Pieter Klok, hoofdredacteur bij de Volkskrant, had een gesprek met Jelle van Baardewijk, die ik hoog heb zitten. Wie zich persoonlijk wil overtuigen van wat Pieter Klok is, moet dat zeker doen want ik heb gelezen dat Jelle hem alle gelegenheid geeft om zijn zelfgenoegzame pedanterietjes te berde te brengen en ik schat in dat de vv-lezers daar gemakkelijk doorheen zullen prikken. Eén troost: naar de “Rode Lijn”-demonstratie kijkend geef ik de Volkskrant nog vijf, hooguit tien jaar. Dan staat dat megalomane gebouw in Sloterdijk leeg.
We zouden het in plaats daarvan kunnen hebben over de WHO power grab: het Pandemic Treaty dat de WHO heeft opgesteld, je weet wel de corrupte organisatie die gezondheidsdreigingen verkondigt en onwetenschappelijk volhoudt, deels gefund door de medische industrie. Het officiële lobby/PR-bureau voor de farma dat wordt omarmd door banggemaakte overheden. (Dat lobby’s werken als het om miljarden gaat, hebben we ook aan Eerdmans gezien afgelopen week. Die zal wel een opstapje gaan maken richting EU.) Maar Nederland heeft het WHO-verdrag niet mede-ondertekend. Dat is in elk geval iets.
Verschillende van deze onderwerpen worden aangetikt in comments onder het vorige artikel “Alarmisme als cover-up”. Niet zelden verdienen comments het om meer gelezen te worden. vv-volgers blijken soms goede schrijvers met interessante ideeën. Vandaar dat ik nu dit artikel plaats met een uitgebreider comment dan ik van plan was.
Hieronder spring ik in waar Alison, c en Cees Mul via WHO, media en DNW aanleiding geven tot een uitgebreid comment van Willem. Met mijn reactie daar weer onder.
Alison op 21/05/2025 om 06:03:
Waarom heeft het goedkeuren van de WGO pandemieverdrag door Nederland in de pers nul tot niks aandacht gekregen?
cop 21/05/2025 om 12:47
Omdat minister Agema niet getekend heeft met nog 9 andere landen? Dat is natuurlijk niet het nieuws wat men (media/pers) wil brengen.
Cees Mulop 21/05/2025 om 13:21
Heb je het gesprek tussen Jelle van Baardewijk en Pieter Klok (hoofdredacteur VK) gezien bij DNW? Het laat duidelijk zien wat er mis is met die krant.
De krant heeft een standpunt over een bepaalde zaak. Bijvoorbeeld Oekraine. De Oekrainers zijn het slachtoffer (mee eens) van dit conflict. De Slechterik is dus Rusland.
Als iemand het dan waagt om een historisch perspectief van dat conflict te schetsen kleurt hij al buiten de lijntjes en wordt afgeserveerd. Want: stel dat mensen gaan twijfelen aan het zwart/wit goed/slecht narratief, dan zou er zomaar een heuse discussie op gang kunnen komen waarbij het VK narratief in twijfel wordt getrokken en er wellicht maatschappelijke onrust ontstaat. Vervang Oekraine door Gaza, Covid aanpak, stikstof etc. en het verhaal is hetzelfde.
Er is een, vaak op emoties gebaseerd standpunt dat doorgaans overeenkomt met het standpunt van een niet gekozen kleine groep ‘weldenkenden’ (vinden ze zelf). Tegengeluiden komen er niet door. Zo werkt het ongetwijfeld ook bij NRC, en wellicht in iets mindere mate bij Telegraaf. Ik kan niet beoordelen of Pieter Klok dit ook echt meent of dat het een excuus is waarachter hij zich verschuilt om de censuur (want die is dus) te verdedigen.
Willemop 23/05/2025 om 09:31
Ik heb het interview op DNW gezien. Ik vond het wel eerlijk van Klok. Dat hij (als personificatie van de Volkskrant) de waan van de dag MOET volgen, is helemaal waar. Nu is dat het NAVO standpunt, eerder was dat covid, nog eerder was dat de rode lijn van Obama (dat ‘Assad zijn eigen bevolking niet mocht vergassen’, anders volgden bombardementen op Syrië), daarvoor weer het mediagenieke terrorisme van IS, Al Qaida, etc, daarvoor weer de WMD, etc, etc, etc. Allemaal waan van de dag producten waarbij de vraag: ‘is dit wel waar?’ niet gesteld KAN worden door een journalist. En dat is ook precies wat ik van journalisme verwacht: journalisme verslaat de waan van de dag of de conventionele wijsheid, journalisten kunnen niet anders.
