Zelfs de BBC drinkt de Kool-Aid

Als er één omroep was waar je van op aankon was het de Engelse BBC. De BBC heeft altijd een uitstekende reputatie gehad, niet alleen journalistiek maar ook op wetenschappelijk gebied, het was een instituut waar je op kon bouwen. “In tijden van verwarring brengt de BBC ons terug in de realiteit met waarheid, objectiviteit en empirisch realisme”, dat is het beeld en dat is ook wat ze uitstralen, zeker als ze een “reality check” publiceren. Of beter gezegd: dat wás het beeld, want BBC is ook op de farma-gedreven anti-ivermectinewagen gesprongen. Dat blijkt uit het artikel “Ivermectin: How false science created a Covid ‘miracle’ drug, een reality check door Rachel Schraer & Jack Goodman”.

Drinking the Kool-Aid

De uitdrukking “Drinking the Kool-Aid” is afkomstig van gebeurtenissen in Jonestown, Guyana, op 18 november 1978, waarbij meer dan 900 leden van de Peoples Temple-beweging zelfmoord pleegden. Gehersenspoeld door sekteleider Jim Jones namen zij een oplospoederdrankje (toevallig Kool-Aid) dat was vergiftigd met cyanide en andere drugs. De uitdrukking komt daar dus vandaan en betekent inmiddels: het accepteren van een idee of het veranderen van een voorkeur vanwege populariteit, groepsdruk of overtuigingskracht. Dat kan zelfs leiden tot zelfmoord, net zoals de BBC haar eigen reputatie hier ook om zeep helpt.

Wat er zoal mankeert aan de IVM-debunk door het BBC-artikel

Als je een half uur hebt, bekijk dan absoluut de video van Dr. John Campbell verderop. In dit artikel verder

• Aanvullende info op de video m.b.t. de voetnoten
• Iets over Dr. John Campbell zelf
• Vooraf: voorbereiding op de video
• De video zelf
• Een tekstuele samenvatting van wat hij allemaal zegt in die video, voor iedereen die moeite heeft met informatie via video’s of daarvoor simpelweg de tijd niet heeft of neemt.

Aanvullend: de voetnoten

Wat Campbell in de video helaas vergeet is om de voetnoten van een opiniestuk in Nature na te lopen. Dat stuk ligt aan de basis van het BBC-artkel. De referenties in dat artikel zijn de volgende voetnoten:

1. Elgazzar, A. et al. Teruggetrokken studie waarin student Jack Lawrence methodologische fouten ontdekte. De studie legt geen gewicht meer in de schaal bij beoordeling van ivermectine.
2. Andrew Bryant et al. Een PRE-PRINT meta-studie waarin de teruggetrokken Elgazzar-studie nog werd meegenomen. De verwachting is dat de pre-primt tijdens de peer review hierop zal worden gecorrigeerd.
3. Andrew Hill et al. Een tijdelijk teruggetrokken Oxford-studie die opnieuw zal worden gepubliceerd na uitsluiting van de Elgazzar-studie.
4. One artikel in the Guardian over de terugtrekking van -opnieuw- de Elgazzar-studie. Het als wetenschappelijke onderbouwing aangevoerde artikel begint met “De werkzaamheid van een medicijn dat wordt gepromoot door rechtse figuren…”
5. Een andere URL naar weer dezelfde Elgazzar-studie.
6. Een studie waarin de Twitter-groep fouten vermoedt, including the text of this article, also as a Dutch version.
7. Een verkeerde link, dat had deze moeten zijn: https://www.nature.com/articles/d41586-020-02958-2 waarin het probleem wordt beschreven dat het doen van grote onderzoeken naar Covid-19 en ivermectine in Latijns-Amerika moeilijk is. ivermectine is daar vrij verkrijgbaar en wordt daar gebruikt wat het vergelijken met placebo bemoeilijkt, zoals ook beschreven in mijn vv-artikel van 5 maart 2021. Dit zegt niets over de effectiviteit of veiligheid.

Al met al bijzonder schamele bewijsvoering. Eén studie die wordt herzien en een andere studie waar de schrijvers een ondergeschikte onjuistheid in vermoeden (van de in totaal 122 studies). Meta-studies die deze studies in het verleden meenamen in hun beoordelingen zullen deze opnieuw wegen na herpublicatie, of uitsluiten na terugtrekking.

