Eergisteren publiceerde Maurice de Hond een review van een publicatie van de CDC waarin wordt gesteld dat vaccinatie betere bescherming tegen Covid-19 biedt dan het doormaken van de ziekte. Omdat de NRC er vandaag ook over schrijft, plaats ik dat artikel hier nog een keer voor ieder die het gemist heeft en misschien wel het NRC-stuk ziet.
Intussen schuift de bodem onder onze voeten vandaan, zo hard gaat het toch wel met de afnemende effectiviteit van de vaccins. Omdat er op één paard is gewed als “enige uitweg”, staan we in februari zo ongeveer met lege handen. Boostershots zullen tijdelijk enig soelaas kunnen bieden onder ouderen. Ziekenhuizen melden nu al een sterke toename van gevaccineerden. De rel rond Maastricht UMC (“Vorige week waren gemiddeld acht op de tien patiënten op een corona-afdeling (niet IC) gevaccineerd.”) kon niet naar tevredenheid ontkracht worden, hoezeer de NRC ook zijn best deed.
In Vlaamse media mag zelfs worden geschreven dat het in 70% van de ziekenhuis-opnames gevaccineerden betreft. Ook in het parlement is dat bekend gemaakt. Er is alle reden om aan te nemen dat de situatie in Nederland niet veel anders is en anders wel die kant op gaat binnen afzienbare tijd. Kunnen we dat schip van Brautigam niet alvast bijschakelen, inclusief personeel?
Een studie uit Qatar, eergisteren gepubliceerd in Nature, liegt er ook niet om: daar hebben ze de “real word effectivity” kunnen observeren. Pfizer was na een half jaar nog 51,9% effectief, in UK en Israël was dat tussen 39% en 66% en dat was begin september; we zijn inmiddels maanden verder.
Een Zweeds onderzoek (pre-print dus nog niet peer-reviewed) laat zien dat de vaccin-effectiviteit tegen ziekenhuisopname na een half jaar onder de 50% zakt. Dat is het bodempercentage waar een vaccin volgens de richtlijnen van de FDA aan moet voldoen. Opschieten geblazen dus met die boosters om dat percentage weer even wat op te krikken, anders komen er juridische problemen.
Gevaccineerden lopen een steeds hogere kans om besmet te raken, vermoedelijk ook omdat ze zich veilig wanen.
Het staat vast dat natuurlijke immuniteit niet aan een dergelijk verval, in termen van maanden, onderhevig is. Het slijt in elk geval wel met de leeftijd, zoals veel andere van onze functies.
Kortom: Vaccins beschermen de eerste 90 dagen heel goed (zolang duurden stomtoevallig ook de trials van Pfizer). Daarna zakt het in. Onderzoek dat deels is gebaseerd op de situatie van net na de vaccinatiecampagnes geeft geen realistisch beeld als het tijdsaspect niet wordt meegenomen. Nu is dat nog niet eens het belangrijkste bezwaar tegen de hierna besproken studie.
Hieronder de herpublicatie van onze co-productie, gepubliceerd op 2 november op maurice.nl.
Datamanipulatie rondom de waarde van natuurlijke immuniteit
Artikel Geschreven door Maurice de Hond in samenwerking met Anton Theunissen van virusvaria.nl
Wat geeft betere bescherming?
Het immuunsysteem herkent niet slechts één onderdeel van een terugkerend virus maar het hele patroon, ondanks kleine veranderingen. Het doormaken van een infectie biedt daarom een completere bescherming dan een vaccin.
Er zijn vele en ook grootschalige studies beschikbaar over hoe dat zit bij Covid-19. In dit grootschalige Israëlische onderzoek komt men tot een 5 keer zo goede bescherming door natuurlijke immuniteit dan door vaccinatie. Onderaan dit Amerikaanse artikel treft u een opsomming van 96 artikelen over dat onderwerp. Natuurlijke immuniteit wordt beter dan beoordeeld of minimaal gelijk aan vaccinatie.
Een paar dagen geleden kwam de Amerikaanse CDC (een instantie zoals het RIVM) met een studie die alles wat er bekend is over dit onderwerp op zijn kop lijkt te zetten. Op twitter reageerden vele prominenten uitermate positief, zoals deze twee:
Verschijnen er artikelen met conclusies die haaks staan op wat tot nu toe aangenomen is, dan is het zaak om eerst te kijken wat voor studie het was en wat de basiscijfers zijn die tot die conclusie leiden. Dus deze opvallende claim komt daar zeker voor in aanmerking.
Wat zegt de studie echt?
Dit is die studie van CDC. Eén keer lezen is niet voldoende om de opzet en uitvoering van het onderzoek te begrijpen, zo onwaarschijnlijk komt het over.