Luijendijk heeft daar wel eens een begin van een eerlijk antwoord op gegeven (in een van zijn boekjes) toen hij als correspondent Israël met 10-tallen andere journalisten op de bus van het persbureau werd gezet om vervolgens bij de Westbank ofzo bijgelicht te worden over wat het persbureau voor waar aannam. Waarna Luijendijk dat in een eigen sausje ‘s avonds voor het NOS journaal mocht brengen. En waarbij Luijendijk dacht: ‘Maar ik begrijp er helemaal niks van!’ -Wat niet wegnam dat hij s avonds braaf voor het NOS journaal de waarheid/conventionele waarheid van het persbureau samenvatte over de stavaza op de Westbank. Zo gaat dat in journalisme.
In 1919 schreef Upton Sinclair een boek over het journalisme van zijn tijd waarbij hij een redacteur van de Los Angeles Times kreeg te spreken, en die tegen hem zei: ‘Sinclair, it’s been so long that I have written anything that I believed in, that I would not know the sensation.’ Zo is dat ook zo bij Klok. Zo is dat bij alle journalisten die schrijven voor een krant die de waan van de dag als waarheid moet presenteren.
Journalisten zijn niet anders dan de vakkenvullers van de Jumbo die hun spullen dagelijks aangereikt krijgen via het distributiecentrum/het persbureau en vervolgens worden geacht de aangereikte waren zo goed mogelijk in de schappen te zetten. Wat er in die producten zit, is niet hun verantwoordelijkheid. Of die producten goed smaken/waarheid bevatten, ze hebben net als die LA Times journalist uit Sinclair’s boek geen idee. Die sensatie kennen ze niet meer.Wat je zegt over de waarachtigheid van Volkskrant vs NRC vs Telegraaf is ongeveer net zo waar als welke supermarkt het beste eten verkoopt: Albert Heijn, Jumbo of ALDI. Ja, er zijn verschillen, maar wie werkelijk goed wil eten/ wil weten wat waar is, zal zijn eigen moestuintje moeten onderhouden/ zelf moeten nadenken. Dat vele mensen hun eigen eten niet kunnen verbouwen/zelf kunnen nadenken is het probleem en niet het feit dat er kranten/supermarkten bestaan.
Opmerkelijk van het interview vond ik de boosheid die over Klok kwam zodra het c-woord werd uitgesproken. DAARIN zag ik dat Klok wel iets meer is dan de nihilistische LA Times journalist uit de Sinclair quote. Klok weet dondersgoed dat DIE waan van de dag niet klopt. Maar wat kan hij daar tegen doen? De man mag alleen maar praten over de waan van de dag, hij kan niet anders. En zie daar de boosheid op het moment dat iemand anders hem daarover probeert te laten praten.
In die boosheid zag ik ook iets anders. Enerzijds, dat wat je gaat zien op het moment dat je gaat praten over een taboe onderwerp (dat roept spanningen op). Maar ook een van de fasen van rouw. Uiteindelijk is Klok ook maar een mens die net zoals al die andere covid adepten reageert zoals een kind reageert op het moment dat ie erachter komt/te horen krijgt dat Sinterklaas niet bestaat. Dan gaat er een geloofssysteem kapot wat wel gepaard moet gaan met woede (en ontkenning, dissociatie [zombie gedrag], depressie), maar waarvan acceptatie altijd om de hoek ligt op het moment dat blijkt dat er over die teleurstelling openlijk gepraat mag worden.
Kortom, een interview dat interessant is om te zien en om op te slaan om nog eens terug te zien. Er wordt VEEL in verteld, ofschoon je wel de capaciteit moet hebben om tussen de regels door te kunnen lezen. Enfin…
Anton Theunissenop 23/05/2025 om 10:07
Ik weet niet of ik dat interview alsnog ga kijken; die lulverhalen van Klok ken ik wel zo langzamerhand, blijkt altijd tijdverspilling.
Maar jouw gelaten, zelfs defaitistische opvatting van journalistiek vind ik veel te vrijblijvend. Journalistiek is ook de Vierde Macht, weet je nog? De laatste verdedigingsring van de burger tegen de Staat.
Journalisten zeggen hardop dat ze objectief de waarheid verkondigen. Dat ze de macht bevragen. Dat ze waarheidszoekers zijn. Dat zeggen vakkenvullers echt niet hoor. Dat past beter bij fraudeurs, oplichters en dictators. En dan nog in dienst van het overheidsnarratief ook.
