbaar was de negatieve effectiviteit in de eerste 4 weken en het wegvallen van de bescherming sinds de booster van 2022.

Bekend is inmiddels dat 7% van de gevaccineerden zich niet heeft laten inschrijven in het CIMS-registratiesysteem en dat is cruciaal bij het vaststellen van de juiste effectiviteit van het vaccin. Deze overlijdens werden< op deze wijze als ongevaccineerd geteld en dat leidt tot een overschatting van de werkzaamheid van de vaccins: er leken meer ongevaccineerden overleden dan verwacht. Zeker omdat de groep ongevaccineerden erg klein is ten opzichte van de gevaccineerden tikt dat zwaar aan.

Hans Verwaart publiceerde hierover een artikel op zijn lezenswaardige Substack met de veelzeggende titel: Het draait allemaal om die 7%. Hij legt de cruciale rol bloot die de vaccinatiegraad speelt bij het berekenen van de VE-waarde. Hans gaat zelfs zover dat hij in een model die 7% verdeelt over verschillende leeftijdsgroepen, een voor de hand liggende aanname. Jongere mensen zullen kritischer met hun privacy omgaan dan ouderen. Maar cruciaal blijft de vraag wat de juiste vaccinatiegraad voor elke leeftijdsgroep is.

Vaccinatiegraad

Inmiddels is er wat meer inzicht gekomen. Die 7% lijkt voornamelijk van toepassing tot aan het moment van de boostervaccinatie. Het vaccineren van grote aantallen eindigde in april 2022. Het CBS schrijft hierover in haar rapport van 26 juni 2022:

Ook ontbreekt van een deel van de gevaccineerde personen de registratie van de basisserie, maar is de boostervaccinatie wel geregistreerd in CIMS.

CBS, rapport van 26 juni 2022

Dus vanaf mei 2022 mogen we die 7% weer vergeten. We gaan rekenen. Aannemende dat vaccinatie het sterftepatroon nauwelijks zal beïnvloeden, zal het sterftepercentage gevaccineerden voor alle sterfte gelijk zijn aan de vaccinatiegraad. Uit het bewuste CBS-rapport is dat percentage te berekenen (zie CBS heeft onwerkzaamheid vaccin zichtbaar gemaakt) en we krijgen dan deze grafiek:

We vergelijken deze gereconstrueerde vaccinatiegraad (zwart) met de door het RIVM gepubliceerde cijfers (blauw). Deze lijn is het gewogen gemiddelde van de vaccinatiegraad over 5 leeftijdscohorten. We zien hier de administratieve achterstand als verschil tussen de blauwe en zwarte lijn. Pas in mei 2022 komen de lijnen bij elkaar en lijkt de achterstand ingehaald.

Vanaf december 2021 is de vaccinatiegraad (de blauwe lijn) constant en gemiddeld 89%. Op basis van de verhouding gevaccineerd en de totale sterfte (de zwarte lijn) komen we zelf uit op 88,8%, maar een klein verschil dus! Ruben van Galen houdt het in zijn Tweet op 87%. Het zit dicht bij elkaar. We houden het even op die 89%.

We zien hier dus duidelijk dat tot mei 2022 de administratie van het CBS niet gelijk opliep met de werkelijke vaccinatiegraad. Door het ontbreken van een vaccinatiestatus, werd een zeer significant deel van de gevaccineerde overlijdens onterecht toebedeeld aan de ongevaccineerden.

Het levenselixer effect

Het ontbreken van de registratie in de CIMS-database heeft verstrekkende gevolgen. Het RIVM trekt op basis van deze cijfers een bijzondere conclusie. In hun rapport COVID-19 vaccinatie en sterfte in 2022 schrijft het RIVM dat vaccineren ook de sterftekans, ongeacht de doodsoorzaak, tot wel een factor 3 verlaagt. Dat is curieus, want de totale sterfte in 2022 is juist bijna 10% hoger dan normaal. Dat kan dan dus niet anders betekenen dan dat in de ogen van het RIVM sinds de komst van de vaccins de kans voor ongevaccineerden om aan bv kanker te overlijden verdrievoudigd is.

De uitkomsten van dit onderzoek zijn door Susan van den Hof gepresenteerd op het ZonMw congres van 5 maart j.l. Ondanks kritische woorden vanuit de zaal, hield het RIVM vast aan het levenselixer effect van de vaccins. Heel bijzonder voor een organisatie die mede de wetenschap vertegenwoordigt.

De invloed van de vaccinatiegraad

We gaan dus uit van de vaccinatiegraad van 89%. We moeten ons daarbij realiseren dat ook het “Healthy Vaccinee Effect” (HVE) hierbij een rol speelt. Dat is het effect dat gezonde mensen zich eerder laten vaccineren dan ongezonde mensen. De groep ongevaccineerden bevat daardoor meer zieke en kwetsbare mensen met een grotere kans op overlijden. De lagere overlijdenskans van gevaccineerden kan dan gemakkelijk als effect van de vaccinaties worden gezien. Kleine verschillen van een procent in de vaccinatiegraad of HVE geven al een verschil van 10% in de sterftekans. We zullen daar later op terugkomen.