Het betreft een analyse over patiënten in ziekenhuizen over negen Amerikaanse staten gedurende de maanden januari-september 2021. In totaal betrof het 7300 patiënten, die aan een serie toelatingseisen voldeden van de studie. Ze werden in twee verschillende groepen ingedeeld:
- 1020 die in de periode tussen 90 en 180 dagen voor ziekenhuisopname positief getest waren op Covid-19 en in het ziekenhuis lagen met klachten die op Covid-19 konden wijzen.
- 6328 die in de periode tussen 90 en 180 dagen voor ziekenhuisopnames dubbel waren gevaccineerd, waarvan niet bekend was dat ze eerdere geïnfecteerd waren en in het ziekenhuis lagen met klachten die op Covid-19 konden wijzen.
Dus voor de duidelijkheid: ziekenhuispatiënten met Covid-achtige symptomen werden opgedeeld in twee groepen: de ene groep had ongeveer 4 maanden geleden Covid gehad, de andere groep werd toen gevaccineerd.
Alle patiënten werden tijdens hun ziekenhuisopname via PCR-getest. 9% van de niet-gevaccineerden testte positief en van de gevaccineerden 5%. En dat zou dan tot de conclusie leiden dat de tweede groep een 5 keer zo kleine kans had op XXXX dan de tweede groep.
Waar XXXX staat is geen typefout. Want als je de CDC samenvatting ziet in de tweet en de triomfkreten van degenen, die de resultaten retweeten, dan zou je denken dat het onderzoek heeft opgeleverd dat degenen die gevaccineerd zijn een 5 keer zo kleine kans krijgen om geïnfecteerd te raken dan degenen die zich niet hebben laten vaccineren, maar wel een infectie hebben doorgemaakt. Maar lees even goed mee:
Hier staat echt:
“patiënten in ziekenhuizen met symptomen DIE OP COVID-19 LIJKEN, die niet gevaccineerd zijn maar wel een infectie hebben doorgemaakt, hebben een 5 keer zo grote kans om een positieve Covid-19 test te krijgen als degenen die gevaccineerd zijn.”
Hoe men tot die factor 5 is gekomen, vanuit de vastgestelde cijfers, is heel onduidelijk. In verschillende tweets van deskundigen is daar ook grote kritiek op. (Zie o.a. dit artikel).
Vast staat dat meer dan 90% van die patiënten, zoals we ook uit de originele cijfers kunnen opmaken, niet met of door Covid-19 in het ziekenhuis lag. En echt de enige vraag die het onderzoek heeft beantwoord is: “hoeveel kans hebben gevaccineerden die met Covid-19-achtige verschijnselen zijn opgenomen om echt Covid-19 te hebben en hoe is dat bij eerder geïnfecteerden”. Een compleet irrelevante vraag, want je zal je dan eerst moeten richten op de redenen waarom die mensen dan wel in het ziekenhuis zijn opgenomen en hoe dat verschilt tussen de twee groepen. Deze uitkomsten zeggen niets, echt niets, over de mate van bescherming tegen ziekenhuisopnames van Covid-19 van de vaccinatie of het doorgemaakt hebben van de infectie.
Want dit zijn de cijfers: “Van de 413 ziekenhuispatiënten met een positieve PCR-test waren er 324 volledig gevaccineerd en hadden er 89 eerder een infectie gehad.”
En dat kan dan pas wat zeggen als je weet hoeveel personen er in totaal zijn in de bevolking, die dubbel gevaccineerd waren en hoeveel personen, die eerder een infectie hadden gehad. Dan is pas door te berekenen of met een doorgemaakte infectie dat meer of minder ziekenhuisopnames oplevert dan na dubbel gevaccineerd te zijn. Stel dat dit bij de hele bevolking ongeveer evenveel waren geweest, dan geven deze getallen 324 en 89 aan dat de kans om Covid-19 te krijgen bij gevaccineerden vier keer zo groot is als onder degenen die eerder een infectie hadden gehad.
Het is een klassieke fout, die via het volgende voorbeeld kan beschreven worden:
“Stel dat bekend wordt gemaakt door verzekeringsbedrijven dat rode auto’s twee keer zo vaak betrokken zijn bij aanrijdingen dan blauwe auto’s. Zonder dat je weet hoeveel rode en blauwe auto’s er zijn, kun je al helemaal niets zeggen. Want als er vier keer zoveel rode als blauwe auto’s op de weg zijn, dan zijn relatief gezien rode auto’s minder bij aanrijdingen betrokken.
Als je echt zou willen weten wat het effect is van de blauwe of rode kleur op aanrijdingen, dan zul je ook moeten zorgen in je onderzoeksopzet dat de berijders van de auto’s vergelijkbaar zijn gemaakt. Want het zou kunnen zijn dat rode auto’s gemiddeld jongere berijders hebben en dat blauwe auto’s per jaar meer kilometers rijden omdat ze zakelijk worden gebruikt. En dat heeft ook invloed op de kans om een aanrijding te veroorzaken. En zolang je dit niet hebt kan je op deze manier niet het effect van de kleur van de auto op de kans op een aanrijding vast stellen”.