Als je dit gaat normaliseren of vergoelijken, dan werk je totalitaire tendenzen in de hand. Zo makkelijk mag je dit niet laten gaan.
Willemop 23/05/2025 om 10:55
De laatste verdedigingsring van de burger tegen de Staat zijn de ganzen van het capitool.
Ja, de lyriek in kranten kan een samenleving beschermen tegen de barbarij die aan de stadspoorten staat. Maar nog veel beter dan om te wachten totdat die ganzen al dan niet… hun lyriek ten gehore brengen, is om je eigen zintuigen te gebruiken over dat wat is.
Daarbij kan het nuttig zijn om eens in de zoveel tijd naar die ganzen te kijken of naar ze te luisteren (zie bv dat Klok interview op DNW). Maar om te denken dat die ganzen de Vierde Macht bezitten… dat is niet heel anders dan wensdenken. Ik bedoel: waar kan ik vinden dat journalistiek ooit iets anders heeft gedaan dan het brengen van de waan van de dag? ‘All the Presidents Men’ misschien?
Maar dat was een film, hoor!
Anton Theunissenop 24/05/2025 om 10:07
Ik bevestig ook dat ze het NIET doen. In elk geval niet meer (of ik heb vroeger helemaal niet opgelet, dat kan ook). Nog niet zo heel lang geleden hadden we op tv een VPRO en een VARA die nog wel eens een knuppel in het hoederhok gooiden, we hadden VN, HP/De Tijd etc. met opinies en oplages die er nog enigszins toe deden. We hadden nog kwaliteitsjournalistiek. Er waren polemieken, er werd informatie uitgewisseld. Nu wordt ON de mond gesnoerd, de gedrukte media zitten in een oligopolie, de EU cancelt in het openbaar onwelgevallige informatie en alles wordt gretig omarmd door de met ‘subsidies’ strooiende zittende machthebbers, niet gehinderd door een tegenkracht met substantie – die de Vierde Macht zou moeten vormen.
ChatGPT definieert De Vierde Macht
From Vierde Macht verwijst doorgaans naar de media, in de context van de trias politica (de scheiding der machten: wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht). Hoewel de media geen formele staatsmacht zijn, wordt hun invloed op de publieke opinie en politieke besluitvorming zo groot geacht dat ze als een “vierde macht” worden beschouwd.
Kernpunten van de Vierde Macht:
- Controlefunctie: De media fungeren als waakhond die de andere machten controleert en misstanden aan het licht brengt.
- Agendasetting: Door te bepalen welke onderwerpen aandacht krijgen, beïnvloeden media waar politiek en publiek zich mee bezighouden.
- Beïnvloeding van beleid: Media-aandacht kan leiden tot politieke actie of beleidswijzigingen.
- Informerende rol: Media verschaffen informatie aan burgers, wat essentieel is voor een goed functionerende democratie.
Kritiek:
De term “Vierde Macht” wordt soms ook critical gebruikt:
- In sommige kringen worden de media beschuldigd van propaganda of het onderdrukken van afwijkende meningen, wat dan juist de controlerende rol ondermijnt.
- Wanneer media te veel macht lijken te hebben, bijvoorbeeld door framing of eenzijdige berichtgeving.
- Als media nauwe banden hebben met overheden, bedrijven of andere belangengroepen en daardoor hun onafhankelijke functie verliezen.
Je schrijft dat het werkelijke probleem is dat vele mensen niet zelf kunnen nadenken. Ik ga erin mee dat veel mensen niet zelf kunnen (of willen) nadenken. Maar ik bestrijd stellig dat dat het werkelijke probleem is. Er zijn ook mensen die niet kunnen lopen, die laat je ook niet aan hun lot over. Dat is NIET het werkelijke probleem.
Dat er van overheidswege misbruik wordt gemaakt van dat onvermogen, dát is het probleem. Die mensen hebben nota bene juist een mandaat gegeven omdat ze allerlei zaken zelf met geen mogelijkheid voor elkaar krijgen!
Je vraagt om een voorbeeld van disruptieve journalistiek. Maar daar gaat het niet om. Het gaat niet om één specifiek voorbeeld van journalistiek dat alles omgooide (dat was dan misschien een correctie van een langduriger falen); het gaat om een constante, organische informatiestroom via de massamedia waardoor de communis opinio in de richting van de realiteit zou moeten worden genudged in plaats van in de richting van een strategisch doel, hetzij ideologisch, commercieel, religieus, politiek of wat dan ook. In sync blijven met wat er gebeurt – precies wat de journalistiek nu pretendeert te doen. Dat is vals, dat is misleiding. Misbruik van naïviteit.