Vooraf

Ik heb Campbell nog niet horen praten over de regel dat vaccins (zeker onder noodvoorwaarden) alleen mogen worden ingezet bij gebrek aan medicatie. Het kan ook zijn dat die regel op verzoek van de farmaceuten is afgeschaft of dat de noodvoorwaarden zijn vervallen en dat alles 100% is goedgekeurd want bewezen effectief en superveilig. Ik hoor er althans weinig meer over, ook niet in relatie tot Molnupiravir, het gloednieuwe Covid-medicijn van Merck (waarover in een volgend artikel meer).

Als medicus van de oude stempel kijkt Campbell altijd eerst wat de statuur van de auteurs is. In dit geval wordt de debunk gedaan door twee ‘journalisten’. Daarover ook een opmerking.

Je zou verwachten dat ook Campbell inmiddels wel in de gaten heeft dat statuur weinig meer zegt over de onafhankelijke kwaliteit van een stuk. (In Nederland hebben topvirologen jarenlang onzin verkocht over virusverspreiding – het blijft een dankbaar voorbeeld.) Desondanks ga ik er met hem in mee dat de term ‘journalist’ in deze wel een diskwalificatie is. Zeker MSM-(wetenschaps)journalisten moeten qua corona vooralsnog als onbetrouwbaar worden gezien, de uitzonderingen niet te na gesproken want die bestaan vast ook.

Toch kunnen journalisten wel degelijk belangrijk werk doen, mits ze een betoog opbouwen op basis van falsificeerbare bronnen. Dat is dan wel een wetenschappelijke, kritische manier van werken en iets heel anders dan teksten copy/pasten van persbureau’s en overheidsinstituten en daar dan op zijn best wat anekdotisch bewijs bij zoeken. Bronnen dienen over het algemeen wetenschappelijke studies te zijn met duidelijke hypothesen, beoordeeld op een manier die te controleren is. Liefst peer reviewed, liefst Ranomized Controlled Trials. In Nederland hebben we voorbeelden van uitstekende niet-medische auteurs en onderzoekers. Niet dat die altijd gelijk hebben, maar het is in elk geval na te gaan waar ze staan en waarom. Belangrijke ontdekkingen in een vakgebied ontstaan ook aan de randen van dat vakgebied, of zelfs erbuiten.

Niets van dit alles in dit BBC-artikel. Deze BBC-journalisten denken dat het label ‘BBC’ genoeg autoriteit heeft om zonder onderbouwende referenties toch “debunks” en “reality checks” te kunnen doen. Er zitten enkele aanwijzingen in het artikel waaruit Campbell heeft kunnen opmaken wat de basis voor het artikel is geweest. Dat blijkt een opiniestuk, gepubliceerd in Nature, ook weer opgebouwd rond aannames en beweringen op basis van schamel bewijs (zie de hierboven besproken voetnoten).

In het BBC-artikel zelf is niet altijd even duidelijk wat interpretatie van de journalisten is en wat er uit de ‘studie’ komt dus daar gaan we, ten behoeve van de leesbaarheid, ook geen drama van maken. Ik beveel deze video van dertig minuten van harte aan, alleen al vanwege zijn humor. Hij houdt zich neutraal – maar intussen. Hij windt zich niet vaak zo op… Lees anders in een paar minuten de belangrijkste punten onder de video.

Dr. John Campbell over BBC’s “ivermectine debunk”

Campbell pelt de ‘debunk’ als een ui, van buitenaf. Hij begint met de BBC. Op een voor zijn doen sarcastische manier schetst hij de reputatie van de BBC. waarvan hij normaal gesproken blij is als zij zich ergens over uitspreken om zaken recht te zetten.

Campbell betwijfelt ten zeerste of een BBC-journalist zonder achtergrond als wetenschapper, academisch onderzoeker en/of arts wel in staat is om een medisch-technische reality check te geven. Hij geeft daar aardige voorbeelden bij (“Ik heb wat last van mijn maag de laatste tijd, ik ga maar eens een afspraak maken bij de journalist, kijken wat die ervan zegt” 🙂 .

Leidraad voor de BBC-journalisten blijkt een ingezonden opiniestuk in Nature. Hoofdauteur is Jack Lawrence, een student die via Twitter enkele academische medestanders heeft gemobiliseerd. Hij heeft methodologische fouten ontdekt in één, mogelijk twee studies en koppelt daar een artikel aan over meta-studies in het algemeen, een artikel dat alle meta-studies over elk medisch onderwerp in twijfel moet trekken, want verkeerd uitgevoerd. In het artikel staan verder geen onderzoeksdata, het is een opinie-artikel, ondertekend door een “academische groep” waarvan de leden elkaar dus vonden op Twitter.