Nu heeft in die Amerikaanse studie wel een bepaalde berekening plaats gevonden om via een omweg toch een schatting te maken van die landelijke cijfers, maar dat is wel een zeer foutgevoelige aanpak omdat er van nogal wat twijfelachtige aannames moet worden uitgegaan, wat ook hier beschreven wordt.
Hoe onzinnig deze studieaanpak is, kan eenvoudiger op de volgende manier worden uitgelegd:
- Er is blijkbaar een reden geweest dat deze patiënten in het ziekenhuis zijn opgenomen. In meer dan 90% van de gevallen had dat dus niet met Covid-19 te maken. En die oorzaak van de opname kan tussen deze twee groepen fors verschillen. En dat kan grote gevolgen hebben op het uiteindelijke percentage positieve PCR-testen.
- De groep eerder geïnfecteerden was gemiddeld veel jonger dan de groep gevaccineerden. Dus de kans dat de tweede groep in het ziekenhuis terecht was gekomen door iets wat niet met Covid-19 te maken had gehad, is beduidend groter dan bij die jongere groep. En dat zal weer effect hebben op het aandeel met een positieve PCR-test in beide groepen.
- Bij degenen die eerder al een infectie hebben gehad, kan het zo zijn dat ze -ook nog na langere tijd- een positieve PCR-test hadden. Dus dat kan het cijfer hebben opgekrikt.
- Onder degenen die dubbel gevaccineerd waren, zullen ook mensen gezeten hebben die al eerder de infectie hebben doorgemaakt, zonder dat zij dat wisten.
- Degenen die Covid-19 eerder hadden doorgemaakt, hebben misschien nog klachten, die het gevolg waren geweest van Covid-19 en die daarom in het ziekenhuis zijn gekomen, zonder dat ze weer zijn geïnfecteerd.
Wat daarbij ook nog opvallend was en waar niet op in werd gegaan: uit de rapportage bleek dat in de periode juni-september 5213 patiënten in het ziekenhuis met Covid-19 achtige klachten lagen die dubbel gevaccineerd waren en slechts 189 die eerder waren geïnfecteerd. In totaal bleken van deze patiënten in het ziekenhuis 325 een positieve PCR-test te hebben (6%), 94% niet. Van die 325 waren 19 eerder geïnfecteerd en 306 waren dubbel gevaccineerd.
Het vaccinatiepercentage in de US ligt ongeveer op 60%. Er zijn dus anderhalf keer zoveel gevaccineerden als ongevaccineerden (40%). Als men wilde aantonen dat de vaccinaties helpen, zou je verwachten dat die factor gevaccineerden onder de 1,5 zou liggen bij Covid patiënten. Maar dat is niet de insteek: men wil een vergelijk tussen geïmmuniseerden die geen vaccinatie hebben gehad en geïmmuniseerden die geen infectie hebben doorgemaakt. Dat de ene groep in de samenleving veel groter is/was dan de andere en ook qua leeftijd, afkomst, sociale klasse etc. verschilt wordt niet meegenomen in de resultaten.
In welke mate ieder van deze factoren ook een rol speelde bij dit onderzoek, het is een onderzoeksopzet op basis waarvan je geen conclusies kunt trekken over de bescherming van natuurlijke immuniteit t.o.v. vaccinatie. Maar eerlijk gezegd: als je goed leest wat CDC daar opschreef met hun statement van 5 keer zoveel, ging het ook niet over de grotere of kleinere kans in het ziekenhuis terecht te komen na infectie of na vaccinatie. Maar het ging louter om de -blijkbaar kleine- kans onder die twee groepen om – als je in het ziekenhuis terecht was gekomen met klachten die op Covid-19 leken – dat je dan ook echt Covid-19 had.
Het is veelbetekenend hoe enthousiast er door velen op die studie wordt gereageerd alsof gesteld wordt dat vaccinatie beter beschermd dan natuurlijke immuniteit. Waarbij men zich blijkbaar ook niet afvraagt hoe het kan dat deze studie tot zulke andere conclusies komt tot dan elke andere studie over dat onderwerp tot dusverre.
Maar ja, dat is niet uniek voor de VS. Data worden of volledig weggehouden of zo geïnterpreteerd dat ze altijd de conclusie onderbouwen, die men van tevoren al voor ogen had.
Aanbevolen leeswerk:
En, ook over vaccinaties én met referenties naar peer-reviewed studies:
- Artikel van Guido Versteeg op virusvaria.nl
- Artikel van Martijn de Jonge op virusvaria.nl