Je onderschat naar mijn idee de potentie en het belang van een divers medialandschap, de belangrijkste pijler onder de periode van vrede die we in Europa hebben gehad. Je praat -terecht- smalend over de huidige deplorabele staat van de journalistiek. Maar om dat dan vervolgens af te doen met “je kunt beter zelf nadenken” vind ik erg elitair klinken. Het is net zo’n advies als “om de komende jaren goed door te komen kun je beter goud kopen dan aandelen”. Dat zeggen mensen onder elkaar die geld hebben en de economie om zich heen ineen zien storten omdat het merendeel van de mensen niet eens KAN kopen wat ze zouden willen. Die overgrote meerderheid (minimaal 80%) heeft dat vermogen gewoon niet, alleen vermogenden hebben dat.
De Media-pijler had vanouds de taak om juist dat publiek geïnformeerd te houden want het publiek kan het zelf niet. Journalisten zijn zich gaan beschouwen als social engineers, juist omdat hun informatie bepalend is voor meerderheidsopvattingen en zo democratische principes naar hun hand kunnen zetten. De pijlers die bedoeld waren om de burger te beschermen met informatie zijn alleen nog bezig elkaar uit de wind te houden.
- Media zijn een subsidie-afhankelijk oligopolie (kranten krijgen steun van de EU, publieke omroep wordt gesubsidieerd)
- De Politieke pijler is inhoudelijk al net zo’n lachertje als de journalistiek.
- De Financiële pijler houdt zichzelf nog rechtop met luchtfietserij en schuldengegoochel. Dat houdt stand zolang mensen blijven geloven dat geld waarde heeft en schuld eigenlijk een waanidee is want je merkt er toch niks van. (Media helpen hierbij. Politiek verkwanselt miljarden.)
- Wetenschappelijke pijlers zijn geërodeerd in gebieden waar veel geld doorheen stroomt. Die tempel staat ook op instorten. (Maar niet volgens de media.)
- Onze rechtsstaat wankelt op een Juridische pijler met onnavolgbare escapades die waar mogelijk de rot in de andere pijlers verhult. (Selectieve aandacht in de media).
In die perfect storm kon de Covid-tragedie zich ontwikkelen.
Waar zit nog een tegenkracht om de boel gezond te houden? Waar blijft de transparantie, het belangrijkste ingrediënt van een democratie?
Het gebouw van onze bloeiende samenleving zijgt in elkaar als in een superslo-film. De total collapse voltrekt zich onder onze ogen. En 80% gaat er uiteraard in mee, de realiteit in de media is alles wat ze hebben, alles wat ze zien, het is de context waarbinnen ze functioneren – en die toont heel wat anders: van victorieuze oorlogen tot renderende klimaatmaatregelen en veilige vaccins.
Onze media, die dingen uit elkaar zouden moeten trekken en transparant zouden moeten krijgen, houden de status quo ten koste van alles vast (de overheid is hun belangrijkste klant én consument) en voorkomen zo dat de samenleving organisch mee kan veren met de eigen dynamiek. Ze voorkomen het buigen totdat de boel barst. De scheuren zijn al in de muren gesprongen. Het gebouw kraakt en de eerste brokstukken vallen.
Het advies “Vorm je eigen mening” steekt daar wat schrilletjes bij af.
De onontbeerlijke Tegenkrachten worden niet meer getolereerd door de social engineers van onze samenleving. Thierry Baudet blijkt daar volledig in sync met die zorg, zag ik net.
Leuk dat je de commentaren meeneemt in je overpeinzingen, Anton. Ik kan het nu niet laten:-)
Nog even over Pieter Klok: voor mij was het wel een openbaring om te horen hoe sterk men gelooft in de eigen waarheid, en om hem te horen zeggen dat ze doelbewust tegengeluiden tegengaan. Jij noemt het ‘lulverhalen’ en dat zijn het ook, maar daardoor niet minder interessant. Voor mij een nieuw inzicht.
Toevallig of niet heb ik net gekeken naar een gesprek tussen John Campbell, Neil Oliver en Tim Kelly:
https://www.youtube.com/watch?v=MruU5GgTouY&ab_channel=Dr.JohnCampbell
Het is wel 1 uur en 20 minuten. Ik kijk niet veel Campbell meer omdat ik het meeste ondertussen wel heb gezien. Maar deze is wel bijzonder.