De BBC kan onthullen dat er iets zwaar mis met de studies waar voorstanders van ivermectine zich op baseren.

De argumenten:

• De voorstanders van ivermectine zijn “veelal anti-vaxxers”.
  Klopt dat of is dat slechts een aanname? Het is niet alleen zwartmaken door associatie maar ook nog een onjuiste associatie. Campbell zelf is zoals gezegd sterk pro-vax én hij is absoluut pro-ivermectine. [Er zijn overigens veel aanwijzingen dat C19-vaccinweifelaars veelal géén anti-vaxxers zijn. Die uitspraak behoeft dus bewijs.]
• Het is een medicijn voor paarden. Op social media worden er zelfs tips uitgewisseld over menselijk gebruik van de versie voor dieren. Hier wordt voorbijgegaan aan het feit dat er 3,7 miljard doses aan mensen zijn gegeven. [De journalisten lijken ook niet te weten dat medicijnen niet zelden als diergeneesmiddel zijn begonnen. Het onderling tips uitwisselen doen mensen uiteraard omdat artsen het a) niet mogen voorschrijven en b) veel artsen het middel als een scam beschouwen.]
• De BBC onthult eerst dat de onderzoekers 26 studies hebben gevonden waarvan “meer dan een derde grote fouten bevat of tekenen van mogelijke fraude.” Ook hiervoor wordt geen onderbouwing gegeven: welke onderzoeken het betreft staat er niet bij! Op tweederde van de onderzoeken valt blijkbaar niet zo heel veel aan te merken. Daar spreekt de BBC verder niet over.
• Daarna meldt de BBC weer dat de onderzoekers zo goed als alle onderzoeken hebben geëvalueerd. Dus toch niet 26? [Op https://c19ivermectin.com/ zie je dat het er meer dan 100 zijn. Op https://ivmmeta.com/ staan alleen de 63 grote Randomized Controlled Trials.]
• BBC geeft -nogmaals- geen referenties, baseert zich op een artikel van een eendrachtige Twitter groep met de student als hoofdauteur.
• Campbell gaat enkele claims na maar kan de bijbehorende studies niet vinden of stuit op een wetenschappelijk debat over minder essentiële details.
• Kritiek in verband met de bijwerkingen van ivermectine gaat voorbij aan het feit dat 3.7 miljard doses bij mensen uitzonderlijk bijzonder weinig bijwerkingen lieten zien in vergelijking met andere medicijnen, waaronder bijvoorbeeld het vrij verkrijgbare ibuprofen. Opnieuw verwijst BBC naar mensen die gedwongen zelf aanrommelen met diergeneesmiddelen – wat niets zegt over de werking van het medicijn zelf.
• De controverse die ivermectine oproept wordt nogmaals aangehaald om ivermectine in een kwaad daglicht te stellen.
• Een anekdote over een overleden Covid-patiënte die thuis een eigen ivermectinebehandeling uitvoerde moet als tragisch bewijs dienen om een en ander kracht bij te zetten. Vanuit de anekdotiek generaliseren is echter niet-wetenschappelijk denken (inductief vs deductief).

Een en ander leidt volgens student-auteur Jack Lawrence -en BBC lijkt het hiermee eens te zijn- tot de conclusie dat alle tot dusver uitgevoerde overzichten van grote medische onderzoeken (meta-analyses van RCT’s) opnieuw zouden moeten worden uitgevoerd. Dit met inbegrip van het opnieuw doornemen van de individuele patiëntendata, ook na peer review. Dat betekent dus: elke betrokken studie, al is die peer reviewed, opnieuw tot op de individuele patiëntengegevens controleren. De hele medische wetenschap moet overhoop… Dan moet je toch beslagen ten ijs komen. Er is echter geen publicatie te vinden waarin

Conclusie: De BBC citeert ongepubliceerd bewijs en diskwalificeert daarmee vooral zichzelf.

Dr. John Campbell breekt vervolgens een lans voor de apothekers, artsen en ziekenhuizen die met beperkte budgetten studies hebben opgezet om hun punt te maken en wijst op https://ivmmeta.com, waar alleen geaccepteerde studies worden beoordeeld.

De ontdekker van ivermectine, Satoshi Ömura, heeft Merck verzocht om de werking op COVID-19 te onderzoeken in een grote gedegen Randomized Controlled Trial. Merck heeft dit geweigerd.