We zien hier als eerste dat gedurende de zomer de oversterfte onder gevaccineerden vrijwel gelijk is als onder ongevaccineerden en hetzelfde patroon volgt. Tijdens de (bijna) hittegolf sterven beide groepen even vaak. We zien ook dat de sterfte aan covid-19 hetzelfde patroon volgt, zowel gevaccineerd als ongevaccineeerd: vaccinatie maakt hier dus geen verschil. Wel sterven er wat minder gevaccineerden (de rode streepjeslijn), maar de vraag is of die in plaats daarvan aan bijvoorbeeld een klassieke longontsteking overlijden. Oftewel, kijken we niet gewoon naar overlijdens met corona (“Old man’s friend”)?

Vanaf eind september, als de nieuwe vaccinatieronde wordt gestart, zien we dat de groene en rode lijn uit elkaar gaan lopen. Er is 10% meer sterfte onder gevaccineerden dan onder ongevaccineerden. Het lijkt er dus sterk op dat het vaccin hier een rol heeft gespeeld als het gaat om de oversterfte. Tijdens de vaccinatieperiode zien we al meer sterfte, maar als eind december griep de kop op steekt, zien we dat in eerste instantie alleen maar aan de overlijdens onder de gevaccineerden.

Helaas gaan de overlijdenscijfers in het CBS-rapport maar tot eind 2022 en we zouden natuurlijk graag het vervolg van deze griepepidemie willen zien. De verklaring van epidemiologen is dat de vaccinatie het immuunsysteem heeft ondermijnd en is deze groep dus bevattelijker voor infecties zoals influenza.

Werkelijke vaccinatiegraad

Hans Verwaart liet al zien dat (de verdeling van) de vaccinatiegraad over de bevolking cruciaal is. Het speelt een dominante rol bij het berekenen van de VE. Een verschil van 1% in de vaccinatiegraad maakt al een groot verschil. We lezen bijvoorbeeld dat het CBS de vaccinatiecijfers later heeft bijgesteld aan de hand van de actuele bevolkingssamenstelling i.p.v. die op 1 januari 2020. Met een bevolkingsgroei van 0,5% per jaar maakt dat op zich al meer dan een procent verschil. Dan is er nog het Healthy Vaccinee Effect (HVE), dat tot gevolg heeft dat gezondere mensen zich vaker laten vaccineren dan kwetsbaren. Je liet je vaccineren om op vakantie te mogen gaan, of mee te mogen zingen bij je zangvereniging, gezonde mensen. Daarnaast is er nog steeds de vraag of het CIMS inmiddels wel 100% van de vaccinaties heeft geregistreerd. Veel blijft onduidelijk.

Als we deze effecten samen nu eens heel voorzichtig schatten op slechts 1%, dan verandert de grafiek al meteen dramatisch:

Nu zien we opeens dat bij de ongevaccineerden de oversterfte overgaat in ondersterfte. Het zijn nu de gevaccineerden die volledig verantwoordelijk zijn voor de onverklaarde oversterfte die we zien.

Maar deze conclusie kiezen we zelf, door aan te nemen dat 88% de juiste vaccinatiegraad is. We hadden er ook voor kunnen kiezen om 90% als vaccinatiegraad aan te nemen. Dan zou de onverklaarde oversterfte voor een groot deel voor rekening van de ongevaccineerden komen te liggen. Ook dat is een keuze, om dus het vaccin te gaan zien als een levenselixer. Kleine verschillen in aanname, tegenstrijdige conclusies.

Welke keuze we hierin ook maken, het vaccinatie effect vanaf half september blijft te zien als een verhoging van de sterftekans van geboosterden ten opzichte van degenen die de booster niet namen. De opzet van de boosterronde in september was het verbeteren van de weerstand tegen SARS-Cov-2, maar zelfs daarvan is niets te zien: het verminderde het risico om te overlijden aan covid-19 niet.

Conclusie

De keuze welke vaccinatiegraad we moeten gebruiken, bepaalt de berekende waarde van de VE en daarmee het succes of falen van de vaccins. Als we kiezen voor 89%, dan hebben we in de zomer van 2022 geen profijt van de vaccinaties gehad. Vanaf het vaccineren in september 2022 zien we zelfs een negatief effect.

Als we kiezen voor 88% (dan gaan we er dus van uit dat HVE en onvolledige administratie ook een rol spelen), dan komt de onverklaarde oversterfte van 10% volledig op rekening van de gevaccineerden.

Kiezen we voor een vaccinatiegraad van 90%, dan lijkt vaccinatie een soort levenselixer te zijn: het verlaagt je kans om te sterven aan welke oorzaak dan ook: ook een keuze.

Als we een realistische vaccinatiegraad kiezen, dus een die niet als levenselixer schijnt te werken, dan zien we sinds 2022 alleen maar negatieve effecten van de vaccinaties.

Het is schrijnend dat keuzes die gemaakt worden, de uitkomst van de bescherming bepalen. Het beeld van “De Wetenschap” wordt hiermee gereduceerd tot een instrument waar de politiek achter de schermen de uitkomst lijkt te bepalen: levenselixer of schadelijk voor onze gezondheid.