Veel zaken waar ‘wij’ het hier vaak over hebben komen aan bod. Ook de rol van de media. Wat me opvalt is dat ze ondertussen minder praten over het aantonen met feiten en onderzoeken dat de hele Covid-19 aanpak compleet ‘bonkers’ was, maar dat het ondertussen meer gaat over de achtergronden en verklaringen. Het is natuurlijk heel belangrijk dat er met feiten wordt aangetoond dat de aanpak van deze ‘crisis’ meer kwaad heeft gedaan dan goed, maar ik weet ondertussen voldoende over de IFR, de werking van de mRNA ‘vaccins’, de dodelijke WHO protocollen, de computer modellen, de dubieuze PCR tests, de overheids propaganda etc. om dat achter me laten. Tel het allemaal op en je hebt een perfect storm. Maar zelfs met alle bewijzen die er nu zijn, gaan mensen niet toegeven dat de hele periode een zwarte bladzijde is in de geschiedenis.
Hoe komt dat? Ik heb laatst met een collega gesproken. Zijn vrouw heeft last van boezemfibrilaties. Zijn dochter was spontaan bijna blind door een bloedklont in een oog. Na vaccinatie. Ik heb zelf ook de nodige voorbeelden om me heen. Ik vertelde hem over de manier waarop de mRNA’s hun werk doen. Ze hebben echt geen idee. Ik zag aan hem dat het muntje viel. Reactie? ‘Nee, nee, daar kan ik niet in meegaan, dat mag niet waar zijn’. Ik weet niet of het hem aan het denken heeft gezet.
Neil Oliver sluit hier naadloos op aan met zijn ‘staircase of disbelief’. Stel je een trap voor die naar de hemel reikt. En elke tree die je hoger gaat betekent dat je weer een vertrouwde theorie moet loslaten. De eerste stap kan zijn dat je het hele Covid verhaal niet gelooft. De volgende stap is misschien dat je over andere vaccins gaat lezen, die je tot dat moment nog min of meer vertrouwt. En dan kom je erachter dat ook dat pure propaganda is.
Vervolgens realiseer je je dat veel wat je over diverse onderwerpen kreeg voorgeschoteld in het verleden nooit heeft geklopt. Dan sta je al op de derde tree. Iemand die de eerste stap maakt, gaat nooit meer terug naar de begane grond, maar zal altijd de volgende stap nemen. Ik denk dat mensen zich onbewust realiseren dat het openen van een kiertje van het raam alleen maar kan leiden tot volledige opening, het beklimmen van alle treden, en dan vallen veel zekerheden weg. De stap van een wereld vol zekerheden naar een wereld gevuld met grijze gebieden waar goed en slecht veel minder duidelijk zijn dan je ooit dacht is groot.
Kan dat de reden zijn waarom mensen schrikken van ongewenste waarheden? Het rode pil versus het blauwe pil scenario? Daar zit zoals Willem ook al aangaf, de boosheid van Pieter Klok misschien.
Covid was een wake-up call voor velen, maar lang niet voor iedereen. Ook interessant om te zien hoe Campbell pas in 2021 inzag dat het niet klopte. Hij was tot die tijd gezagsgetrouw. Maar hij had wel de moed om 180 graden te draaien, en om toe te geven dat hij het niet goed had gezien. Anderen zagen het eerder, maar die hadden waarschijnlijk al eerder wantrouwen jegens instituties.
Als laatste wil ik nog even benadrukken dat dit soort forums een zegen zijn voor mensen zoals ik. ‘Wij’ zijn waarschijnlijk met veel meer dan we denken, ik weet het niet, kan het alleen maar vermoeden. Oude zekerheden zijn weggevallen, en we zijn wakker geworden in een soms vijandige wereld. Dat is een vreemd gevoel. Wat kunnen we wel zeggen en wat kunnen we niet zeggen in bepaalde omstandigheden? Het is niet meer toegestaan om je in het openbaar uit te spreken regen instituties zoals Thierry Baudet ook vaststelt. Dat is niet best.
https://www.youtube.com/watch?v=AUjudm8qx3Q&ab_channel=DeDijk-Topic
“Wij” zijn mensen die elkaars teksten lezen en kunnen begrijpen. Daar zijn er helaas maar heel, heel erg weinig van, vrees ik.
Klok sprong er meteen al uit en hij laat Keulemans zijn onzin verspreiden want behoud van de status quo (waaronder autoriteit van bestaande instituten) is belangrijk. “Wij” hebben geen enkele invloed op dat intellectuele gajes dus ik heb op een gegeven moment (na enkele Keulemans debunk posts in 2022) besloten om er geen energie meer in te steken, anders dan iedereen adviseren om het abonnement op te zeggen.
Zij zijn hele foute mensen. Niet zozeer dat ze fouter zijn dan de gevaccineerden die van alles niet willen aanvaarden, maar omdat van journalisten een taak wordt verwacht waar hogere eisen aan moeten worden gesteld dan aan de gemiddelde argeloze burger, zowel op intellectueel als op moreel vlak.
Het comment van Willem triggerde mij daarom. Hij vindt dat niet: hij ziet dat ze het laten sloffen en stemt daar zijn verwachting op af. Dat is gewoon te makkelijk: “Laat de boel maar naar de klote gaan”, lees ik daarin. Mijn overtuiging is dat wij (en zeker “wij”) die eisen MOETEN stellen aan de media, willen we onze habitat beschermen. En niet alleen “onze” habitat, maar die van de hele democratische wereld.
Meewerkende mediamacht
Media waaronder kranten zijn gebonden/gevangen in een web van o.a. politici (voor financiën, informatie en interviews), bedrijven (advertenties, info/interviews), een concentratie van eigenaren, aandeelhouders, abonnee’s. Ze dienen rekening te houden met flak (ingezonden boze brieven, opzeggingen, terugtrekken van adverteerders, ontevreden aandeelhouders, ontevreden overheid, uitsluiting van journalistenvereniging).
Chomsky gaf al in 1988 met Herman in het boek Manufacturing consent (recent pas in Nederlands vertaald) aan dat hierdoor zonder externe dwang de media zich veelal onbewust voegen naar deze partijen en zodoende klakkeloos het bestaande systeem dienen en burgers zo tot consent brengen.
https://en.wikipedia.org/wiki/Propaganda_model
Klok gaf overigens in interview met DNW aan dat hij dit boek niet had gelezen en ook niet wilde gaan lezen. Benadrukte daarentegen wel de onafhankelijkheid van zijn hoofdredacteurschap. Bevestigde zodoende m.i. Chomsky’s en Hermans’ gelijk.
Hij lijkt geen zicht te (willen) hebben op de krachten die bepalen wat er in de krant staat.
Klok zal nooit iets aan de grote klok hangen.
En lijkt een conservatief persoon die zoals hij zelf aangeeft bang is om zogenaamde autoriteiten, instituten als het RIVM (te) kritisch te benaderen.
(Passend, bovenstaand plaatje: de klok van Klok luidt inderdaad niet!)
Van een vierde macht is sprake maar geen ’tegen’ maar eerder een meewerkende macht.
Vrees dat dit ( ook gezien het boek van Chomsky en Herman) van alle tijde is.
De ogenschijnlijke kritische onthullingen waren wellicht een geval van ‘limited hangout’. Wellicht dat vuile was nu wel meer helemaal binnen gehouden wordt.
https://www.dewereldmorgen.be/artikel/2025/02/25/chomskys-manufacturing-consent-bijbel-van-elke-kritische-journalist-werd-eindelijk-vertaald/
Journalisten denken dat ze social engineers zijn. Opvallend is dat we vroeger dachten links=progressief, rechts=conservatief. Klok wil juist alles behouden zoals het is want het is allemaal zo geweldig. In zijn ivoren toren tellen de feiten niet. Misselijkmakend vind ik het.
Ik had een comment geschreven, maar kreeg hem gisteren niet geplaatst.
Anyway, het gaf me de kans om bovenstaand even te laten bezinken. Ik heb er niks aan toe te voegen en luister maar weer naar mijn favoriete cd van George Michael, met goed advies:
Listen without prejudice
Ik zal hem opzetten en ben alsnog benieuwd naar je uiteindelijk reflectie!
In het publieke debat wordt te veel gediscussieerd over belangen en te weinig over de filosofische principes van de liberale democratie.
De wortels van onze Westerse liberale democratie liggen in de verlichtingsideeën van de achttiende eeuw, met name de filosofische ideeën over vrijheid, zelfbeschikkingsrecht, democratie, vrijheid van meningsuiting, rechtvaardigheid, eerlijkheid, meritocratie en vrije markt (Locke, Kant, Adam Smith e.a.).
De meeste filosofen uit die tijd waren het erover eens dat eerlijkheid, compassie, het bestrijden van machtsmisbruik en het voorkomen van machtsconsolidatie belangrijke voorwaarden zijn om een liberale samenleving te laten slagen.
Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw zijn dergelijke basisuitgangspunten van de liberale democratie en de vrije markt steeds meer uit het oog verloren.
Langzamerhand zijn we machtsconcentratie en belangenverstrengeling, zowel op politiek, economisch, journalistiek en wetenschappelijk gebied, steeds meer toe gaan staan. De globalisering en de toenemende publiek-private samenwerking spelen daarbij een belangrijke rol. Het reële gevaar van deze ontwikkeling is dat de vrije Westerse samenleving langzamerhand verandert in een oligarchisch systeem. Aan het eind van de Verlichting waarschuwde Pareto hier al voor met zijn “elitetheorie”, ook wel de “ijzeren wet van de oligarchie” genoemd.
Ook heeft er een mentaliteitswijziging plaatsgevonden. De Westerse maatschappij is opportunistischer geworden.
Opportunisme – het bewust gebruik of misbruik maken van anderen – wordt tegenwoordig nauwelijks nog bekritiseerd. De wetgeving is zo gecompliceerd dat er altijd wel iets te vinden is waar de opportunist zich achter kan verschuilen. Vooral de arbitrageclausules die zijn opgenomen in de meeste internationale verdragen belemmeren het bestrijden van vervuilende en andere opportunistische praktijken van multinationals.
Met de introductie van het neoliberalisme in de jaren tachtig is opportunistisch gedrag steeds meer gemeengoed geworden. Het wordt steeds meer beschouwd als een sleutel tot succes. Eerlijkheid en transparantie zijn mooi, maar daarmee bereik je niet veel (behalve misschien een “functie elders”).
In politieke en andere intellectuele kringen wordt veel te weinig principieel gediscussieerd over dit soort zaken. We zijn als samenleving gezapig geworden en denken dat het allemaal wel goed geregeld is met onze “dikke wetboeken”. Het is zelfs zo erg dat een kritische of afwijkende mening door velen als een gevaar voor de democratie wordt gezien. Een kritische mening is lastig en levert vaak cognitieve dissonantie op. En, oh, oh, oh, dan moet er echt nagedacht worden en moeten argumenten worden geproduceerd. Het is veel makkelijker om een kritische persoon dan maar uit te maken voor extreem rechts, of “dom rechts” zoals een populaire Volkskrantjournalist het “gewone volk” in vrijwel in elke column placht aan te duiden.
De overheid houdt ook niet van kritische stemmen. Dat is inefficiënt. Het “New Public Management” vereist dat alle neuzen dezelfde kant uit staan. Referenda en inspraak zijn maar lastig. Een “Burger Beraad” hebben ze liever. Dan kunnen de deelnemende burgers eerst goed geïndoctrineerd, eh sorry, geïnformeerd worden, alvorens ze een paar adviezen mogen geven.
Te veel discussie in de kamer over wetsvoorstellen is ook lastig. Daarom wordt de kamer bij controversiële onderwerpen vaak onvoldoende of veel te laat geïnformeerd.
Het BIN NL is een overheidsafdeling die het gedrag van de gewone burgers bestudeert en via “nudging” en “persuasive communication” in de gewenste richting bij stuurt. De Europese DSA maakt het mogelijk om “gevaarlijke” tegengeluiden te censureren of te “shadow bannen”.
In 2023 heb ik een boekje gepubliceerd (Complot of opportunisme), speciaal bedoeld voor mijn Volkskrant- en NRC-lezende kennissen, om ze een klein beetje wakker te maken. Dit boek heb ik mede geschreven naar aanleiding van de coronacrisis en mijn vaccinatieschade.
In dit boek probeer ik uit te leggen dat onze mooie liberale samenleving wel onderhoud nodig heeft en dat we alerter moeten worden waar het gaat om de oligarchisering en de netwerkvorming (en eventuele netwerkcorruptie). Een belangrijk hoofdstuk gaat over informatie en manipulatie. In dat hoofdstuk bespreek ik o.a. de nieuwsmedia, de DSA en de gedragsbeïnvloeding door de overheid. Met name de laatste twee, maar eigenlijk alle drie, zijn mijns inziens ondermijnend voor het democratische proces. Tot mijn grote verbazing vonden veel van mijn kennissen dit hoofdstuk helemaal niet zo verontrustend. De meesten vinden het geen probleem dat de overheid samen met de media en de techplatformen de mening en het gedrag van de bevolking probeert te controleren. Ze vinden namelijk ook dat “het gewone volk” te “dom” is om na te denken. Bovendien geloven ze dat de overheid het beste met iedereen voor heeft.
Ze zien zichzelf ook niet als de doelgroep van die beïnvloedingspraktijken. Zij lezen kranten en boeken en beschouwen zichzelf als mensen die wel nadenken.
Hoewel ik eerst geshockeerd was door deze reacties, zie ik dat nu toch veel genuanceerder. Ik kan ze het niet echt kwalijk nemen. Het wordt namelijk ervaren als een draai van 180 graden: van vertrouwen in de overheid naar wantrouwen. En dan komt je hele wereldbeeld op losse schroeven te staan. Die draai hoeft echter helemaal niet te worden gemaakt. Het is een principekwestie. Gedragssturing door de overheid is per definitie in strijd met democratische principes, ook al zijn de bedoelingen volkomen oprecht. Ik heb dit in mijn boek duidelijk uitgelegd, maar dit komt toch niet over. Ik denk dat de minachting voor het populisme en de mensen die daarop stemmen bij de lezers van de elitaire kranten al te diep geworteld is.
Mijn boek staat ook nog vol met kritiek op de globalisering en het neoliberale economische systeem, met name het aandeelhouderskapitalisme en de schuldeneconomie. Op die terreinen heb ik mijn kennissen gelukkig wel wat beter weten te bereiken en van interessante informatie kunnen voorzien.
De meeste van mijn kennissen willen ook nog wel luisteren naar mijn kritiek op het coronabeleid. Maar zodra het over de vaccins zelf gaat treedt bij de meesten de cognitieve dissonantie in werking.
Maar ik blijf proberen het gesprek gaande te houden.
Beste Miranda de overheid houdt niet van de bevolking.
De politiek is verworden tot uitvoerende macht van het groot kapitaal.
Een voorbeeld:
https://deepnewz.com/germany/german-chancellor-merz-backs-eu-ban-on-nord-stream-to-block-russia-us-gas-link-a341e48d
Merz komt direct van BlackRock en dat gedrocht is weer een instrument in handen van de Deep State. Je weet wel; U Will Own Nothing And Be Happy.
Nou hoop ik natuurlijk maar dat ik het allemaal veels te somber inzie.
Maar mijn vrees is dat de liberale samenleving niet meer bestaat.
Maak je geen zorgen. Het systeem implodeert vanzelf. Machtswellust en hebzucht zijn niet meer te stuiten. Daar hebben democratische pocessen helaas geen vat meer op.
De burgers hoeven hiervoor niet eens in opstand te komen, de elite vernietigt het systeem helemaal zelf. Als alle burgers zijn kaalgeplukt, beginnen ze tegen elkaar.
Tot voor kort dacht ik dat we het tij nog konden keren, maar dat station lijkt te zijn gepasseerd.
De overgangsperiode zal zeer ongenaam worden en er zullen veel onschuldige slachtoffers vallen. Overigens is dat nu ook al zo. Maar de controlemaatschappij zal geen lang leven zijn beschoren.
Laat je niet opjutten. Houd het hoofd koel.
Ik heb al mijn hele leven een probleem met authoriteit dat wil zeggen authoriteit die is aan komen waaien. Toen Hugo de Jonge begon te drammen en te pushen was het voor mij klaar.
Geen prikje geen test en geen mondkapje voor mij hoe moeilijk het ook was.
Ik wantrouw ten diepste de MSM maar zie ook wel dat er andere bronnen zijn die minstens zo erg zo niet erger zijn.
Maar je schrijft dat de overgangsperiode zeer onaangenaam zal zijn en dat is het juist.
Wat nu regeert heeft er geen enkel probleem mee zelfs verder te gaan dan onaangenaam.
Voor mezelf allemaal niet zo spannend aangezien ik binnenkort zeventig word.
Het is meer dat ik niet begrijp waarom de mens steeds in dezelfde val trapt.
Ik probeer me toch tegen het defaitisme te verzetten. Anders ben ik net zoals die bevriende huisarts die, nadat ik hem wat statistieken had laten zien, zei: “Nou ja, dan ga ik liever in mijn tuintje werken.” Of de echtgenote van een bevriende specialist die aan mijn vrouw vroeg: “Kan hij daar niet mee ophouden?” Of die bevriende advocaat die mij spottend aankeek: “…en dan hebben al die instituten het fout zeker? En wat ze op het nieuws zeggen klopt zeker ook niet?”
https://www.ninefornews.nl/eentje-om-in-de-gaten-te-houden-dit-door-soros-en-rockefeller-gefinancierde-journalistencollectief-voedt-onze-media/
Gewoon broodschrijvertjes dus.
Die engnekken denken geloof ik werkelijk dat we dom zijn.
Verder prima stuk weer Anton.
Dank Rien! En jij ook bedankt voor je bijdragen 😉